បន្ទាប់មកទៀត យើងនាំគ្នានិយាយអំពីវដ្តនៃការកើត និងការស្លាប់របស់អ្នកដែលដើរតាមព្រះជាម្ចាស់វិញម្ដង។ រឿងនេះពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នករាល់គ្នានេះឯង ដូច្នេះ ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យមែនទែន៖ ដំបូង ត្រូវគិតថាតើអ្នកដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានចាត់ក្នុងប្រភេទណា? (រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួល។) ពិតណាស់ គឺមានពីរប្រភេទ៖ រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួល។ ដំបូង យើងនាំគ្នានិយាយអំពីរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាមុនសិន។ ពួកនេះមានចំនួនតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។ តើ «រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់» សំដៅលើនរណា? បន្ទាប់ពីព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើរួចមក ហើយបន្ទាប់ពីមានវត្តមានមនុស្សជាតិ ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសមនុស្សមួយក្រុមដែលនឹងដើរតាមទ្រង់។ មនុស្សទាំងនេះហើយ ដែលត្រូវហៅថា «រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។ ការដែលព្រះជាម្ចាស់ជ្រើសរើសមនុស្សទាំងនេះ គឺមានវិសាលភាព និងសារៈសំខាន់របស់វា។ វិសាលភាពដែលពិសេសនៅក្នុងនោះគឺថា ត្រូវកំណត់ជ្រើសរើសមនុស្សក្នុងចំនួនតិចតួច ដែលត្រូវមកកើតនៅពេលទ្រង់បំពេញកិច្ចការសំខាន់។ តើមានសារៈសំខាន់អ្វី? ដោយសារពួកគេគឺជាក្រុមមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានរើសតាំង សារៈសំខាន់នោះគឺអស្ចារ្យណាស់។ ពោលគឺ ព្រះជាម្ចាស់មានបំណងចង់ប្រោសឱ្យមនុស្សទាំងនេះបានពេញខ្នាត និងប្រោសឱ្យពួកគេបានគ្រប់លក្ខណ៍ ហើយនៅពេលដែលកិច្ចការនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ត្រូវបានបញ្ចប់ ទ្រង់នឹងទទួលយកមនុស្សទាំងនេះ។ តើសារៈសំខាន់នេះមិនអស្ចារ្យទេឬ? ដូច្នេះ រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងនេះ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដ្បិតពួកគេជាមនុស្សដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់ទទួលយក។ យើងផ្អាកនិយាយពីប្រធានបទនៃការតម្រូវទុកជាមុនរបស់ព្រះជាម្ចាស់បន្តិចសិន ហើយជាដំបូង យើងនិយាយអំពីប្រភពដើមរបស់ពួកអ្នកស៊ីឈ្នួលសិន។ តាមន័យត្រង់ ពាក្យ «អ្នកស៊ីឈ្នួល» នេះ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើការបម្រើព្រះ។ ពួកអ្នកដែលបម្រើព្រះ គឺជាអ្នកធ្វើការបណ្តោះអាសន្ន ពួកគេមិនធ្វើការរយៈពេលវែង ឬជាអចិន្ត្រៃយ៍នោះទេ។ ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានជួល ឬជ្រើសរើសឱ្យធ្វើការជាបណ្តោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះ។ ប្រភពដើមរបស់ពួកគេភាគច្រើនត្រូវបានជ្រើសរើសចេញពីចំណោមអ្នកមិនជឿ។ ពួកគេមកកើតនៅផែនដីនេះនៅពេលដែលមានបញ្ញត្តិថា ពួកគេនឹងត្រូវកាន់តួនាទីជាអ្នកស៊ីឈ្នួលនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ជាតិមុន ពួកគេអាចកើតជាសត្វ ឬអាចកើតជាអ្នកមិនជឿក៏មាន។ អ្នកស៊ីឈ្នួលមានជាប្រភពដើមបែបនេះឯង។

យើងនាំគ្នានិយាយអំពីរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់បន្ថែមទៀត។ នៅពេលដែលពួកគេស្លាប់ទៅ ពួកគេទៅកាន់កន្លែងខុសគ្នាទាំងស្រុងពីកន្លែងរបស់អ្នកមិនជឿ និងអ្នកមានជំនឿ។ កន្លែងនោះ ពួកគេរស់នៅជាមួយពួកទេវតា និងអ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅកន្លែងនោះ ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងដោយផ្ទាល់ព្រះអង្គ។ នៅទីនោះ ទោះបីរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់ដោយភ្នែករបស់ពួកគេផ្ទាល់បានក៏ដោយ ក៏វាមិនដូចគ្នានឹងកន្លែងផ្សេងទៀតនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណដែរ។ ទីនោះគឺជាកន្លែងមួយផ្សេង ដែលមនុស្សមួយភាគនេះទៅដល់បន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់។ នៅពេលដែលពួកគេស្លាប់ ពួកគេក៏ត្រូវទទួលការស៊ើបអង្កេតដ៏តឹងរឹងពីសំណាក់អ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ តើត្រូវស៊ើបអង្កេតចំណុចអ្វីខ្លះ? អ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ស៊ើបអង្កេតផ្លូវដែលមនុស្សទាំងនេះបានជ្រើសដើរក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេទាំងមូល នៅក្នុងជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះជាម្ចាស់ ថាតើពួកគេធ្លាប់ទាស់ទទឹងនឹងព្រះជាម្ចាស់ ឬដាក់បណ្តាសាទ្រង់នៅពេលនោះឬអត់ ថាតើពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ឬអំពើអាក្រក់ធ្ងន់ធ្ងរឬអត់។ ការស៊ើបអង្កេតនេះ នឹងឆ្លើយតបទៅសំណួរថាតើមនុស្សម្នាក់នេះត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យស្នាក់នៅបន្ត ឬត្រូវចាកចេញ។ តើពាក្យថា «ចាកចេញ» មានន័យដូចម្តេច? ហើយពាក្យថា «ស្នាក់នៅបន្ត» មានន័យដូចម្តេច? ផ្អែកលើឥរិយាបថរបស់ពួកគេ ពាក្យថា «ចាកចេញ» មានន័យថា ពួកគេត្រូវស្ថិតនៅក្នុងចំណោមឋានៈជារាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទៀតឬអត់ ឯការអនុញ្ញាតឱ្យ «ស្នាក់នៅបន្ត» មានន័យថា ពួកគេអាចបន្តស្ថិតនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រោសឱ្យបានពេញខ្នាតនៅគ្រាចុងក្រោយ។ សម្រាប់អ្នកដែលស្នាក់នៅបន្ត ព្រះជាម្ចាស់មានការរៀបចំពិសេសៗសម្រាប់ពួកគេ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃកិច្ចការនីមួយៗរបស់ទ្រង់ ទ្រង់នឹងបញ្ជូនមនុស្សប្រភេទនេះឱ្យទៅបំពេញតួនាទីជាពួកសាវ័ក ឬទៅបំពេញកិច្ចការនៃការធ្វើឱ្យក្រុមជំនុំផុសផុលឡើងវិញ ឬទៅមើលថែទាំក្រុមជំនុំជាដើម។ ក៏ប៉ុន្តែ មនុស្សដែលមានសមត្ថភាពធ្វើកិច្ចការបែបនេះ គឺមិនចាប់កំណើតសាជាថ្មីញឹកញាប់ដូចអ្នកមិនជឿទេ ដែលចាប់កំណើតពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេត្រូវត្រឡប់ទៅកាន់ផែនដីវិញដោយផ្អែកលើសេចក្ដីតម្រូវ និងជំហាននៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកគេមិនយកកំណើតជាថ្មីញឹកញាប់នោះទេ។ ដូច្នេះ តើមានក្បួនច្បាប់ណាមួយអំពីពេលវេលាដែលពួកគេយកកំណើតជាថ្មីដែរឬទេ? តើពួកគេមកចាប់កំណើតរាល់ពីរបីឆ្នាំម្តងមែនទេ? តើពួកមកចាប់កំណើតញឹកញាប់បែបនេះមែនទេ? អត់ទេ។ ទាំងអស់នេះគឺអាស្រ័យលើកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អាស្រ័យលើជំហាននៃកិច្ចការនោះ និងអាស្រ័យលើតម្រូវការរបស់ទ្រង់ ហើយគ្មានក្បួនច្បាប់កំណត់នោះទេ។ ក្បួនច្បាប់តែមួយគត់់់់់់់់នោះគឺ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់នៅក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយ អំឡុងពេលនៃគ្រាចុងក្រោយ រាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងអស់នឹងមកចាប់កំណើត ហើយការមកចាប់កំណើតនេះ នឹងជាការចាប់កំណើតលើកចុងក្រោយរបស់ពួកគេ។ ហេតុអ្វីបានជាបែបនោះ? នេះគឺផ្អែកលើលទ្ធផលដែលនឹងត្រូវសម្រេចបានក្នុងអំឡុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដ្បិតក្នុងអំឡុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់នេះ ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រោសរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់់ទាំងអស់នេះឱ្យបានពេញខ្នាតទាំងស្រុង។ តើនេះមានន័យដូចម្តេច? ប្រសិនបើក្នុងអំឡុងពេលនៃដំណាក់កាលចុងក្រោយនេះ មនុស្សទាំងនេះត្រូវបានប្រោសឱ្យបានពេញខ្នាត និងគ្រប់លក្ខណ៍ នោះពួកគេនឹងលែងចាប់កំណើតសាជាថ្មីដូចពីមុននោះទៀតហើយ។ ដំណើរនៃការកើតជាមនុស្សរបស់ពួកគេ នឹងមកដល់ទីបញ្ចប់ទាំងស្រុង ហើយដំណើរនៃការចាប់កំណើតសាជាថ្មីរបស់ពួកគេក៏បញ្ចប់ទាំងស្រុងដូចគ្នាដែរ។ ចំណុចនេះទាក់ទងនឹងអ្នកដែលនឹងត្រូវស្នាក់នៅបន្ត។ ដូច្នេះ តើអ្នកដែលមិនអាចស្នាក់នៅបន្តបាន ត្រូវទៅទីណា? អ្នកដែលមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យស្នាក់នៅបន្ត មានទិសដៅសមស្របរបស់ពួកគេផ្ទាល់ខ្លួន។ ដំបូងឡើយ ដោយសារលទ្ធផលនៃការប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ ដោយសារកំហុសដែលពួកគេបានធ្វើ និងអំពើបាបដែលពួកគេបានសាង ពួកគេក៏នឹងត្រូវដាក់ទោសផងដែរ។ បន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានដាក់ទោសរួចហើយ ព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើការរៀបចំបញ្ជូនពួកគេទៅក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿឱ្យសមទៅនឹងស្ថានភាព ឬក៏រៀបចំពួកគេឱ្យទៅកើតក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានជំនឿ។ និយាយមួយបែបទៀត គឺអាចមានលទ្ធផលពីរយ៉ាងសម្រាប់ពួកគេ៖ ទីមួយគឺត្រូវដាក់ទោស ហើយប្រហែលជាអាចរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សកាន់សាសនាជាក់លាក់ណាមួយ បន្ទាប់ពីបានកើតជាថ្មី ហើយទីពីរគឺក្លាយជាអ្នកមិនជឿ។ ប្រសិនបើពួកគេក្លាយជាអ្នកមិនជឿ នោះពួកគេនឹងបាត់បង់ឱកាសទាំងស្រុង។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើពួកគេក្លាយជាមនុស្សមានជំនឿ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើពួកគេក្លាយជាគ្រីស្ទបរិស័ទ នោះពួកគេនឹងនៅតែមានឱកាសដើម្បីវិលត្រឡប់ទៅកាន់ឋានៈជារាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដដែល។ ចំពោះចំណុចនេះ មានទំនាក់ទំនងស្មុគស្មាញណាស់។ សរុបមក ប្រសិនបើរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ណាម្នាក់ ធ្វើអ្វីមួយដែលប្រមាថដល់ព្រះជាម្ចាស់ នោះពួកគេនឹងត្រូវដាក់ទោស ដូចជាមនុស្សគ្រប់គ្នាផ្សេងទៀតដែរ។ ចូរយកប៉ុល ដែលយើងបាននិយាយពីមុន មកធ្វើជាឧទាហរណ៍ចុះ។ លោកប៉ុលគឺជាឧទាហរណ៍អំពីមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវដាក់ទោស។ តើអ្នករាល់គ្នាយល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងតែនិយាយនេះទេ? តើចំនួនរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានកំណត់មែនទេ? (មែន គឺស្ទើរតែទាំងស្រុង។) ភាគច្រើន គឺត្រូវបានកំណត់រួចហើយ ប៉ុន្តែមួយផ្នែកតូច មិនត្រូវបានកំណត់នោះទេ។ ហេតុអ្វីបានជាបែបនោះ? ចំណុចនេះ ខ្ញុំបាននិយាយរួចហើយអំពីមូលហេតុជាក់ស្ដែងបំផុត នោះគឺ ការប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។ នៅពេលដែលមនុស្សប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ព្រះជាម្ចាស់មិនសព្វព្រះទ័យចង់បានពួកគេទេ ហើយនៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មិនសព្វព្រះទ័យចង់បានពួកគេ ទ្រង់ក៏បោះពួកគេទៅក្នុងជាតិសាសន៍ និងប្រភេទមនុស្សផ្សេងៗ។ ការធ្វើបែបនេះ គឺធ្វើឱ្យពួកគេគ្មានក្ដីសង្ឃឹម និងធ្វើឱ្យពួកគេកាន់តែពិបាកក្នុងត្រឡប់មកវិញ។ សេចក្ដីទាំងនេះ គឺទាក់ទងនឹងវដ្តនៃការកើត និងការស្លាប់នៃរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

ប្រធានបទបន្ទាប់នេះ ទាក់ទងនឹងវដ្តនៃការកើត និងការស្លាប់របស់អ្នកស៊ីឈ្នួល។ យើងទើបតែបាននិយាយអំពីប្រភពដើមរបស់អ្នកស៊ីឈ្នួល។ ជាការពិតដែលពួកគេបានយកកំណើតសាជាថ្មី បន្ទាប់ពីបានកើតជាអ្នកមិនជឿ និងកើតជាសត្វនៅក្នុងអតីតជាតិរបស់ពួកគេហើយ។ ក្នុងការមកចាប់កំណើតនៅដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃកិច្ចការរបស់ព្រះ ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសមនុស្សមួយក្រុមចេញពីអ្នកមិនជឿ ហើយក្រុមនេះមានលក្ខណៈពិសេស។ គោលបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការរើសតាំងមនុស្សទាំងនេះ គឺដើម្បីឱ្យពួកគេបម្រើកិច្ចការរបស់ទ្រង់។ «ការស៊ីឈ្នួល» មិនមែនជាពាក្យដែលពិរោះស្តាប់ណាស់ណានោះទេ ហើយវាក៏មិនស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់មនុស្សគ្រប់គ្នានោះដែរ ប៉ុន្តែយើងគួរតែសម្លឹងមើលទៅលើបុគ្គលដែលពាក្យនេះចង់សំដៅដល់។ វត្ដមាននៃអ្នកស៊ីឈ្នួលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មានសារៈសំខាន់ជាពិសេសមួយ។ គ្មានអ្នកដទៃផ្សេងទៀតណាអាចបំពេញតួនាទីរបស់ពួកគេបានឡើយ ដោយសារតែពួកគេត្រូវបានព្រះជាម្ចាស់រើសតាំងរួចហើយ។ តើអ្នកស៊ីឈ្នួលទាំងអស់នេះមានតួនាទីអ្វីខ្លះ? គឺដើម្បីបម្រើរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ភាគច្រើន តួនាទីរបស់ពួកគេ គឺដើម្បីផ្តល់ការបម្រើដល់កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីសហការជាមួយកិច្ចការទ្រង់ និងដើម្បីសម្រុះសម្រួលដល់ការប្រោសរាស្រ្តរើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យបានពេញខ្នាត។ មិនថាពួកគេកំពុងប្រើកម្លាំងពលកម្ម អនុវត្តកិច្ចការក្នុងទិដ្ឋភាពណាខ្លះ ឬក៏កំពុងធ្វើកិច្ចការជាក់លាក់ណាមួយនោះទេ តើព្រះជាម្ចាស់មានសេចក្ដីតម្រូវអ្វីខ្លះចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួលទាំងនេះ? តើនៅក្នុងសេចក្ដីតម្រូវរបស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេមានការទាមទារខ្លាំងណាស់មែនទេ? (អត់ទេ ទ្រង់គ្រាន់តែសុំឱ្យពួកគេស្មោះត្រង់ប៉ុណ្ណោះ។) អ្នកស៊ីឈ្នួល ក៏ត្រូវតែស្មោះត្រង់ដែរ។ មិនថាអ្នកមានប្រភពដើមជាអ្វី ឬហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ជ្រើសរើសអ្នកនោះទេ អ្នកត្រូវតែស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ចំពោះបញ្ជាបេសកកម្មដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់អ្នក ចំពោះកិច្ចការដែលអ្នកទទួលខុសត្រូវ និងចំពោះកាតព្វកិច្ចដែលអ្នកបំពេញ។ ចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួលដែលមានសមត្ថភាពធ្វើជាមនុស្សស្មោះត្រង់ និងធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យ តើពួកគេនឹងមានលទ្ធផលបែបណា? ពួកគេនឹងអាចស្ថិតនៅបន្តទៀត។ តើការក្លាយជាអ្នកស៊ីឈ្នួលដែលអាចស្ថិតនៅបន្តទៀតបាន គឺជាព្រះពរមែនទេ? តើការស្ថិតនៅបន្តនេះ មានន័យដូចម្តេច? តើព្រះពរនេះមានសារៈសំខាន់អ្វីដែរ? តាមឋានៈ ពួកគេមើលទៅមិនដូចជារាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះទេ ពួកគេមើលទៅខុសគ្នា។ ប៉ុន្តែតាមពិត តើអ្វីដែលពួកគេទទួលបាននៅក្នុងជីវិតនេះ មិនដូចគ្នានឹងអ្វីដែលរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទទួលបានទេឬអី? គឺដូចគ្នាស្ទើរតែទាំងស្រុងនៅក្នុងជាតិនេះ។ អ្នករាល់គ្នាមិនបដិសេធរឿងនេះទេ មែនទេ? ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ការទំនុកបម្រុងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់ តើមាននរណាដែលមិនទទួលបានរបស់ទាំងអស់នេះទៅ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែទទួលបានភាពសម្បូរហូរហៀរបែបនេះ។ អត្តសញ្ញាណរបស់អ្នកស៊ីឈ្នួល គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើការបម្រើព្រះ ប៉ុន្តែចំពោះព្រះជាម្ចាស់វិញ ពួកគេគ្រាន់តែជារបស់មួយក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើដែលទ្រង់បានបង្កើតមកប៉ុណ្ណោះ។ គ្រាន់តែថា តួនាទីរបស់ពួកគេគឺជាអ្នកស៊ីឈ្នួលប៉ុណ្ណោះឯង។ ទាំងអ្នកស៊ីឈ្នួល ទាំងរាស្រ្តរើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ សុទ្ធតែជារបស់ដែលព្រះបង្កើតមក តើមានភាពខុសគ្នាដែរឬទេរវាងអ្នកស៊ីឈ្នួល និងរាស្រ្តរើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះ? បើនិយាយជាទូទៅ គឺគ្មានភាពខុសគ្នានោះទេ។ តែបើនិយាយលម្អិតវិញ គឺមានភាពខុសគ្នា។ នៅក្នុងសារជាតិ និងតួនាទីដែលពួកគេបំពេញ គឺមានភាពខុសគ្នាម្យ៉ាង។ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់មិនបានប្រព្រឹត្តដាក់មនុស្សក្រុមនេះដោយអយុត្តិធម៌នោះទេ។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សទាំងនេះត្រូវបានកំណត់ថាជាអ្នកស៊ីឈ្នួលទៅវិញ? អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែមានការយល់ដឹងខ្លះៗអំពីចំណុចនេះ! អ្នកស៊ីឈ្នួលចេញមកពីក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿ។ នៅពេលដែលយើងលើកឡើងថា ពួកគេចេញមកពីក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿ គឺច្បាស់ណាស់ថា ពួកគេមានប្រវត្តិមិនល្អ៖ ពួកគេទាំងអស់ សុទ្ធតែអ្នកមិនជឿថាមានព្រះ ហើយពីអតីតកាល ក៏ពួកគេមិនជឿថាមានព្រះដែរ។ ពួកគេមិនជឿលើព្រះជាម្ចាស់ ហើយទាស់នឹងទ្រង់ ទាស់នឹងសេចក្តីពិត ទាស់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលវិជ្ជមាន។ ពួកគេមិនជឿលើព្រះ ហើយក៏មិនជឿថាមានព្រះដែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយ តើពួកគេមានសមត្ថភាពយល់ដឹងពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? ភាគច្រើន គឺសមស្របដែលថា ពួកគេមិនយល់នោះ។ អ្នកស៊ីឈ្នួលមិនអាចយល់បន្ទូលដែលព្រះជាម្ចាស់កំពុងថ្លែងមក យល់ពីអ្វីដែលទ្រង់ត្រូវការ ឬយល់ពីមូលហេតុដែលទ្រង់តម្រូវបែបនេះនោះទេ ប្រៀបដូចសត្វដែលមិនអាចយល់សម្ដីមនុស្សបានដូច្នោះដែរ។ ពួកគេមិនយល់នោះទេ។ ពួកគេមិនអាចយល់សេចក្ដីទាំងអស់នេះបានឡើយ ហើយពួកគេនៅតែគ្មានការបំភ្លឺដដែល។ ដោយសារមូលហេតុនេះហើយ ទើបមនុស្សទាំងនេះមិនមានជីវិតដែលយើងទើបនឹងបាននិយាយរួចមកនេះ។ បើគ្មានជីវិត តើមនុស្សអាចយល់សេចក្ដីពិតបានដែរឬទេ? តើពួកគេមានការបំពាក់បំប៉នដោយសេចក្ដីពិតដែរឬទេ? តើពួកគេមានបទពិសោធ និងចំណេះដឹងអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? (គ្មានទេ។) អ្នកស៊ីឈ្នួលមានប្រភពដើមបែបនេះឯង។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារព្រះជាម្ចាស់ធ្វើឱ្យមនុស្សទាំងនេះក្លាយជាអ្នកស៊ីឈ្នួល ទើបសេចក្ដីតម្រូវរបស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេនៅតែមានបទដ្ឋានដដែល។ ទ្រង់មិនបានមើលងាយពួកគេទេ ហើយទ្រង់ក៏មិនមែនមិនយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះពួកគេដែរ។ ទោះបីជាពួកគេមិនយល់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ និងគ្មានជីវិតក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់នៅតែប្រព្រឹត្តដាក់ពួកគេដោយព្រះទ័យករុណាដដែល ហើយពេលនិយាយដល់សេចក្ដីតម្រូវរបស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេ ក៏នៅតែមានបទដ្ឋានដដែល។ អ្នករាល់គ្នាទើបតែបាននិយាយអំពីបទដ្ឋានទាំងនេះរួច៖ ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងធ្វើអ្វីទៅតាមបន្ទូលទ្រង់។ នៅក្នុងការបម្រើរបស់អ្នក អ្នកត្រូវតែបម្រើនៅកន្លែងណាដែលមានតម្រូវការ ហើយអ្នកត្រូវតែបម្រើឱ្យដល់ទីបញ្ចប់។ ប្រសិនបើអ្នកអាចធ្វើជាអ្នកស៊ីឈ្នួលដ៏ស្មោះត្រង់ ដែលអាចបម្រើព្រះរហូតដល់ទីបញ្ចប់បាន ហើយអាចបំពេញបញ្ជាបេសកកម្មដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យអ្នក នោះអ្នកនឹងរស់នៅក្នុងជីវិតមួយដែលមានតម្លៃ។ ប្រសិនបើអ្នកអាចធ្វើបែបនេះបាន នោះអ្នកនឹងអាចស្ថិតនៅបន្តបានហើយ។ ប្រសិនបើអ្នកប្រឹងប្រែងព្យាយាមបន្តិចទៀត ប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមឱ្យខ្លាំងជាងនេះបន្តិចទៀត អាចខំប្រឹងប្រែងទ្វេដងដើម្បីស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ អាចនិយាយពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់បានបន្តិចបន្ដួច អាចធ្វើបន្ទាល់ថ្វាយទ្រង់ ហើយជាងនេះទៅទៀត ប្រសិនបើអ្នកអាចយល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ អាចសហការនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអាចគិតគូរពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានខ្លះ ដូច្នេះ ក្នុងនាមជាអ្នកស៊ីឈ្នួល អ្នកនឹងជួបប្រទះការផ្លាស់ប្តូរវាសនា។ តើការផ្លាស់ប្តូរវាសនានេះជាអ្វី? អ្នកនឹងមិនគ្រាន់តែអាចស្ថិតនៅបន្តទៀតនោះទេ តែផ្អែកលើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក ព្រមទាំងបំណងប្រាថ្នា និងការដេញតាមផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រោសឱ្យអ្នកក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់។ នេះគឺជាការផ្លាស់ប្តូរវាសនារបស់អ្នក។ ចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួលវិញ តើអ្វីជារឿងល្អបំផុតពាក់ព័ន្ធនឹងការប្ដូរវាសនានេះ? គឺថាពួកគេអាចក្លាយជារាស្រ្តរើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ ប្រសិនបើពួកគេក្លាយជារាស្រ្តរើសតាំងមែន នោះមានន័យថា ពួកគេនឹងលែងចាប់កំណើតសាជាថ្មីជាសត្វដូចអ្នកមិនជឿទៀតហើយ។ តើចំណុចនេះល្អដែរទេ? ល្អ ហើយក៏ជាដំណឹងល្អផងដែរ៖ មានន័យថា អ្នកស៊ីឈ្នួលអាចកែប្រែវាសនាបាន។ ចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួល មិនមែនថា ឱ្យតែព្រះជាម្ចាស់បានតម្រូវទុកថាពួកគេជាអ្នកស៊ីឈ្នួល ហើយពួកគេនឹងត្រូវធ្វើជាអ្នកស៊ីឈ្នួលជារៀងរហូតនោះទេ មិនចាំបាច់ទាល់តែបែបនោះទេ។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងចាត់ចែង និងឆ្លើយតបចំពោះពួកគេ តាមលក្ខណៈសមស្របទៅនឹងការប្រព្រឹត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មានអ្នកស៊ីឈ្នួលដែលមិនអាចបម្រើព្រះដល់ទីបញ្ចប់ផងដែរ។ ក្នុងអំឡុងពេលបម្រើការ មានពួកអ្នកដែលបោះបង់ចោលពាក់កណ្តាលទី បោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ ក៏ដូចជាមានពួកដែលប្រព្រឹត្តទង្វើខុសឆ្គងជាច្រើនផងដែរ។ ក៏មានពួកអ្នកដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងច្រើន និងធ្វើឱ្យកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ខាតបង់ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ហើយក៏មានសូម្បីអ្នកស៊ីឈ្នួលដែលដាក់បណ្តាសាព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ ។ល។ និង ។ល។ តើផលវិបាកដែលមិនអាចកែខៃបាននេះ បង្ហាញពីអ្វី? សកម្មភាពអាក្រក់បែបនេះ នឹងបញ្ជាក់ឱ្យដឹងពីការបញ្ចប់នៃការបម្រើព្រះរបស់ពួកគេ។ ដោយសារតែការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកក្នុងអំឡុងពេលនៃការបម្រើព្រះនោះអន់ខ្លាំងពេក ហើយដោយសារតែអ្នកបានធ្វើហួសជ្រុលពេក នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា ការបម្រើរបស់អ្នកមិនត្រូវតាមបទដ្ឋាន នោះទ្រង់នឹងដកហូតសិទ្ធិបម្រើការរបស់អ្នកចេញ។ ទ្រង់នឹងឈប់អនុញ្ញាតឱ្យអ្នកបម្រើការតទៅទៀត។ ទ្រង់នឹងដកអ្នកចេញពីព្រះភ័ក្រ្តទ្រង់ ដកអ្នកចេញពីដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ តើដោយសារតែអ្នកមិនចង់បម្រើព្រះមែនទេ? តើអ្នកមិនមែនចង់ធ្វើអំពើអាក្រក់ឥតឈប់ទេឬ? តើអ្នកមិនមែនវៀចវេជានិច្ចទេឬ? ពិតមែនហើយ នឹងមានដំណោះស្រាយដ៏ងាយស្រួលមួយ៖ អ្នកនឹងត្រូវដកហូតសិទ្ធិបម្រើការរបស់អ្នកចេញ។ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ការដកហូតសិទ្ធបម្រើការរបស់អ្នកស៊ីឈ្នួល មានន័យថា ទីបញ្ចប់របស់អ្នកស៊ីឈ្នួលនោះត្រូវបានប្រកាសហើយ ហើយពួកគេនឹងគ្មានសិទ្ធិបម្រើព្រះជាម្ចាស់តទៅទៀតឡើយ។ ទ្រង់មិនត្រូវការការបម្រើពីមនុស្សនេះតទៅទៀតទេ ហើយមិនថាពួកគេអាចនិយាយពាក្យល្អបែបណានោះទេ ពាក្យទាំងនោះនឹងគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ។ នៅពេលដែលរឿងរ៉ាវមកដល់ចំណុចនេះ ស្ថានភាពនឹងមិនអាចកែខៃបានឡើយ។ អ្នកស៊ីឈ្នួលបែបនេះ នឹងគ្មានផ្លូវត្រឡប់ក្រោយឡើយ។ ពេលនោះ តើព្រះជាម្ចាស់ដោះស្រាយជាមួយអ្នកស៊ីឈ្នួលបែបនេះ យ៉ាងដូចម្តេច? តើទ្រង់គ្រាន់តែបញ្ឈប់ពួកគេលែងឱ្យបម្រើការប៉ុណ្ណេះឬ? អត់ទេ។ តើទ្រង់គ្រាន់តែឃាត់ឃាំងពួកគេកុំឱ្យស្ថិតនៅបន្តប៉ុណ្ណេះមែនទេ? ឬ តើទ្រង់ដាក់ពួកគេទៅទីម្ខាង ហើយរង់ចាំពួកគេប្រែចិត្តមកវិញឬ? ទ្រង់មិនធ្វើដូច្នោះទេ។ ពិតណាស់ ចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួល ព្រះជាម្ចាស់មិនគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់ណានោះទេ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់មានអាកប្បកិរិយាបែបនេះនៅក្នុងការបម្រើព្រះជាម្ចាស់ នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងដកហូតសិទ្ធិបម្រើរបស់ពួកគេចេញ ដោយសារអាកប្បកិរិយាបែបនេះ ហើយនឹងបោះពួកគេទៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកមិនជឿម្ដងទៀត។ តើពួកអ្នកស៊ីឈ្នួលដែលត្រូវបោះទៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកមិនជឿវិញនោះ មានវាសនាដូចម្ដេច? ពួកគេនឹងមានវាសនាដូចអ្នកមិនជឿដែរ៖ ពួកគេនឹងចាប់កំណើតជាថ្មីជាសត្វ ហើយទទួលការដាក់ទោសនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណដូចគ្នាទៅនឹងអ្នកមិនជឿដែរ។ ជាងនេះទៅទៀត ព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះការដាក់ទោសលើមនុស្សបែបនេះទេ ដ្បិតមនុស្សនេះលែងមានទំនាក់ទំនងអ្វីជាមួយនឹងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់តទៅទៀតហើយ។ នេះមិនត្រឹមតែជាទីបញ្ចប់នៃជីវិតក្នុងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះជាម្ចាស់ទេ តែក៏ជាទីបញ្ចប់នៃវាសនាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ក៏ដូចជាការប្រកាសនូវវាសនារបស់ពួកគេផងដែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកស៊ីឈ្នួលបម្រើការមិនបានល្អ ពួកគេនឹងត្រូវទទួលផលដោយខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើអ្នកស៊ីឈ្នួលណាម្នាក់គ្មានសមត្ថភាពបម្រើការរហូតដល់ទីបញ្ចប់ទេ ឬត្រូវបានដកហូតសិទ្ធិបម្រើការនៅពាក់កណ្តាលទី នោះពួកគេនឹងត្រូវបោះចូលទៅក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿវិញ ហើយប្រសិនបើរឿងនេះកើតឡើងមែន មនុស្សនេះនឹងត្រូវបានដោះស្រាយតាមវិធីដូចគ្នានឹងវិធីដោះស្រាយជាមួយសត្វ ជាមួយមនុស្សគ្មានប្រាជ្ញា ឬជាមួយមនុស្សគ្មានហេតុផលដែរ។ នៅពេលដែលខ្ញុំពន្យល់បែបនោះ តើអ្នកអាចយល់បានទេ?

អ្វីដែលបានលើកឡើងខាងដើម គឺជាវិធីដែលព្រះជាម្ចាស់ចាត់ចែងវដ្តនៃការកើត និងការស្លាប់នៃរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួល។ បន្ទាប់ពីបានស្ដាប់ការពន្យល់នេះហើយ តើអ្នករាល់គ្នាមានអារម្មណ៍បែបណា? ពីមុនមក តើខ្ញុំធ្លាប់និយាយពីប្រធានបទនេះដែរឬទេ? តើខ្ញុំធ្លាប់បាននិយាយពីប្រធានបទពាក់ព័ន្ធរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួលដែរឬទេ? តាមពិតទៅ ខ្ញុំពិតជាធ្លាប់បាននិយាយមែន ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនចាំ។ ព្រះជាម្ចាស់សុចរិតណាស់ចំពោះរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួល។ ទ្រង់សុចរិតនៅគ្រប់ទិដ្ឋភាពទាំងអស់។ តើមានកន្លែងណាមួយដែលអ្នកអាចរកឃើញកំហុសដែរឬទេ? តើមិនមានមនុស្សដែលនិយាយថា៖ «ហេតុអ្វីព្រះជាម្ចាស់អត់ទ្រាំនឹងរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់ដល់ម្ល៉េះ? ហើយហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មានការអត់ទ្រាំតិចតួចចំពោះអ្នកស៊ីឈ្នួល?» តើមាននរណាម្នាក់ចង់តវ៉ាដើម្បីអ្នកស៊ីឈ្នួលដែរឬទេ? «តើព្រះជាម្ចាស់អាចប្រទានពេលវេលាដល់អ្នកស៊ីឈ្នួលច្រើនជាងនេះ ហើយអត់ធ្មត់និងអត់ទ្រាំចំពោះពួកគេច្រើនជាងនេះបានទេ?» តើការសួរសំណួរបែបនេះត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? (មិនត្រឹមត្រូវទេ។) ហេតុអ្វីបានជាមិនត្រឹមត្រូវ? (ដោយសារតែការប្រោសឱ្យក្លាយជាអ្នកស៊ីឈ្នួលនោះ គឺជាការបង្ហាញក្តីសណ្តោសដល់យើងហើយ។) ការអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកស៊ីឈ្នួលបានបម្រើការថ្វាយព្រះ គឺជាការបង្ហាញពីក្តីសណ្តោសហើយ! បើគ្មាននាមជា «អ្នកស៊ីឈ្នួល» ទេ ហើយបើគ្មានកិច្ចការដែលពួកគេធ្វើទេ តើមនុស្សទាំងនេះនឹងត្រូវទៅទីណា? ពួកគេនឹងត្រូវស្ថិតនៅក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿ ដោយរស់ និងស្លាប់ជាមួយនឹងសត្វ។ នេះជាព្រះគុណដ៏ធំធេងណាស់ដែលពួកគេទទួលបាននៅថ្ងៃនេះ ដោយទទួលបានការអនុញ្ញាតឱ្យមកចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់ និងចូលមកក្នុងដំណាក់របស់ព្រះ! នេះគឺជាព្រះគុណដ៏ធំធេងណាស់! ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនបានប្រទានឱកាសដល់អ្នកដើម្បីបម្រើការនោះទេ នោះអ្នកនឹងគ្មានឱកាសចូលមកចំពោះព្រះភ័ក្ត្រទ្រង់ឡើយ។ និយាយឱ្យអស់ទៅ សូម្បីតែអ្នកគឺជាពុទ្ធបរិស័ទម្នាក់ដែលបានសម្រេចមគ្គផលក៏ដោយ យ៉ាងច្រើនបំផុត អ្នកបានត្រឹមអ្នកធ្វើការកំប៉ិកកំប៉ុកនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកនឹងមិនដែលជួបព្រះជាម្ចាស់ ស្តាប់ឮព្រះសូរសៀង ឬព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ឬមានអារម្មណ៍ដឹងពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងព្រះពររបស់ទ្រង់ឡើយ ហើយអ្នកក៏មិនអាចជួបទ្រង់ដោយផ្ទាល់បានដែរ។ រឿងតែម៉្យាងគត់ដែលពួកពុទ្ធបរិស័ទទទួលបាននៅចំពោះមុខពួកគេ គឺកិច្ចការសាមញ្ញធម្មតា។ ពួកគេមិនអាចស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់បានទេ ហើយពួកគេបានត្រឹមតែប្រតិបត្តិតាម និងស្ដាប់បង្គាប់តាមប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯអ្នកស៊ីឈ្នួលវិញ ទទួលបានអ្វីៗជាច្រើនក្នុងអំឡុងដំណាក់កាលនៃកិច្ចការនេះ! ទីមួយ ពួកគេអាចចូលមកចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះជាម្ចាស់ដោយផ្ទាល់ ស្តាប់ឮព្រះសូរសៀងទ្រង់ ស្តាប់ឮព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ និងមានបទពិសោធអំពីព្រះគុណនិងព្រះពរ ដែលទ្រង់ប្រទានដល់មនុស្ស។ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេអាចត្រេកអរនឹងព្រះបន្ទូល និងសេចក្តីពិតដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានមក។ អ្នកស៊ីឈ្នួលពិតជាទទួលបានច្រើនណាស់! ដូច្នេះ ក្នុងនាមជាអ្នកស៊ីឈ្នួលម្នាក់ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចខំប្រឹងប្រែងឱ្យសមស្របនឹងព្រះគុណនេះទេ តើព្រះជាម្ចាស់នៅតែទុកអ្នកទៀតដែរទេ? ទ្រង់មិនអាចទុកអ្នកទៀតបានទេ។ ទ្រង់ពុំបានសុំអ្វីពីអ្នកច្រើនទេ ប៉ុន្តែអ្នកបែរជាមិនអាចធ្វើអ្វីដែលទ្រង់សុំនោះឱ្យបានសមរម្យទៅវិញ។ អ្នកមិនអាចប្រកាន់ខ្ជាប់តាមភារកិច្ចរបស់ខ្លួនបាន។ ហេតុនេះ ពុំចាំបាច់ឆ្ងល់ទេ ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចទុកអ្នកបានឡើយ។ នេះគឺជានិស្ស័យសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់មិនការពារអ្នកជ្រុលហួសហេតុ ហើយទ្រង់ក៏មិនរើសអើងអ្នកដែរ។ ទាំងនេះគឺជាគោលការណ៍ដែលព្រះជាម្ចាស់អនុវត្ត។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តដាក់មនុស្ស និងសត្វទាំងអស់តាមរបៀបនេះ។

ចំពោះពិភពខាងវិញ្ញាណវិញ ប្រសិនបើភាវៈនានានៅក្នុងពិភពនេះធ្វើអ្វីមួយខុស ឬមិនធ្វើកិច្ចការរបស់ខ្លួនឱ្យបានត្រឹមត្រូវទេ នោះព្រះជាម្ចាស់ក៏មានបទបញ្ជា និងបញ្ញត្តិស្ថានសួគ៌សមស្រប ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយពួកគេផងដែរ។ នេះគឺជាការពិត។ ដូច្នេះហើយ អំឡុងពេលនៃកិច្ចការគ្រប់គ្រងរាប់ពាន់ឆ្នាំរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នកធ្វើកិច្ចការមួយចំនួនដែលប្រព្រឹត្តទង្វើខុសឆ្គង ត្រូវកម្ទេចចោល ឯអ្នកមួយចំនួនទៀតកំពុងជាប់ឃុំ និងត្រូវដាក់ទោសនៅឡើយ រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះ។ នៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណ ភាវៈនីមួយៗត្រូវតែប្រឈមមុខចំពោះរឿងនេះ។ ប្រសិនបើពួកគេធ្វើអ្វីមួយខុស ឬប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ នោះពួកគេនឹងត្រូវទទួលទោស ហើយនេះក៏ជាវិធីសាស្ត្រដូចគ្នាដែលព្រះជាម្ចាស់អនុវត្តចំពោះរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់ និងអ្នកស៊ីឈ្នួលផងដែរ។ ដូច្នេះ ទាំងនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណ និងក្នុងពិភពរូបធាតុ គោលការណ៍ដែលព្រះជាម្ចាស់អនុវត្ត មិនផ្លាស់ប្តូរនោះទេ។ មិនថាអ្នកអាចមើលឃើញសកម្មភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឬក៏អត់នោះទេ គោលការណ៍ទាំងនោះមិនផ្លាស់ប្តូរឡើយ។ គ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ គឺព្រះជាម្ចាស់មានគោលការណ៍ដូចគ្នានៅក្នុងវិធីសាស្ត្ររបស់ទ្រង់ចំពោះអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង និងនៅក្នុងការដោះស្រាយរបស់ទ្រង់ចំពោះរបស់សព្វសារពើផង។ គោលការណ៍នេះមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបានទេ។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមានព្រះទ័យសប្បុរសចំពោះមនុស្សទាំងឡាយក្នុងចំណោមអ្នកមិនជឿ ដែលរស់នៅក្នុងឥរិយាបថសមរម្យ ហើយទ្រង់នឹងទុកឱកាសសម្រាប់អ្នកដែលជឿសាសនានីមួយៗ ដែលប្រព្រឹត្តល្អ មិនប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេបំពេញតួនាទីរបស់ខ្លួនក្នុងគ្រប់កិច្ចការដែលព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រង និងធ្វើការអ្វីដែលពួកគេគួរធ្វើ។ ស្រដៀងគ្នានេះផងដែរ ក្នុងចំណោមអ្នកដែលដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ និងក្នុងចំណោមរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ទ្រង់ ព្រះជាម្ចាស់មិនរើសអើងនរណាម្នាក់ ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍របស់ទ្រង់ទាំងនេះឡើយ។ ទ្រង់មានព្រះទ័យសប្បុរសចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលអាចដើរតាមទ្រង់ដោយស្មោះស ហើយទ្រង់ស្រលាញ់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលដើរតាមទ្រង់ដោយស្មោះស។ គ្រាន់តែថា មនុស្សប្រភេទអស់នេះមួយចំនួន (អ្នកមិនជឿ អ្នកមានជំនឿ និងរាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់) ទទួលបានការប្រទានពីព្រះជាម្ចាស់ ខុសៗគ្នា។ ចូរយកអ្នកមិនជឿមកធ្វើជាឧទាហរណ៍ចុះ៖ ទោះបីជាពួកគេមិនជឿលើព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះជាម្ចាស់ចាត់ទុកពួកគេថាជាសត្វតិរច្ឆានក៏ដោយ ក៏នៅក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើនោះ របស់នីមួយៗមានអាហារដើម្បីបរិភោគ មានទីកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន និងមានវដ្តនៃការកើត និងការស្លាប់ជាធម្មតា។ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ នឹងត្រូវទទួលទោស ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើល្អ នឹងត្រូវទទួលព្រះពរ និងសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ រឿងរ៉ាវប្រព្រឹត្តទៅដោយបែបនេះឯង។ ចំពោះអ្នកមានជំនឿ ប្រសិនបើពួកគេអាចប្រកាន់តាមការប្រៀនប្រដៅខាងសាសនារបស់ពួកគេបានខ្ជាប់ខ្ជួនល្អ ពីជាតិមួយទៅជាតិមួយទៀត ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីការយកកំណើតជាថ្មីទាំងអស់នោះចប់ហើយ ចុងក្រោយ ព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើការប្រកាសដល់ពួកគេ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ចំពោះអ្នករាល់គ្នាក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះ មិនថាអ្នកជារាស្ត្ររើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឬជាអ្នកស៊ីឈ្នួលនោះទេ ព្រះជាម្ចាស់នឹងឱ្យអ្នកទៅតម្រៀបជួរ រួចកំណត់លទ្ធផលរបស់អ្នក ដោយផ្អែកលើបទបញ្ញត្តិ និងបញ្ញត្តិរដ្ឋបាលដែលទ្រង់បានកំណត់មកដូចគ្នាដែរ។ ក្នុងចំណោមប្រភេទមនុស្សទាំងអស់នេះ អ្នកជឿសាសនាខុសៗគ្នា ពោលគឺអ្នកដែលកាន់សាសនាផ្សេងៗ តើព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានកន្លែងសម្រាប់ពួកគេរស់នៅដែរឬទេ? តើពួកកាន់សាសនាយូដានៅទីណា? តើព្រះជាម្ចាស់បានជ្រៀតជ្រែកក្នុងជំនឿរបស់ពួកគេដែរឬទេ? ទ្រង់មិនបានជ្រៀតជ្រែកទេ។ ចុះចំណែកពួកគ្រីស្ទបរិស័ទវិញ? ទ្រង់ក៏មិនបានជ្រៀតជ្រែកក្នុងជំនឿពួកគេដែរ។ ទ្រង់អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេប្រកាន់ខ្ជាប់តាមទម្រង់ការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ទ្រង់មិនបានថ្លែងបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេ ឬប្រទានការបំភ្លឺណាមួយដល់ពួកគេឡើយ។ ជាងនេះទៅទៀត ទ្រង់មិនបើកសម្ដែងសេចក្ដីអ្វីមួយដល់ពួកគេឡើយ។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាវាជារឿងត្រឹមត្រូវ ចូរជឿតាមផ្លូវនេះចុះ។ ពួកកាតូលិកជឿលើនាងម៉ារី ហើយជឿថា ព្រះយេស៊ូវទទួលបានដំណឹងតាមរយៈនាងម៉ារី។ ពួកគេមានលក្ខណៈជំនឿបែបនេះ។ តើព្រះជាម្ចាស់ធ្លាប់បានកែតម្រូវជំនឿរបស់ពួកគេដែរឬទេ? ទ្រង់ប្រទានសេរីភាពដល់ពួកគេ។ ទ្រង់មិនយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះពួកគេឡើយ ហើយទ្រង់ប្រទានកន្លែងជាក់លាក់មួយសម្រាប់ពួកគេរស់នៅ។ ពាក់ព័ន្ធនឹងសាសនិកឥស្លាម និងពុទ្ធបរិស័ទ តើទ្រង់មិនធ្វើដូចគ្នាទេឬ? ទ្រង់ក៏បានកំណត់ព្រំដែនសម្រាប់ពួកគេផងដែរ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេមានកន្លែងរស់នៅផ្ទាល់ខ្លួនពួកគេ ដោយមិនជ្រៀតជ្រែកជំនឿរបស់ពួកគេឡើយ។ គ្រប់យ៉ាងគឺមានសណ្តាប់ធ្នាប់ល្អណាស់។ ចុះតើអ្នកមើលឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងរឿងទាំងអស់នេះ? មើលឃើញថាព្រះជាម្ចាស់មានសិទ្ធិអំណាច ប៉ុន្តែទ្រង់មិនបំពានសិទ្ធិអំណាចនេះទេ។ ព្រះជាម្ចាស់រៀបចំរបស់សព្វសារពើតាមលំដាប់លំដោយល្អឥតខ្ចោះ ហើយទ្រង់រៀបចំយ៉ាងមានសណ្តាប់ធ្នាប់ ហើយក្នុងនោះ មានព្រះប្រាជ្ញាញាណនិងសព្វានុភាពរបស់ទ្រង់។

ថ្ងៃនេះ យើងបានពិភាក្សាគ្នាអំពីប្រធានបទថ្មី និងពិសេសមួយ គឺជាប្រធានបទមួយដែលទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហានៃពិភពខាងវិញ្ញាណ ដែលតំណាងឱ្យទិដ្ឋភាពមួយនៃការគ្រប់គ្រង និងការត្រួតត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់លើពិភពនោះ។ មុនពេលដែលអ្នករាល់គ្នាបានយល់ពីរឿងរ៉ាវទាំងអស់នេះ អ្នករាល់គ្នាប្រហែលជាអាចនិយាយថា៖ «គ្រប់យ៉ាងពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងទាំងនេះ គឺជាអាថ៌កំបាំង ហើយគ្មានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងច្រកចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់យើងឡើយ។ តាមពិត រឿងរ៉ាវទាំងនេះមិនទាក់ទងនឹងវិធីដែលមនុស្សរស់នៅនោះទេ ហើយយើងក៏មិនបាច់ត្រូវការយល់ដឹង ឬត្រូវចង់ស្ដាប់ពីរឿងទាំងនេះដែរ។ វាពិតជាគ្មានអ្វីទាក់ទងនឹងការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ទាល់តែសោះ»។ ពេលនេះ តើអ្នករាល់គ្នាគិតថា ការគិតបែបនេះមានបញ្ហាដែរឬទេ? តើការគិតបែបនេះត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? (មិនអាចទេ។) ការគិតបែបនេះមិនត្រឹមត្រូវទេ ហើយមានបញ្ហាឆ្គាំឆ្គងខ្លាំងណាស់។ ហេតុផលគឺថា ប្រសិនបើអ្នកចង់យល់អំពីវិធីដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រួតត្រាលើរបស់សព្វសារពើ អ្នកមិនអាចយល់ត្រឹមតែអ្វីដែលអ្នកអាចមើលឃើញ និងអ្វីដែលអ្នកអាចគិតយល់បាននោះទេ។ អ្នកក៏ត្រូវតែយល់ដឹងអំពីពិភពមួយទៀតផងដែរ ដែលជាពិភពដែលអ្នកអាចមើលមិនឃើញ ប៉ុន្តែមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងពិភពដែលអ្នកអាចមើលឃើញនេះ។ ចំណុចនេះទាក់ទងនឹងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយវាទាក់ទងនឹងប្រធានបទ «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិតសម្រាប់របស់សព្វសារពើ»។ នេះគឺព័ត៌មានអំពីប្រធានបទនេះ។ បើគ្មានព័ត៌មាននេះទេ មនុស្សនឹងមានកំហុស និងខ្វះការយល់ដឹងអំពីរបៀបដែល «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិតសម្រាប់របស់សព្វសារពើ»។ ដូច្នេះ អ្វីដែលយើងបាននិយាយនៅថ្ងៃនេះ អាចនិយាយបានថា ជាការសរុបខ្លឹមសារពីប្រធានបទមុនៗរបស់យើង ក៏ដូចជាការសរុបខ្លឹមសារនៃប្រធានបទ «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិតសម្រាប់របស់សព្វសារពើ» ផងដែរ។ ដោយបានយល់អំពីប្រធានបទនេះ តើពេលនេះអ្នករាល់គ្នាអាចស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈខ្លឹមសារនេះបានដែរឬទេ? សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ថ្ងៃនេះខ្ញុំបានផ្តល់ព័ត៌មានដ៏មានសារៈខាន់មួយដល់អ្នករាល់គ្នា ពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកស៊ីឈ្នួល។ ខ្ញុំដឹងថា អ្នករាល់គ្នាពិតជាចូលចិត្តស្តាប់ប្រធានបទបែបនេះ ហើយដឹងថា អ្នករាល់គ្នាពិតជាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះរឿងទាំងនេះណាស់។ ដូច្នេះហើយ តើអ្នករាល់គ្នាពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយនៅថ្ងៃនេះដែរឬទេ? (ពួកយើងពេញចិត្ត។) រឿងរ៉ាវមួយចំនួនអាចមិនធ្វើឱ្យអ្នករាល់គ្នាចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងនោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយអំពីអ្នកស៊ីឈ្នួល បានធ្វើឱ្យអ្នករាល់គ្នាចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ដ្បិតប្រធានបទនេះបានពាល់ព្រលឹងរបស់អ្នករាល់គ្នាគ្រប់ៗគ្នា។

ដកស្រង់ពី «ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ ជាព្រះតែមួយអង្គគត់ X» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់