លោកុប្បត្តិ ៩:១-៦  ហើយព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់លោកណូអេ និងកូនប្រុសរបស់លោក ព្រមទាំងមានបន្ទូលទៅពួក‌គេថា ចូរបង្កើតកូនចៅ ពហុគុណ ហើយបំពេញផែន‌ដីទៅ។ គ្រប់ទាំងសត្វនៅផែន‌ដី សត្វស្លាបដែលហើរលើអាកាស សត្វលូនវារនៅដី និងត្រីក្នុងសមុទ្រទាំងប៉ុន្មាន នឹងខ្លាច ហើយញញើតដល់អ្នករាល់គ្នា។ ខ្ញុំប្រគល់សត្វទាំងអស់នោះមកក្នុងដៃរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយ។ សត្វទាំងប៉ុន្មានដែលមានចលនា ហើយនៅរស់ នឹងក្លាយជាអាហារដល់អ្នករាល់គ្នា។ ខ្ញុំប្រទានអ្វីៗទាំងអស់ដល់អ្នករាល់គ្នា ដូចដែលខ្ញុំបានឱ្យតិណ‌ជាតិទាំងឡាយដល់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ប៉ុន្ដែ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវបរិ‌ភោគសាច់ដែលនៅមានជីវិត ជាសាច់ដែលមានជាប់ឈាមឡើយ។ ចំពោះជីវិតមនុស្សវិញ បើអ្នកណាយកជីវិតគេ ខ្ញុំនឹងទារឈាមពីជីវិតអ្នកនោះវិញ។ ចំពោះសត្វណាដែលសម្លាប់មនុស្ស ខ្ញុំនឹងទារយកជីវិតសត្វនោះវិញ។ គឺខ្ញុំទារយកជីវិតរបស់មនុស្សវិញ ដោយសារតែដៃរបស់បងប្អូនរបស់អ្នកដែលស្លាប់ទៅ។ អស់អ្នកណាដែលកម្ចាយឈាមរបស់មនុស្ស អ្នកនោះនឹងត្រូវគេកម្ចាយឈាមវិញ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សមកនៅក្នុងរូបអង្គទ្រង់។

តាមរយៈអត្ថបទនេះ តើអ្នករាល់គ្នាមើលឃើញពីអ្វីខ្លះ? ហេតុអ្វីខ្ញុំជ្រើសរើសខគម្ពីរទាំងនេះ? ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនជ្រើសរើសអត្ថបទដកស្រង់ពីជីវិតរបស់លោកណូអេ និងគ្រួសាររបស់គាត់នៅលើទូកធំវិញ? ដោយសារតែព័ត៌មាននោះ មិនមានជាប់ទាក់ទងអ្វីច្រើនជាមួយនឹងប្រធានបទដែលយើងកំពុងជជែកគ្នានៅថ្ងៃនេះទេ។ អ្វីដែលយើងកំពុងផ្តោតសំខាន់នោះគឺ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាចង់ដឹងរឿងលម្អិត អ្នកអាចយកព្រះគម្ពីរមកអានដោយខ្លួនឯងបាន។ យើងនឹងមិននិយាយអំពីរឿងនោះនៅទីនេះទេ។ រឿងសំខាន់ដែលយើងកំពុងពិភាក្សានៅថ្ងៃនេះ គឺរបៀបស្គាល់ពីសកម្មភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

បន្ទាប់ពីលោកណូអេបានទទួលយកការណែនាំពីព្រះជាម្ចាស់ និងបានសង់ទូកធំ ព្រមទាំងរស់នៅជាច្រើនថ្ងៃក្នុងគ្រាដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រើទឹកជំនន់ដើម្បីបំផ្លាញពិភពលោក មានតែលោកណូអេ និងគ្រួសារគាត់ទាំង ៨ នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានរួចជីវិត។ ក្រៅតែពីក្រុមគ្រួសារទាំង ៨ នាក់របស់លោកណូអេ មនុស្សជាតិទាំងអស់ត្រូវបំផ្លាញបង់ ហើយភាវៈមានជីវិតទាំងអស់នៅលើផែនដី ក៏សុទ្ធតែត្រូវបានបំផ្លាញទាំងអស់ដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់លោកណូអេ ព្រមទាំងបានមានបន្ទូលពីរឿងមួយចំនួនប្រាប់ទៅគាត់ និងកូនប្រុសៗរបស់គាត់ផង។ ទាំងអស់នេះជាអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់គាត់ ហើយក៏ជាព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់គាត់ផងដែរ។ នេះគឺជាសេចក្ដីសន្យា និងព្រះពរដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់អ្នកដែលអាចស្តាប់តាមទ្រង់ និងអ្នកទទួលយកការណែនាំរបស់ទ្រង់ ហើយនេះក៏ជារបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានរង្វាន់ដល់មនុស្សផងដែរ។ និយាយឱ្យចំទៅ មិនថាលោកណូអេជាមនុស្សសុចរិត ឬមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ឬអត់នោះទេ ហើយមិនថាគាត់ស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ច្រើនប៉ុនណានោះទេ និយាយយ៉ាងខ្លីទៅ លោកណូអេ និងកូនប្រុសទាំងបីនាក់របស់គាត់ សុទ្ធតែបានស្តាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ សហការជាមួយកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយធ្វើអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើ ស្របតាមការណែនាំរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុដូច្នេះហើយ ពួកគេបានរក្សាមនុស្ស សត្វមានជីវិតផ្សេងៗជាច្រើនសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ ក្រោយពីការបំផ្លាញពិភពលោកដោយទឹកជំនន់ ដោយបានរួមចំណែកយ៉ាងធំធេងដល់ជំហានបន្ទាប់នៃផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដោយសារតែគ្រប់កិច្ចការដែលគាត់បានធ្វើនេះហើយ ទើបព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់គាត់។ ចំពោះមនុស្សនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ប្រហែលអ្វីដែលលោកណូអេបានធ្វើនោះ គឺមិនសមនឹងលើកមកនិយាយទេ។ អ្នកខ្លះអាចទាំងគិតផងថា៖ «លោកណូអេមិនបានធ្វើអ្វីសោះឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់បានសម្រេចព្រះហប្ញទ័យទុកជីវិតឱ្យគាត់ ដូច្នេះហើយទើបបានជាគាត់អាចរួចផុតពីគ្រោះមហន្តរាយបែបនេះ។ ការរស់រានមានជីវិតរបស់គាត់ មិនមែនកើតចេញពីសមិទ្ធិផលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់នោះទេ។ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យចង់ឱ្យកើតមានរឿងបែបនេះតែប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតមនុស្សមិនអាចធ្វើបែបនេះបានទេ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់មិនបានព្រះតម្រិះបែបនោះទេ។ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ មិនថាមនុស្សនោះជាបុគ្គលអស្ចារ្យ ឬសំខាន់យ៉ាងណាក៏ដោយ ឱ្យតែពួកគេអាចស្តាប់តាមព្រះអង្គ ស្ដាប់បង្គាប់តាមការណែនាំរបស់ទ្រង់ និងអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រគល់ឱ្យគេ ហើយគេអាចសហការជាមួយកិច្ចការទ្រង់ បំណងព្រះហឫទ័យ និងផែនការរបស់ព្រះអង្គបាន ដើម្បីឱ្យបំណងព្រះហឬទ័យ និងផែនការរបស់ទ្រង់អាចសម្រេចទៅបានដោយរលូន នោះការប្រព្រឹត្ដបែបនោះ ស័ក្តិសមនឹងឱ្យព្រះជាម្ចាស់ចងចាំទុក ហើយក៏ស័ក្តិសមនឹងទទួលព្រះពរពីព្រះអង្គដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃដល់មនុស្សប្រភេទនេះ ហើយព្រះអង្គគាប់ព្រះទ័យនឹងសកម្មភាពរបស់គេ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់គេ និងការជាប់ចិត្តរបស់គេចំពោះព្រះអង្គដែរ។ នេះគឺជាឥរិយាបថរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ចុះហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់លោកណូអេ? ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្ដចំពោះទង្វើ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់មនុស្សដោយបែបនេះឯង។

ទាក់ទងនឹងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះលោកណូអេ មានមនុស្សមួយចំនួននឹងនិយាយថា៖ «បើមនុស្សស្តាប់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយបំពេញតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នោះព្រះជាម្ចាស់គួរតែប្រទានពរដល់ពួកគេ។ តើនោះនៅមិនច្បាស់លាស់ទៀតឬអី?» តើយើងអាចនិយាយបែបនេះបានទេ? មានអ្នកខ្លះនិយាយថា៖ «មិនអាចទេ»។ ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនអាចនិយាយដូច្នេះបាន? មនុស្សខ្លះនិយាយថា៖ «មនុស្សមិនស័ក្តិសមនឹងទទួលព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ទេ»។ និយាយបែបនោះ មិនត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងនោះទេ។ ពីព្រោះនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ទទួលយកអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ផ្ញើទុកនឹងពួកគេ ព្រះជាម្ចាស់មានខ្នាតដើម្បីវិនិច្ឆ័យថាតើទង្វើរបស់គេល្អឬអាក្រក់ និងថាតើបុគ្គលនោះស្តាប់បង្គាប់ឬអត់ និងថាតើបុគ្គលនោះបានបំពេញតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឬអត់ និងថាតើពួកគេបំពេញតាមខ្នាតនោះដែរឬអត់។ អ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់យកព្រះទ័យទុកដាក់ គឺដួងចិត្តរបស់មនុស្ស មិនមែនទង្វើពីសម្បកក្រៅរបស់ពួកគេទេ។ មិនមែនឱ្យតែនរណាម្នាក់ធ្វើអ្វីមួយ នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានពរ ដោយមិនគិតថាតើពួកគេធ្វើបែបណានោះទេ។ នេះគឺជាការយល់ច្រឡំមួយរបស់មនុស្សចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់មិនមែនគ្រាន់តែទតមើលពីលទ្ធផលចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែព្រះអង្គក៏ផ្តោតព្រះទ័យទុកដាក់បន្ថែមលើថាតើចិត្តនិងអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សនោះបែបណា ក្នុងអំឡុងពេលដែលអ្វីៗមានការវិវឌ្ឍ ហើយព្រះអង្គក៏ទតមើលផងដែរថាតើនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេមានការស្តាប់បង្គាប់ ការគិតគូរ និងបំណងប្រាថ្នាចង់បំពេញតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬអត់។ ពេលនោះ តើលោកណូអេស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ច្រើនប៉ុនណា? តើវាច្រើនដូចជាគោលលទ្ធិដែលអ្នករាល់គ្នាបានដឹងក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះដែរឬទេ? បើនិយាយពីទិដ្ឋភាពនៃសេចក្តីពិតវិញ ដូចជាគោលគំនិត និងចំណេះដឹងអំពីព្រះជាម្ចាស់ តើគាត់បានទទួលការស្រោចស្រព និងការឃ្វាលច្រើនដូចអ្នករាល់គ្នាដែរឬទេ? គាត់មិនទទួលបានច្រើននោះទេ! ក៏ប៉ុន្តែ មានការពិតមួយដែលយើងមិនអាចប្រកែកបាននោះគឺ នៅក្នុងសតិសម្បជញ្ញៈ ចិត្តគំនិត និងសូម្បីតែក្នុងជម្រៅនៃចិត្តរបស់មនុស្សសព្វថ្ងៃនេះ យើងឃើញថា ចិត្តគំនិត និងអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេចំពោះព្រះជាម្ចាស់ មានលក្ខណៈស្រពេចស្រពិល និងមិនច្បាស់លាស់ឡើយ។ អ្នកក៏អាចនិយាយបានថា មានមនុស្សមួយចំនួនដែលមានអាកប្បកិរិយាអវិជ្ជមានចំពោះអត្ថិភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងចិត្តរបស់លោកណូអេ និងក្នុងសតិសម្បជញ្ញៈរបស់គាត់វិញ អត្ថិភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺមានពិតប្រាកដ និងគ្មានអ្វីដែលត្រូវសង្ស័យឡើយ ហើយនេះជាហេតុដែលធ្វើឱ្យការស្តាប់បង្គាប់របស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ គ្មានសេចក្ដីផិតក្បត់ ហើយអាចស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងបាន។ ដួងចិត្តរបស់គាត់បរិសុទ្ធ ហើយបើកចំហចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ គាត់មិនចាំបាច់ត្រូវការចំណេះដឹងខាងគោលលទ្ធិអ្វីច្រើន ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលខ្លួនគាត់ឱ្យធ្វើតាមគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ហើយគាត់ក៏មិនចាំបាច់ត្រូវការការពិតច្រើន ដើម្បីបញ្ជាក់ពីអត្ថិភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីអាចទទួលយកអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្ញើទុកនឹងគាត់ និងដើម្បីអាចមានសមត្ថភាពធ្វើអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បង្គាប់ឱ្យគាត់ធ្វើនោះដែរ។ នេះហើយគឺជាភាពខុសគ្នាខ្លាំងរវាងលោកណូអេ និងមនុស្សសព្វថ្ងៃនេះ ហើយក៏ជានិយមន័យពិតប្រាកដអំពីមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ អ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យចង់បាន គឺមនុស្សដូចជាលោកណូអេនេះឯង។ គាត់ជាប្រភេទមនុស្សដែលព្រះជាម្ចាស់សរសើរ ហើយក៏ជាមនុស្សដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរជាប្រាកដដែរ។ តើអ្នករាល់គ្នាបានទទួលការបំភ្លឺណាមួយពីសេចក្ដីនេះដែរឬទេ? មនុស្សមើលទៅមនុស្សផ្សេងទៀតតែលក្ខណៈខាងក្រៅរបស់គេប៉ុណ្ណោះ រីឯព្រះជាម្ចាស់វិញ ព្រះអង្គទតមើលដួងចិត្ត និងសារជាតិរបស់ពួកគេ។ ព្រះជាម្ចាស់មិនអនុញ្ញាតឱ្យនរណាម្នាក់មានចិត្តវៀចវេរ ឬមានការសង្ស័យចំពោះទ្រង់ឡើយ ហើយព្រះអង្គក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សសង្ស័យ ឬសាកល្បងទ្រង់តាមរបៀបណាមួយដែរ។ ហេតុដូច្នេះ ទោះបីជាមនុស្សសព្វថ្ងៃនេះជួបប្រទះជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយផ្ទាល់ក្ដី ឬថែមទាំងអាចនិយាយទល់មុខព្រះជាម្ចាស់បានក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារមានអ្វីកប់ជ្រៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយសារមានសារជាតិពុករលួយរបស់ពួកគេ និងដោយសារអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេទាស់នឹងទ្រង់ ទើបមនុស្សត្រូវបានរារាំងមិនឱ្យមានជំនឿពិតប្រាកដលើព្រះជាម្ចាស់ ហើយត្រូវបានរារាំងមិនឱ្យស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់។ ដោយសារបញ្ហានេះហើយ ទើបពួកគេពិបាកក្នុងការទទួលបានព្រះពរដូចដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់លោកណូអេណាស់។

ដកស្រង់ពី «កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ I» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់