លោកុប្បត្តិ ២២:១៦-១៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថា អញបានស្បថដោយនាមរបស់អញហើយថា ដោយព្រោះតែឯងបានធ្វើដូច្នេះ ហើយមិនបានសំចៃទុកកូនប្រុសតែមួយរបស់ឯង គឺជាកូនប្រុសតែម្នាក់គត់នោះ៖ ដើម្បីឲ្យមានព្រះពរ នោះអញនឹងប្រទានពរដល់ឯង ហើយចំពោះការចម្រើនឡើងវិញ អញនឹងពហុគុណដល់ពូជឯងដូចជាផ្កាយនៅលើមេឃ ហើយដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ ហើយពូជឯងនឹងគ្រប់គ្រងទ្វារនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ ដោយសារពូជឯង ដ្បិតឯងបានស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់អញ។

នេះជារឿងរ៉ាវទាំងមូល ទាក់ទងនឹងការដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទាន​ពរដល់​លោកអ័ប្រាហាំ។ ទោះបីជាវាខ្លី ប៉ុន្តែ វាមានខ្លឹមសារពេញលេញ៖ វារួមបញ្ចូលទាំងហេតុផល និងសាវតា ស្ដីអំពីអំណោយទានដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យលោកអ័ប្រាហាំ និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត ដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យលោកដែរ។ រឿងនេះក៏ពោរពេញដោយសេចក្ដីអំណរ និងភាពសប្បាយរីករាយ ដោយសារតែព្រះបន្ទូលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងចេញមកទាំងអស់នេះ ព្រមទាំងភាពបន្ទាន់នៃការដែលទ្រង់សព្វ​ព្រះ​ហ​ឫទ័យ​ចង់បានមនុស្សដែលអាចស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បាន។ នៅក្នុងនេះ យើងឃើញព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់ និងព្រះហឫទ័យទន់ភ្លន់របស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សដែលស្ដាប់ព្រះបន្ទូលទ្រង់ ហើយដើរតាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ យើងក៏មើលឃើញតម្លៃដែលទ្រង់បង់ ដើម្បីទទួលបានមនុស្ស ព្រមទាំងការថែរក្សា និងព្រះតម្រិះដែលទ្រង់ប្រើក្នុងការទទួលបានពួកគេដែរ​។ លើសពីនេះទៅទៀត អត្ថបទដែលមានពាក្យថា «អញស្បថដោយនូវព្រះនាមរបស់អញ» នេះ ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអារម្មណ៍ល្វីងជូរចង់ និងការឈឺចាប់ជាខ្លាំង ដែលព្រះជាម្ចាស់ទ្រាំទ្រ ហើយមានតែព្រះជាម្ចាស់ទេ ដែលនៅពីក្រោយកិច្ចការនេះ និងផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គ។ ពាក្យនេះគឺជាពាក្យពន្យុះគំនិត និងជាពាក្យដែលមានសារៈសំខាន់ដ៏ពិសេសសម្រាប់ មនុស្សដែលព្យាយាមអនុវត្ត​តាម ហើយក៏មានឥទ្ធិ​ពល​យ៉ាង​ខ្លាំង​លើពួកគេដែរ។

មនុស្សទទួលបានព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់គេ

តើព្រះពរដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឲ្យលោកអ័ប្រាហាំ ដែលយើងបានអាននៅក្នុងអត្ថបទនេះ អស្ចារ្យទេ? តើព្រះពរនេះអស្ចារ្យដែរទេ? មានប្រយោគដ៏សំខាន់មួយនៅ​ត្រង់នេះ «ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ ដោយសារពូជឯង» ប្រយោគនេះបង្ហាញថា លោកអ័ប្រាហាំបានទទួលព្រះពរ ដែលពុំត្រូវបានប្រទានដល់នរណាម្នាក់ តាំងពីមុន និងក្រោយសម័យរបស់លោកនោះទេ។ នៅពេលដែល​លោកអ័ប្រាហាំ បានសងកូនប្រុសតែមួយគត់របស់គាត់ ជាកូនប្រុសសំណព្វចិត្តតែមួយគត់របស់គាត់ដល់ព្រះជាម្ចាស់ តាមដែលព្រះជាម្ចាស់បង្គាប់មកនោះ (ចំណាំ៖ ក្នុងន័យនេះ យើងមិនអាចប្រើពាក្យថា «បានថ្វាយ» បានទេ យើងគួរតែប្រើពាក្យថា សងកូនប្រុសរបស់គាត់ទៅព្រះជាម្ចាស់វិញ) ព្រះជាម្ចាសមិនត្រឹមតែមិនអនុញ្ញាតឲ្យលោកអ័ប្រាហាំថ្វាយអ៊ីសាកប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះអង្គថែមទាំងប្រទានពរឲ្យគាត់ទៀតផង។ តើព្រះអង្គប្រទានពរ ដល់លោកអ័ប្រាហាំ ជាសេចក្ដីសន្យាអ្វីខ្លះ? ទ្រង់បានប្រទានពរដល់លោក ដោយសន្យានឹងបង្កើតពូជពង្សរបស់លោក។ ហើយតើពួកគេនឹងកើនឡើងចំនួនប៉ុន្មាន? បទគម្ពីរផ្ដល់នូវការកត់ត្រាដូចតទៅ៖ «ដូចជាផ្កាយនៅលើមេឃ ហើយដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ ហើយពូជឯងនឹងគ្រប់គ្រងទ្វារនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ ដោយសារពូជឯង» តើព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងព្រះបន្ទូលទាំងនេះក្នុងបរិបទអ្វី? មានន័យថា តើលោកអ័ប្រាហាំបានទទួលនូវព្រះពរ របស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយវិធីណា? លោកបានទទួលព្រះពរនេះ ដូចដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលនៅក្នុងបទគម្ពីរថា «ដ្បិតឯងបានស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់អញ»។ មានន័យថា ដោយសារតែលោកអ័ប្រាហាំបានដើរតាមសេចក្ដី​បង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារតែលោកបានធ្វើគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូល និង​បានបង្គាប់មក ដោយគ្មានត្អូញត្អែរបន្តិចសោះ ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានសន្យាបែបនេះចំពោះលោក។ មានប្រយោគសំខាន់មួយនៅក្នុងសេចក្ដីសន្យានេះ ដែលប៉ះពាល់ដល់ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅពេលនោះ។ តើឯងរាល់គ្នាមានមើលឃើញទេ? ឯងរាល់គ្នាប្រហែលជាមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងចំពោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ថា «អញស្បថដោយនូវព្រះនាមរបស់អញ»។ អត្ថន័យនៃពាក្យនេះគឺ នៅ​ពេលដែល​ព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងព្រះបន្ទូលនេះ គឺទ្រង់ស្បថដោយអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។ តើនៅពេលដែលមនុស្សស្បថ គេយកអ្វីមកស្បថ? ពួកគេយកមេឃមកស្បថ មានន័យថាពួកគេស្បថចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយយកព្រះជាម្ចាស់មកស្បថ។ មនុស្សប្រហែលជាពុំមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីភាពអស្ចារ្យនៃការដែលព្រះជាម្ចាស់យកអង្គទ្រង់មកស្បថនោះឡើយ ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់គ្នានឹងអាចយល់នៅពេលដែលខ្ញុំ​ផ្ដល់នូវការបកស្រាយដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ព្រះជាម្ចាស់មានអារម្មណ៍ឯកោ និងបាត់បង់ម្ដងទៀត ដោយសារតែទ្រង់ប្រឈមជាមួយនឹងមនុស្សម្នាក់ ដែលអាចស្ដាប់ឮព្រះបន្ទូលទ្រង់ ប៉ុន្តែមិនអាចយល់ពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ដោយ​អស់​សង្ឃឹម ហើយអាចនិយាយបានថា ទ្រង់បានធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយយ៉ាងធម្មតាបំផុតដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​៖ ព្រះជាម្ចាស់បាន​ដាក់ព្រះហស្តលើព្រះឱរាទ្រង់ ហើយហៅព្រះនាមទ្រង់ នៅ​ពេលដែល​កំពុងប្រទានព្រះពរនេះដល់លោកអ័ប្រាហាំ ហើយ​តាម​រយៈ​ការ​នេះ មនុស្សបានស្ដាប់ឮព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា «អញស្បថដោយនូវព្រះនាមរបស់អញ»។ តាមរយៈសកម្មភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឯងប្រហែលជាគិតអំពីខ្លួនឯង។ នៅ​ពេលដែលឯងដាក់ដៃលើដើមទ្រូងខ្លួនឯង ហើយនិយាយម្នាក់ឯង តើឯងដឹងច្បាស់ទេថា ឯងកំពុងនិយាយពីអ្វីខ្លះ? តើកិរិយារបស់ឯងស្មោះត្រង់ដែរឬទេ? តើឯងនិយាយដោយស្មោះត្រង់ចេញពីចិត្តរបស់ឯងដែរឬទេ? ដូច្នេះ ត្រង់នេះយើងឃើញថា នៅពេលដែល​ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលទៅកាន់លោកអ័ប្រាហាំ ព្រះអង្គមានបន្ទូលដោយស្មោះត្រង់ និងឥតលាក់លៀមឡើយ​។ នៅ ក្នុងពេលដែល​កំពុងមានបន្ទូល និងប្រទានពរដល់លោកអ័ប្រាហាំ ព្រះជាម្ចាស់ក៏កំពុងមានបន្ទូលទៅកាន់អង្គឯងដែរ។ ទ្រង់កំពុងមានបន្ទូលប្រាប់អង្គឯងថា៖ អញនឹងប្រទានពរដល់​អ័ប្រាហាំ ហើយធ្វើឲ្យកូនចៅរបស់គាត់មានចំនួនច្រើនដូចផ្កាយនៅលើមេឃ និងច្រើនដូចជាខ្សាច់នៅមាត់សមុទ្រ ដ្បិតគាត់បានស្ដាប់តាមព្រះ​បន្ទូល​អញ ហើយគាត់គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលអញជ្រើសរើស។ នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា «អញស្បថដោយនូវព្រះនាមរបស់អញ» ព្រះជាម្ចាស់បានតាំងព្រះទ័យថា តាមរយៈលោកអ័ប្រាហាំ ទ្រង់នឹងបង្កើតរាស្ត្រជ្រើសតាំងអ៊ីស្រា​អែល បន្ទាប់មក ទ្រង់នឹងដឹកនាំមនុស្សទាំងនេះទៅមុខយ៉ាងរហ័សជាមួយនឹងកិច្ចការរបស់ទ្រង់។ មានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យកូនចៅរបស់លោកអ័ប្រាហាំ ទទួលកិច្ចការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួចព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញថា កិច្ចការនេះនឹងចាប់ផ្ដើមពីលោកអ័ប្រាហាំ ព្រមទាំងបន្តនៅក្នុងកូនចៅរបស់​លោក​អ័ប្រាហាំ នេះហើយគឺជាការទទួលស្គាល់ការដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់សង្គ្រោះមនុស្ស។ អ្វីដែលឯងរាល់គ្នានិយាយ តើមិនមែនជាការដែលទទួលបានព្រះពរទេឬអី? ចំពោះមនុស្ស គ្មានព្រះពរណាធំជាងនេះទៀតឡើយ អាចនិយាយបាន ថា នេះគឺជាការដែលមានពរបំផុត។ ព្រះពរដែលលោកអ័ប្រាហាំបានទទួល មិនមែនជាការបង្កើនចំនួនកូនចៅរបស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែជាការដែលព្រះជាម្ចាស់សម្រេចការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ បញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ និងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ក្នុងកូនចៅរបស់លោកអ័ប្រាហាំ។ នេះមានន័យថា ព្រះពរដែលលោកអ័ប្រាហាំទទួលបាន មិនមែនមួយរយៈខ្លីនោះទេ គឺ នៅតែបន្ត នៅពេលដែលផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់វិវឌ្ឍទៅមុខ​។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ស្បថដោយនាមរបស់ព្រះអង្គ គឺ​ទ្រង់បានធ្វើការតាំងព្រះទ័យជាស្រេចហើយ។ តើដំណើរការនៃការតាំងព្រះ​ទ័យ​នេះ​ពិតដែរឬទេ? តើនេះជាការតាំងព្រះ​ទ័យ​ពិតទេ? ព្រះជាម្ចាស់បានតាំងព្រះទ័យថា ចាប់​ពីពេលនេះតទៅ ការប្រឹងប្រែងរបស់ទ្រង់ តម្លៃដែលទ្រង់បានបង់ កម្មសិទ្ធិ និងលក្ខណៈ​របស់ទ្រង់ សព្វសារពើរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងព្រះជន្មទ្រង់ផងនោះ នឹងត្រូវប្រទានឲ្យលោកអ័ប្រាហាំ និងកូនចៅរបស់លោកអ័ប្រាហាំ។ ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏តាំងព្រះទ័យថា ចាប់​ពីមនុស្សមួយក្រុមនេះទៅ ព្រះអង្គនឹងស្ដែង​ចេញ​នូវ​ទង្វើរបស់ទ្រង់ និងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សមើលឃើញព្រះប្រាជ្ញាញាណ សិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់។

ការទទួលបានមនុស្សដែលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយអាចធ្វើបន្ទាល់ពីព្រះអង្គ គឺជាការសព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់បានឥតប្រែប្រួលរបស់ព្រះជាម្ចាស់

ក្នុងពេល​ដែលព្រះជាម្ចាស់កំពុងតែមានព្រះបន្ទូលមកកាន់អង្គឯង ព្រះជាម្ចាស់ក៏មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់លោកអ័ប្រាហាំដែរ ប៉ុន្តែ ក្រៅពីការស្ដាប់ឮព្រះពរដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឲ្យគាត់ តើលោកអ័ប្រាហាំអាចយល់អំពីការសព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់បានពិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្នុងគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ក្នុងពេលនោះទេ? លោកមិនអាចទេ! ហេតុនេះ នៅពេលនោះ នៅ​ពេលដែល​ព្រះជាម្ចាស់ស្បថដោយ​នាមរបស់ទ្រង់ ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់នៅតែឯកោ និងពេញដោយទុក្ខព្រួយដដែល។ នៅតែគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចយល់ ឬជ្រួត ជ្រាបពីអ្វីដែលទ្រង់បម្រុង និងគ្រោងទុកនោះឡើយ។ នៅគ្រានោះ ពុំមាននរណាម្នាក់សោះ សូម្បីតែលោកអ័ប្រាហាំក៏មិនអាចទូលទៅកាន់ទ្រង់ដោយភាពជឿជាក់ដែរ រឹតតែគ្មាននរណាម្នាក់អាចសហការជាមួយព្រះអង្គ ក្នុងការធ្វើកិច្ចការដែលទ្រង់ត្រូវតែធ្វើនោះដែរ។ មើលពីក្រៅ ព្រះជាម្ចាស់ទទួលបានលោកអ័ប្រាហាំ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែល អាចស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បាន។ ប៉ុន្តែការពិត ចំណេះដឹងរបស់មនុស្សម្នាក់នេះអំពីព្រះជាម្ចាស់ ស្ទើរតែគ្មានសោះ។ ទោះបីព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរ​ដល់លោកអ័ប្រាហាំក៏​ដោយ​ក៏ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅមិនទាន់ស្កប់ដែរ។ តើការ​ដែលព្រះជាម្ចាស់មិនស្កប់ព្រះហឫទ័យ មានន័យដូចម្ដេច? មានន័យថា ការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គទើបតែចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ មានន័យថា មនុស្សដែលទ្រង់សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់ទទួលបាន មនុស្សដែលព្រះអង្គសព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់ឃើញ មនុស្សដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ គឺនៅឆ្ងាយពីទ្រង់ដដែល ទ្រង់ត្រូវការពេលវេលា ទ្រង់ត្រូវរង់ចាំ ហើយ​ទ្រង់ត្រូវអត់ធ្មត់។ ដ្បិតពេលនោះ ក្រៅពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងថា ទ្រង់ត្រូវការអ្វី ទ្រង់ចង់ទទួលបានអ្វី ឬទ្រង់ប្រាថ្នាអ្វីនោះឡើយ។ ដូច្នេះ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ព្រះជាម្ចាស់មានទាំងអារម្មណ៍រំភើប ហើយព្រះជាម្ចាស់ ក៏មានអារម្មណ៍ធ្ងន់ព្រះហ​ឫទ័យដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនបានបង្អាក់ជំហានរបស់ទ្រង់ឡើយ ហើយទ្រង់នៅតែបន្តធ្វើផែនការជំហានបន្ទាប់នៃកិច្ចការដែលទ្រង់ត្រូវធ្វើ។

តើឯងរាល់គ្នាមើលឃើញអ្វីខ្លះ ក្នុងសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះលោកអ័ប្រាហាំ? ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានព្រះពរលើសលប់ដល់លោកអ័ប្រាហាំ ដោយគ្រាន់តែលោកស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ថ្វីបើមើលពីក្រៅ រឿងនេះហាក់ដូចជារឿងធម្មតា ហើយតាមធម្មតា ក្នុងនេះយើងមើលឃើញព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ ព្រះជាម្ចាស់ឲ្យតម្លៃជាពិសេសដល់ការស្ដាប់បង្គាប់ដែលមនុស្សមានចំពោះទ្រង់ ហើយរីករាយនឹងការយល់ដឹង និងភាពស្មោះត្រង់ ដែលមនុស្សមានចំពោះព្រះអង្គ។ តើព្រះជាម្ចាស់រីករាយនឹងភាពស្មោះត្រង់នេះខ្លាំងប៉ុនណា? ឯងរាល់គ្នាប្រហែលជាមិនដឹងទេថា ព្រះជាម្ចាស់រីករាយនឹងសេចក្ដីនេះខ្លាំងប៉ុនណា ហើយក៏ប្រហែលជាគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងរឿងនេះដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានកូនប្រុសម្នាក់ដល់លោកអ័ប្រាហាំ រួច នៅ​ពេលដែលកូននោះធំឡើង ព្រះជាម្ចាស់ក៏បង្គាប់ឲ្យលោកអ័ប្រាហាំថ្វាយកូនប្រុសម្នាក់នោះដល់ព្រះជាម្ចាស់វិញ។ លោកអ័ប្រាហាំបានធ្វើទៅតាមន័យពាក្យនៃសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ លោកស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយភាពស្មោះត្រង់របស់លោកបានធ្វើឲ្យព្រះជាម្ចាស់រំភើបព្រះហឫទ័យ ហើយក៏ត្រូវបានព្រះជាម្ចាស់ឲ្យតម្លៃដែរ។ តើព្រះជាម្ចាស់ឲ្យតម្លៃសេចក្ដីនេះខ្លាំងប៉ុនណា? ហើយហេតុអ្វីក៏ព្រះជាម្ចាស់ឲ្យតម្លៃសេចក្ដីនេះម្ល៉េះ? នៅពេលមួយដែលពុំមាននរណាម្នាក់យល់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឬយល់ពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ លោកអ័ប្រាហាំបានធ្វើរឿងមួយដែលបានធ្វើឲ្យរញ្ជួយស្ថានសួគ៌ និងធ្វើឲ្យផែនដីរង្គើផង ហើយការនេះក៏បានធ្វើឲ្យព្រះជាម្ចាស់មានអារម្មណ៍ស្កប់ស្កល់ប្លែកខុសពីមុន និងបានធ្វើឲ្យព្រះជាម្ចាស់មានក្ដីអំណរចំពោះ​ការទទួលបានមនុស្សម្នាក់ដែលអាចស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ព្រះទ័យស្កប់ស្កល់ និងក្ដីអំណរនេះបានមកពីមនុស្សដែលកើតមកពីព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជា «យញ្ញបូជា» ដំបូង ដែលមនុស្សបានថ្វាយដល់ព្រះជាម្ចាស់ នោះហើយគឺជាសេចក្ដីដែលព្រះជាម្ចាស់ឲ្យតម្លៃបំផុត តាំងពីគ្រាដែលមនុស្សត្រូវបានបង្កើតមក។ ព្រះជាម្ចាស់បានរង់ចាំយញ្ញបូជានេះយ៉ាងលំបាក ហើយទ្រង់បានចាត់ទុកវាជាអំណោយដ៏សំខាន់បំផុតដំបូងគេបង្អស់ពីមនុស្សដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។ វាបង្ហាញដល់ព្រះជាម្ចាស់នូវផលដំបូលនៃការប្រឹងប្រែង និងជាផលនៃតម្លៃដែលទ្រង់បានបង់ ហើយវាអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់មើលឃើញសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងមនុស្សជាតិ។ បន្ទាប់មក ព្រះជាម្ចាស់ក៏កាន់តែចង់បានមនុស្សបែបនេះមួយក្រុមទៀត ដើម្បីបានជាគ្នាជាមួយនឹងទ្រង់ ប្រព្រឹត្តនឹងទ្រង់ដោយភាពស្មោះត្រង់ ហើយយកចិត្តទុកដាក់នឹងទ្រង់ដោយភាពស្មោះត្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់ថែមទាំងសង្ឃឹមថា លោកអ័ប្រាហានឹងរស់នៅ​បានយូរ ដ្បិតទ្រង់ចង់មានមនុស្សដែលមានចិត្តដូចលោកអ័ប្រាហាំបាននៅជាគ្នាជាមួយទ្រង់ ហើយនៅជាមួយនឹងទ្រង់ នៅពេលទ្រង់បន្តកិច្ចការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់។ មិន​ថា​ព្រះជាម្ចាស់សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់បានក៏ដោយ ក៏​នោះគ្រាន់តែជាការចង់បានមួយ គ្រាន់តែជាព្រះ​តម្រិះ​មួយប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតលោកអ័ប្រាហាំ គ្រាន់តែជាមនុស្សដែលអាចស្ដាប់តាមទ្រង់ ហើយគ្មានការយល់ដឹង ឬគ្មានចំណេះដឹងអំពីព្រះជាម្ចាស់សូម្បីបន្តិចសោះឡើយ។ លោកអ័ប្រាហាំ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្វះមិនដល់បទដ្ឋាននៃសេចក្ដីតម្រូវដែលព្រះជាម្ចាស់មានចំពោះមនុស្សទេ ពោលគឺ៖ ការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ការដែលអាចធ្វើបន្ទាល់ពីព្រះជាម្ចាស់ និងការដែលមានគំនិតតែមួយជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ លោកអ័ប្រាហាំមិនអាចដើរជាមួយព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ នៅក្នុងការដែលលោកអ័ប្រាហាំថ្វាយអ៊ីសាកជាយញ​បូជា ព្រះជាម្ចាស់បានឃើញភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់លោកអ័ប្រាហាំ និងបានឃើញថា លោកបានទ្រាំនឹងការដែលព្រះជាម្ចាស់ល្បងលលោកបាន។ ទោះបីជាព្រះជាម្ចាស់បានទទួលភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់លោក តែលោកក៏នៅតែមិនស័ក្ដិសមនឹងធ្វើជាមនុស្សជំនិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនសមធ្វើជាមនុស្សដែលស្គាល់ និងយល់ពីព្រះជាម្ចាស់ និងជាមនុស្សដែលស្គាល់អំពីនិស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ លោករឹតតែមិនមែនជាមនុស្សដែលមានគំនិតតែមួយជាមួយព្រះជាម្ចាស់ និងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ ក្នុងព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ គឺទ្រង់នៅតែឯកោ និងខ្វល់ខ្វាយដដែល។ កាលណាព្រះជាម្ចាស់រឹតតែឯកោ និងខ្វល់ខ្វាយ ទ្រង់ក៏រឹតតែត្រូវបន្តការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់កាន់តែឆាប់ និងអាចសម្រាំង ហើយទទួលយកមនុស្សមួយក្រុម ដើម្បីសម្រេចផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ និងសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់កាន់តែឆាប់ តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ នេះជាសេចក្ដីប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយសេចក្ដីប្រាថ្នានេះក៏នៅតែមិនប្រែប្រួល តាំងពីដើមដំបូង ដរាបដល់សព្វថ្ងៃ។ ចាប់តាំងពីពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សនៅគ្រាដើមដំបូង ព្រះជាម្ចាស់សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់បានអ្នកមានជ័យជម្នះមួយក្រុម ជាក្រុមមនុស្សដែលនឹងដើរជាមួយទ្រង់ និងអាចយល់ អាចស្គាល់ អាចជ្រួតជ្រាបពីនិស្ស័យរបស់ទ្រង់។ សេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ព្រះជាម្ចាស់នេះ មិនដែលប្រែប្រួលឡើយ។ ទោះបីជាទ្រង់ត្រូវរង់ចាំយូរយ៉ាងណា ទោះបីជាផ្លូវខាងមុខលំបាកយ៉ាងណា ហើយទោះជាវត្ថុបំណងដែលព្រះអង្គចង់បាននោះនៅឆ្ងាយខ្លាំងប៉ុនណាក៏​ដោយ​ក៏ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលផ្លាស់ប្ដូរ ឬបោះបង់ក្ដីរំពឹងដែលទ្រង់មានចំពោះមនុស្សដែរ។ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​បាននិយាយប្រាប់សេចក្ដីរួចនេះហើយ តើអ្នក​រាល់គ្នាដឹងពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចង់បានទេ? ប្រហែលជាអ្វីដែលអ្នក​រាល់គ្នាបានដឹងនោះ មិនជ្រាលជ្រៅពេកទេ តែវាគង់តែនឹងមកដល់សន្សឹមៗទេ!

(«កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ II» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់)