ជំងឺរាតត្បាតឆ្លងរាលដាលឥតស្រាកស្រាន្ត ហើយគ្រោះរញ្ជូយដី គ្រោះទឹកជំនន់ ហ្វូងសត្វល្អិតចង្រៃ គ្រោះទុរភិក្ស ក៏បានចាប់ផ្តើមកើតឡើងដែរ។ មនុស្សជាច្រើនស្ថិតក្នុងសភាពព្រួយបារម្ភឥតឈប់ឈរ ហើយអ្នកជឿកំពុងអន្ទះសារង់ចាំការយាងមកលើពពករបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីលើកពួកគេឡើងទៅលើមេឃ ដើម្បីបានជួបទ្រង់ ដើម្បីគេចផុតពីទុក្ខលំបាកដោយសារគ្រោះមហន្តរាយ និងបានចូលទៅនគររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពួកគេមិនដឹងទេថាហេតុអ្វីបានជាពួកគេនៅតែមិនត្រូវបានលើកឡើងទៅជួបព្រះអម្ចាស់នោះ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកចិត្តសោះ ខ្លាចក្រែងថាពួកគេត្រូវបានព្រះអម្ចាស់លះបង់ចោល និងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងគ្រោះមហន្តរាយទាំងនោះ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាបានវង្វេង និងរកទិសដៅមិនឃើញ។ កណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈបានទាយទុកមកថា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវនឹងយាងមកនៅមុនពេលដែលគ្រោះមហន្តរាយមកដល់ ហើយលើកយើងឡើងទៅលើមេឃ ដើម្បីការពារយើងមិនឱ្យចុះចាញ់នឹងគ្រោះកាចទាំងនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែគ្រោះហន្តរាយបានចាប់ផ្តើមបង្អុរធ្លាក់ចុះមកដូចភ្លៀង ដូច្នេះតើហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់មិនយាងមកគង់លើពពកដើម្បីទទួលយកអ្នកជឿទៅ? តាមរយៈសេចក្តីជំនឿរបស់យើង អំពើបាបរបស់យើងត្រូវបានអត់ទោសឱ្យ យើងបានទទួលព្រះគុណនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ និងបានទទួលសេចក្តីសុចរិត។ តើហេតុអ្វីបានជាយើងមិនត្រូវបានលើកឡើងទៅនគរស្ថានសួគ៌? អ្នកជឿជាច្រើនសុទ្ធតែមានសំណួរទាំងអស់នេះ។ ដូច្នេះ តើសេចក្តីសង្គ្រោះដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ពិតជានាំយើងទៅកាន់នគរស្ថានសួគ៌ដែរឬទេ? នៅក្នុងភាគការស្វែងរកសេចក្ដីជំនឿដ៏ពិត យើងអាចដេញដោលសួរពីបញ្ហាទាំងអស់នេះ និងស្វែងរកចម្លើយទាំងអស់គ្នាបាន។