លោកុប្បត្តិ ២២:១៦-១៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថា ខ្ញុំបានស្បថដោយនាមរបស់ខ្ញុំហើយ ដោយព្រោះតែឯងបានធ្វើដូច្នេះ ហើយមិនបានសំចៃទុកកូនប្រុសតែមួយរបស់អ្នក គឺជាកូនប្រុសតែម្នាក់គត់នោះ៖ ដើម្បីឱ្យមានព្រះពរ នោះខ្ញុំនឹងប្រទានពរដល់អ្នក ហើយចំពោះការចម្រើនឡើងវិញ ខ្ញុំនឹងពហុគុណដល់ពូជអ្នកដូចជាផ្កាយនៅលើមេឃ ហើយដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ ហើយពូជអ្នកនឹងគ្រប់គ្រងទ្វារនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ ដោយសារពូជអ្នក ដ្បិតអ្នកបានស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ខ្ញុំ។

នេះជារឿងរ៉ាវទាំងស្រុងអំពីការដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់អ័ប្រាហាំ។ ទោះបីជារឿងនេះខ្លីបន្តិច ប៉ុន្តែវាមានខ្លឹមសារពេញលេញ៖ វារួមបញ្ចូលទាំងមូលហេតុ និងសាវតារដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអំណោយដល់អ័ប្រាហាំ ព្រមទាំងអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានឱ្យគាត់ផងដែរ។ រឿងនេះក៏ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរ និងភាពសប្បាយរីករាយផងដែរ ដោយសារតែព្រះបន្ទូលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងចេញមកទាំងអស់នោះ ព្រមទាំងតម្រូវការជាបន្ទាន់ដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យចង់បានមនុស្សដែលអាចស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បាន។ នៅក្នុងរឿងនេះ យើងឃើញពីព្រះទ័យស្រឡាញ់ និងភាពទន់ភ្លន់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ និងធ្វើតាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះអង្គផង។ យើងក៏បានមើលឃើញផងដែរពីតម្លៃដែលទ្រង់បានលះបង់ ដើម្បីទទួលបានមនុស្ស ព្រមទាំងព្រះទ័យខ្វាយខ្វល់ និងព្រះតម្រិះដែលទ្រង់គិតដើម្បីទទួលបានពួកគេផង។ លើសពីនេះទៅទៀត អត្ថបទនេះមានឃ្លាថា «ខ្ញុំបានស្បថដោយនាមរបស់ខ្ញុំហើយ» ដែលធ្វើឱ្យយើងមានអារម្មណ៍ដឹងច្បាស់ពីភាពល្វីងជូរចត់ និងការឈឺចាប់ដែលព្រះជាម្ចាស់ស៊ូទ្រាំតែមួយព្រះអង្គឯង នៅពីក្រោយកិច្ចការនៃផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គនេះ។ អត្ថបទនេះ ជាអត្ថបទបំផុសគំនិតមួយ និងជាអត្ថបទដែលមានសារៈសំខាន់ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលដេញតាម ហើយក៏មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើពួកគេផងដែរ។

មនុស្សទទួលបានព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់គេ

តើព្រះពរដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យអ័ប្រាហាំ ដែលយើងបានអាននៅក្នុងអត្ថបទនេះ អស្ចារ្យដែរឬទេ? តើអស្ចារ្យបែបណា? មានប្រយោគដ៏សំខាន់មួយនៅទីនេះ៖ «ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ ដោយសារពូជអ្នក»។ ប្រយោគនេះបង្ហាញថា អ័ប្រាហាំបានទទួលព្រះពរ ដែលពុំធ្លាប់បានប្រទានដល់នរណាម្នាក់ តាំងពីមុន និងក្រោយសម័យរបស់គាត់ឡើយ។ នៅពេលដែលអ័ប្រាហាំ បានសងកូនប្រុសតែមួយគត់របស់គាត់ ជាកូនប្រុសសំណព្វចិត្តតែមួយគត់របស់គាត់ថ្វាយដល់ព្រះជាម្ចាស់វិញ តាមដែលព្រះជាម្ចាស់បង្គាប់មកនោះ (ក្នុងន័យនេះ យើងមិនអាចប្រើពាក្យថា «ថ្វាយជាតង្វាយ» បានទេ យើងគួរតែប្រើពាក្យថា សងកូនប្រុសរបស់គាត់ទៅព្រះជាម្ចាស់វិញ) ព្រះជាម្ចាស់មិនត្រឹមតែមិនអនុញ្ញាតឱ្យអ័ប្រាហាំថ្វាយអ៊ីសាកជាតង្វាយប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះអង្គថែមទាំងប្រទានពរដល់គាត់ថែមទៀតផង។ តើព្រះអង្គសន្យាប្រទានពរអ្វីខ្លះដល់អ័ប្រាហាំ? ព្រះអង្គបានប្រទានពរដល់គាត់ដោយសន្យានឹងបង្កើនពូជពង្សរបស់គាត់ជាពហុគុណ។ ហើយតើពួកគេនឹងកើនចំនួនជាពហុគុណនោះច្រើនប៉ុនណា? បទគម្ពីរមានកត់ត្រាទុកដូចតទៅនេះថា៖ «ដូចជាផ្កាយនៅលើមេឃ ហើយដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ ហើយពូជអ្នកនឹងគ្រប់គ្រងទ្វារនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ហើយប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងបានពរ»។ តើព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងព្រះបន្ទូលទាំងនេះក្នុងបរិបទអ្វី? និយាយឱ្យចំ តើលោកអ័ប្រាហាំបានទទួលព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ដោយវិធីណា? គាត់បានទទួលព្រះពរនេះ ដូចដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលនៅក្នុងបទគម្ពីរថា៖ «ដ្បិតអ្នកបានស្ដាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ខ្ញុំ»។ នេះមានន័យថា ដោយសារតែអ័ប្រាហាំបានធ្វើតាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារតែគាត់បានធ្វើគ្រប់យ៉ាងតាមបន្ទូល និងសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយគ្មានត្អូញត្អែរបន្តិចណាសោះ ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានសន្យាបែបនេះចំពោះគាត់។ មានឃ្លាសំខាន់មួយនៅក្នុងសេចក្ដីសន្យានេះ ដែលពាល់ដល់ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅពេលនោះ។ តើអ្នករាល់គ្នាបានមើលឃើញទេ? អ្នករាល់គ្នាប្រហែលជាមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ថា «ខ្ញុំបានស្បថដោយនាមរបស់ខ្ញុំហើយ»។ អត្ថន័យនៃបន្ទូលនេះគឺ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងព្រះបន្ទូលនេះចេញមក គឺទ្រង់ស្បថដោយនាមរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់។ នៅពេលដែលមនុស្សស្បថ តើគេយកអ្វីមកស្បថ? គេយកស្ថានសួគ៌មកស្បថ មានន័យថា ពួកគេស្បថចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយយកព្រះជាម្ចាស់មកស្បថ។ មនុស្សប្រហែលជាពុំមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីហេតុការណ៍នៃការដែលព្រះជាម្ចាស់ស្បថដោយនាមរបស់ទ្រង់នោះឡើយ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងអាចយល់បាន នៅពេលដែលខ្ញុំផ្ដល់ការបកស្រាយដ៏ត្រឹមត្រូវឱ្យអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់។ ព្រះជាម្ចាស់មានអារម្មណ៍ឯកោ និងអារម្មណ៍មិនប្រាកដប្រជាម្ដងទៀត នៅពេលដែលទ្រង់ប្រឈមនឹងមនុស្សម្នាក់ ដែលអាចស្ដាប់ឮព្រះបន្ទូលទ្រង់បាន តែមិនអាចយល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ អាចនិយាយបានថា ព្រះអង្គបានធ្វើរឿងធម្មតាបំផុតទាំងមិនដឹងខ្លួន និងដោយក្ដីអស់សង្ឃឹម៖ ព្រះជាម្ចាស់បានដាក់ព្រះហស្តលើព្រះឱរាទ្រង់ ហើយថ្លែងបន្ទូលនឹងអង្គទ្រង់ នៅពេលកំពុងប្រទានសេចក្ដីសន្យានេះទៅអ័ប្រាហាំ ហើយតាមរយៈនេះ មនុស្សបានឮព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា «ខ្ញុំបានស្បថដោយនាមរបស់ខ្ញុំហើយ»។ តាមរយៈសកម្មភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នកប្រហែលជាគិតពីខ្លួនអ្នកហើយ។ នៅពេលដែលអ្នកដាក់ដៃលើទ្រូងខ្លួនឯង ហើយនិយាយនៅក្នុងចិត្ត តើអ្នកដឹងច្បាស់ទេថា អ្នកកំពុងនិយាយពីអ្វីខ្លះ? តើអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកស្មោះត្រង់ដែរឬទេ? តើអ្នកនិយាយដោយស្មោះត្រង់ចេញពីចិត្តរបស់អ្នកដែរឬទេ? ដូច្នេះ ត្រង់ចំណុចនេះ យើងឃើញថា នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលទៅកាន់អ័ប្រាហាំ ទ្រង់មានបន្ទូលដោយស្មោះត្រង់ និងឥតលាក់លៀមឡើយ។ នៅក្នុងពេលដែលកំពុងមានបន្ទូល និងប្រទានពរដល់អ័ប្រាហាំ ព្រះជាម្ចាស់ក៏កំពុងមានបន្ទូលទៅកាន់អង្គទ្រង់ផងដែរ។ ទ្រង់កំពុងមានបន្ទូលប្រាប់អង្គទ្រង់ថា៖ ខ្ញុំនឹងប្រទានពរដល់អ័ប្រាហាំ ហើយធ្វើឱ្យកូនចៅរបស់គាត់មានចំនួនច្រើនដូចផ្កាយនៅលើមេឃ និងច្រើនដូចជាខ្សាច់នៅមាត់សមុទ្រដែរ ដ្បិតគាត់បានស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំ ហើយគាត់គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំបានរើសតាំង។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា «ខ្ញុំបានស្បថដោយនាមរបស់ខ្ញុំហើយ» ព្រះជាម្ចាស់បានតាំងព្រះទ័យថា តាមរយៈអ័ប្រាហាំ ទ្រង់នឹងបង្កើតរាស្ត្ររើសតាំងនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល បន្ទាប់មក ទ្រង់នឹងដឹកនាំមនុស្សទាំងនេះទៅមុខយ៉ាងឆាប់រហ័សតាមរយៈកិច្ចការរបស់ទ្រង់។ មានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើឱ្យកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំ ទទួលយកកិច្ចការនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ហើយអ្វីដែលសម្ដែងចេញតាមរយៈព្រះជាម្ចាស់ នឹងត្រូវចាប់ផ្ដើមពីលោកអ័ប្រាហាំនេះទៅ ហើយបន្តនៅក្នុងចំណោមកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំផង ហេតុនេះហើយក៏សម្រេចតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ទ្រង់ក្នុងការសង្គ្រោះមនុស្ស។ អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានិយាយនេះ តើមិនមែនជាព្រះពរទេឬអី? ចំពោះមនុស្សវិញ គ្មានព្រះពរណាធំជាងនេះទៀតឡើយ។ អាចនិយាយបានថា នេះគឺជាការព្រះពរធំបំផុតហើយ។ ព្រះពរដែលអ័ប្រាហាំបានទទួល មិនមែនជាការបង្កើនចំនួនកូនចៅរបស់គាត់ជាពហុគុណនោះទេ ប៉ុន្តែជាការដែលព្រះជាម្ចាស់សម្រេចការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ សម្រេចបញ្ជាបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ និងសម្រេចកិច្ចការរបស់ទ្រង់ក្នុងចំណោមកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំវិញទេ។ នេះមានន័យថា ព្រះពរដែលអ័ប្រាហាំទទួលបាន មិនមែនជាព្រះពរបណ្ដោះអាសន្ននោះទេ តែបន្តជាប់រហូត នៅពេលដែលផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចម្រើនទៅមុខ។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ស្បថដោយនាមរបស់ទ្រង់ គឺទ្រង់បានធ្វើការតាំងព្រះទ័យជាស្រេចហើយ។ តើដំណើរនៃការតាំងព្រះទ័យនេះពិតដែរឬទេ? តើជារឿងពិតដែរឬទេ? ព្រះជាម្ចាស់បានតាំងព្រះទ័យថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ការប្រឹងប្រែងរបស់ទ្រង់ តម្លៃដែលទ្រង់បានលះបង់ អ្វីជាកម្មសិទ្ធិនិងលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ របស់សព្វសារពើរបស់ទ្រង់ ហើយសូម្បីតែព្រះជន្មទ្រង់ផង នឹងត្រូវប្រទានទៅឱ្យអ័ប្រាហាំ និងកូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំទាំងអស់។ ព្រះជាម្ចាស់ក៏តាំងព្រះទ័យផងដែរថា ចាប់ពីមនុស្សមួយក្រុមនេះតទៅ ព្រះអង្គនឹងបើកបង្ហាញពីកិច្ចការរបស់ទ្រង់ និងអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សមើលឃើញពីព្រះប្រាជ្ញាញាណ សិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់។

ការទទួលបានមនុស្សដែលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ និងអាចធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គបាន គឺជាបំណងប្រាថ្នាឥតប្រែប្រួលរបស់ព្រះជាម្ចាស់

ក្នុងពេលដែលទ្រង់កំពុងមានព្រះបន្ទូលក្នុងព្រះទ័យនោះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ័ប្រាហាំដែរ ប៉ុន្តែ ក្រៅពីការស្ដាប់ឮព្រះពរដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យគាត់ហើយ តើអ័ប្រាហាំអាចយល់ពីបំណងប្រាថ្នាពិតប្រាកដរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ក្នុងពេលនោះទេ? គាត់មិនអាចយល់បានទេ! ហេតុនេះហើយបានជានៅពេលនោះ ពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ស្បថដោយនាមរបស់ទ្រង់ ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់នៅតែឯកោ និងពេញដោយទុក្ខព្រួយដដែល។ នៅតែគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចយល់ ឬដឹងពីអ្វីដែលទ្រង់បម្រុងនឹងធ្វើ និងគ្រោងនឹងធ្វើនោះទេ។ នៅគ្រានោះ ពុំមាននរណាម្នាក់ សូម្បីតែលោកអ័ប្រាហាំក៏មិនអាចនិយាយទៅកាន់ព្រះអង្គដោយភាពជឿជាក់ដែរ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចសហការជាមួយទ្រង់បាននៅក្នុងការបំពេញកិច្ចការដែលទ្រង់ត្រូវតែធ្វើនោះដែរ។ សម្បកក្រៅ ព្រះជាម្ចាស់ទទួលបានលោកអ័ប្រាហាំហើយ ជាមនុស្សម្នាក់ដែល អាចស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បាន។ ប៉ុន្តែតាមពិត ចំណេះដឹងរបស់មនុស្សម្នាក់នេះអំពីព្រះជាម្ចាស់ ស្ទើរតែគ្មានសោះឡើយ។ ទោះបីព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់អ័ប្រាហាំក៏ដោយ ក៏នៅមិនទាន់បំពេញព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅឡើយដែរ។ តើមិនទាន់បំពេញព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មានន័យដូចម្ដេច? មានន័យថា ការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គទើបតែចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ មានន័យថា មនុស្សដែលទ្រង់ចង់ទទួលបាន មនុស្សដែលទ្រង់ទន្ទឹងចង់ឃើញ មនុស្សដែលទ្រង់ស្រឡាញ់ គឺនៅឆ្ងាយពីទ្រង់ដដែល។ ទ្រង់ត្រូវការពេលវេលា ទ្រង់ត្រូវរង់ចាំ ហើយទ្រង់ត្រូវអត់ធ្មត់។ ដ្បិតនៅពេលនោះ ក្រៅពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងថា ទ្រង់ត្រូវការអ្វី ទ្រង់ប្រាថ្នាចង់ទទួលបានអ្វី ឬទ្រង់ទន្ទឹងចង់បានអ្វីនោះទេ។ ដូច្នេះ ក្នុងពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះទ័យអរសប្បាយនោះ ទ្រង់ក៏មានអារម្មណ៍មិនសប្បាយព្រះទ័យផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនបានផ្អាកជំហានរបស់ទ្រង់ឡើយ ហើយទ្រង់នៅតែបន្តធ្វើផែនការនៃកិច្ចការដែលទ្រង់ត្រូវធ្វើក្នុងជំហានបន្ទាប់ទៀតដដែល។

នៅក្នុងសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះអ័ប្រាហាំ តើអ្នករាល់គ្នាមើលឃើញពីអ្វីដែរ? ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរលើសលប់ដល់អ័ប្រាហាំ ដោយគ្រាន់តែគាត់ស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ថ្វីបើមើលពីសម្បកក្រៅ រឿងនេះហាក់ដូចជារឿងធម្មតាក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងនោះ យើងមើលឃើញពីព្រះទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃជាពិសេសដល់ការស្ដាប់បង្គាប់របស់មនុស្សចំពោះទ្រង់ ហើយសព្វព្រះទ័យនឹងការយល់ដឹង និងភាពស្មោះត្រង់របស់មនុស្សចំពោះព្រះអង្គ។ តើព្រះជាម្ចាស់ពេញព្រះទ័យនឹងភាពស្មោះត្រង់នេះខ្លាំងប៉ុនណា? អ្នករាល់គ្នាប្រហែលជាមិនដឹងទេថា ព្រះអង្គពេញព្រះទ័យនឹងសេចក្ដីនេះខ្លាំងប៉ុនណានោះ ហើយក៏ប្រហែលជាគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងរឿងនេះដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានកូនប្រុសម្នាក់ដល់អ័ប្រាហាំ ហើយនៅពេលដែលកូននោះធំឡើង ព្រះជាម្ចាស់ក៏បង្គាប់ឱ្យអ័ប្រាហាំថ្វាយកូនប្រុសម្នាក់នោះជាតង្វាយដល់ព្រះជាម្ចាស់។ អ័ប្រាហាំបានធ្វើតាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ គាត់ស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់ បានធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់រំភើបព្រះទ័យ ហើយព្រះជាម្ចាស់ក៏ឱ្យតម្លៃដែរ។ តើព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃទង្វើនោះខ្លាំងប៉ុនណា? ហើយហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃលើទង្វើនោះ? នៅគ្រាមួយដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចយល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឬយល់ពីព្រះទ័យរបស់ទ្រង់បាន អ័ប្រាហាំបានធ្វើរឿងមួយដែលធ្វើឱ្យកក្រើកមេឃ រញ្ជួយដី ហើយរឿងនេះក៏បានធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់មានអារម្មណ៍ពេញព្រះទ័យដែរ ដែលទ្រង់មិនធ្លាប់មានពីមុនមកសោះ និងបានធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់មានក្ដីអំណរក្នុងការទទួលបានមនុស្សម្នាក់ដែលអាចបង្គាប់ស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ការពេញព្រះទ័យ និងក្ដីអំណរនេះ បានមកពីសត្តនិករមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតដោយព្រះហស្តរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ ហើយជា «យញ្ញបូជា» ដំបូង ដែលមនុស្សបានថ្វាយជាតង្វាយដល់ទ្រង់ ចាប់តាំងពីគ្រាដែលមនុស្សត្រូវបានបង្កើតមក ហើយក៏ជាទង្វើមួយដែលព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃបំផុតដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានរង់ចាំយញ្ញបូជានេះយ៉ាងលំបាក ហើយទ្រង់បានចាត់ទុកវាជាអំណោយដ៏សំខាន់បំផុតនិងដំបូងគេបង្អស់ដែលទ្រង់ទទួលបានពីមនុស្សដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។ ទង្វើនេះបង្ហាញដល់ព្រះជាម្ចាស់ពីផលដំបូងនៃការប្រឹងប្រែង និងជាផលនៃតម្លៃដែលទ្រង់បានលះបង់ ហើយធ្វើឱ្យទ្រង់ទតឃើញពីក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាតិ។ បន្ទាប់មក ព្រះជាម្ចាស់ក៏កាន់តែចង់បានមនុស្សបែបនេះមួយក្រុមទៀត ដើម្បីបានជាគ្នានឹងទ្រង់ ប្រព្រឹត្តដាក់ទ្រង់ដោយភាពស្មោះត្រង់ ហើយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះទ្រង់ដោយភាពស្មោះត្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់ថែមទាំងសង្ឃឹមថា លោកអ័ប្រាហាំនឹងរស់នៅបានយូរតទៅទៀត ដ្បិតទ្រង់ចង់មានមនុស្សដែលមានចិត្តដូចអ័ប្រាហាំអមដំណើរទ្រង់ ហើយនៅជាមួយទ្រង់ផង នៅពេលទ្រង់បន្តកិច្ចការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់តទៅមុខទៀត។ មិនថាព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់បានអ្វីក៏ដោយ ក៏នោះគ្រាន់តែជាក្ដីប្រាថ្នាមួយ គ្រាន់តែជាព្រះតម្រិះមួយប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតអ័ប្រាហាំ គ្រាន់តែជាមនុស្សម្នាក់ដែលអាចស្ដាប់បង្គាប់តាមទ្រង់ តែគ្មានការយល់ដឹង ឬពុំស្គាល់ពីព្រះជាម្ចាស់សូម្បីតែបន្តិចសោះឡើយ។ អ័ប្រាហាំ ជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្វះខាត មិនគ្រប់តាមក្បួនខ្នាតនៃសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះមនុស្សទេ មានដូចជា ការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ការអាចធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះជាម្ចាស់ និងការដែលមានចិត្តគំនិតតែមួយនឹងទ្រង់។ ដូច្នេះ អ័ប្រាហាំមិនអាចដើរជាមួយព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ ក្នុងការដែលអ័ប្រាហាំថ្វាយអ៊ីសាកជាតង្វាយយញបូជា ព្រះជាម្ចាស់បានទតឃើញពីភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់អ័ប្រាហាំ និងបានទតឃើញថា គាត់អាចទ្រាំនឹងការសាកល្បងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះគាត់បាន។ ទោះបីជាព្រះជាម្ចាស់បានទទួលភាពស្មោះត្រង់ និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់គាត់ក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែគាត់នៅតែមិនស័ក្ដិសមនឹងធ្វើជាមនុស្សជំនិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដដែល មិនស័ក្តិសមនឹងធ្វើជាមនុស្សដែលស្គាល់និងយល់ពីព្រះជាម្ចាស់ និងជាមនុស្សដែលស្គាល់ពីនិស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ រឹតតែមិនស័ក្តិសមនឹងធ្វើជាមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតតែមួយជាមួយព្រះជាម្ចាស់ និងធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទៀត។ ដូច្នេះ ក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ព្រះជាម្ចាស់នៅតែឯកោ នៅតែខ្វល់ព្រះទ័យដដែល។ កាលណាព្រះជាម្ចាស់កាន់តែឯកោ និងខ្វល់ព្រះទ័យខ្លាំងឡើង នោះទ្រង់ក៏រឹតតែត្រូវបន្តកិច្ចការនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ឱ្យបានឆាប់ និងដើម្បីអាចរើសតាំង ព្រមទាំងទទួលបានមនុស្សមួយក្រុម ដើម្បីសម្រេចផែនការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ និងសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ឱ្យបានកាន់តែឆាប់ផងដែរ។ នេះគឺជាសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់បានខ្លាំងបំផុតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយសេចក្ដីប្រាថ្នានេះ ក៏នៅតែមិនប្រែប្រួលតាំងពីគ្រាដំបូងដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះដែរ។ ចាប់តាំងពីពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សនៅគ្រាដំបូងមក ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់បានក្រុមអ្នកមានជ័យជម្នះមួយក្រុម ជាក្រុមដែលនឹងដើរជាមួយទ្រង់ ហើយអាចយល់ ស្គាល់ និងដឹងពីនិស្ស័យរបស់ទ្រង់បាន។ សេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ព្រះជាម្ចាស់នេះ មិនដែលប្រែប្រួលឡើយ។ ទោះបីជាទ្រង់ត្រូវរង់ចាំយូរយ៉ាងណា ទោះបីជាផ្លូវខាងមុខលំបាកយ៉ាងណា ហើយទោះជាវត្ថុបំណងដែលព្រះអង្គចង់បាននោះនៅឆ្ងាយខ្លាំងប៉ុនណាក៏ដោយ ក៏ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលផ្លាស់ប្ដូរ ឬបោះបង់ក្ដីរំពឹងដែលទ្រង់មានចំពោះមនុស្សដែរ។ ឥឡូវនេះដោយសារខ្ញុំបាននិយាយអំពីរឿងនេះរួចហើយ តើអ្នករាល់គ្នាដឹងពីបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? ប្រហែលជាអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាបានដឹងនោះ មិនទាន់ជ្រាលជ្រៅនៅឡើយទេ តែវាគង់តែនឹងបានជ្រាលជ្រៅបន្តិចម្ដងៗទេ!

ដកស្រង់ពី «កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ II» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់