ព្រះអាទិករបានប្រើប្រាស់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដើម្បីសម្រេចផែនការរបស់ទ្រង់ ហើយតាមវិធីនេះ ទ្រង់បានឆ្លងកាត់បីថ្ងៃដំបូងនៃផែនការរបស់ទ្រង់។ អំឡុងពេលបីថ្ងៃទាំងនេះ ព្រះជាម្ចាស់មិនរវល់ ឬធ្វើឲ្យព្រះអង្គផ្ទាល់អស់ព្រះកាយពលនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានឆ្លងកាត់បីថ្ងៃដំបូងដ៏អស្ចារ្យនៃផែនការរបស់ទ្រង់ ហើយសម្រេចបានការធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនៃការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំធេងរបស់ពិភពលោក។ ពិភពលោកថ្មីមួយលេចមកនៅចំពោះព្រះនេត្ររបស់ទ្រង់ ហើយរូបភាពដែលបានដក់ជាប់នៅក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ទីបញ្ចប់ត្រូវបានបើកបង្ហាញបន្តិចម្តងៗក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ការលេចមកនៃវត្ថុថ្មីនីមួយៗ គឺដូចទៅនឹងកំណើតរបស់ក្មេងដែលទើបនឹងកើតម្នាក់ដែរ ហើយព្រះអាទិករសព្វព្រះហឫទ័យចំពោះរូបភាពដែលធ្លាប់តែជាព្រះតម្រិះរបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែពេលនេះបានក្លាយជាមានជីវិត។ នៅពេលនេះ ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ទទួលបានចំណែកនៃការសព្វព្រះហឫទ័យ ប៉ុន្តែផែនការរបស់ទ្រង់ទើបតែចាប់ផ្តើមប៉ុណ្ណោះ។ ត្រឹមតែមួយប៉ប្រិចភ្នែក ថ្ងៃថ្មីមួយបានមកដល់ ចុះទំព័របន្ទាប់នៃផែនការរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺជាអ្វី? តើទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលអ្វី? តើទ្រង់ប្រើប្រាស់សិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា? ព្រមជាមួយគ្នានេះ តើវត្ថុថ្មីអ្វីខ្លះដែលចូលមកក្នុងពិភពលោកថ្មីនេះ? ដោយការធ្វើតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់ព្រះអាទិករ ការសម្លឹងមើលរបស់យើងមកដល់ថ្ងៃទីបួននៃការបង្កើតរបស់សព្វសារពើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាថ្ងៃមួយដែលជាការចាប់ផ្តើមថ្មីមួយទៀត។ ជាការពិតណាស់ ចំពោះព្រះអាទិករ វាជាថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យមួយទៀតដោយគ្មានការសង្ស័យនោះទេ ហើយវាគឺជាថ្ងៃដ៏សំខាន់បំផុតមួយទៀតសម្រាប់មនុស្សជាតិសព្វថ្ងៃនេះ។ ពិតណាស់ វាគឺជាថ្ងៃដែលមិនអាចប៉ាន់ប្រមាណបាន។ តើវាអស្ចារ្យបែបណា តើវាមានសារៈសំខាន់បែបណា ហើយតើវាមានតម្លៃដែលមិនអាចប៉ាន់ប្រមាណបានបែបណា? ដំបូង ចូរយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលដែលព្រះអាទិករបានមានព្រះបន្ទូល...

«ហើយព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា៖ ចូរឲ្យមានដុំពន្លឺនៅក្នុងលំហអាកាស ដើម្បីញែកថ្ងៃចេញពីយប់ និងសម្រាប់ទុកជាទីសម្គាល់ និងសម្រាប់ជារដូវ ថ្ងៃ និងឆ្នាំ ហើយសម្រាប់ជាដុំពន្លឺនៅលើមេឃ ដើម្បីបំភ្លឺមកលើផែន‌ដី ហើយវាក៏កើតមានដូច្នោះមែន» (លោកុប្បត្តិ ១:១៤-១៥)។ នេះគឺជាការប្រើប្រាស់សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់មួយទៀត ដែលត្រូវបានប្រកាសដោយសត្តនិករ ក្រោយពីការបង្កើតដីគោក និងរុក្ខជាតិនៅលើដីរបស់ទ្រង់។ សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ សកម្មភាពបែបនេះគ្រាន់តែជាសកម្មភាពដែលងាយស្រួលដូចអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើរួចមកហើយ ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់មានព្រះចេស្ដាបែបនេះ ព្រះជាម្ចាស់ល្អដូចជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងបានសម្រេច។ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជាពន្លឺឲ្យលេចមកនៅលើស្ថានសួគ៌ ហើយពន្លឺទាំងនេះមិនត្រឹមតែរះនៅលើផ្ទៃមេឃ និងផែនដីប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកវាក៏បម្រើជាសញ្ញាសម្រាប់ពេលថ្ងៃ និងពេលយប់ សម្រាប់រដូវ សម្រាប់ថ្ងៃ និងសម្រាប់ឆ្នាំទៀតផង។ តាមរបៀបនេះ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ នោះគ្រប់សកម្មភាពដែលព្រះជាម្ចាស់មានបំណងចង់សម្រេចបាន ត្រូវបានសម្រេច ទៅតាមអត្ថន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងទៅតាមរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានកំណត់។

ពន្លឺនៅស្ថានសួគ៌គឺជាលក្ខណៈសំខាន់នៅលើមេឃដែលអាចបញ្ចេញពន្លឺ។ ពួកវាអាចបំភ្លឺមេឃ និងដែនដី ព្រមទាំងសមុទ្រ។ ពួកវាបំបែកធាតុដោយផ្អែកលើចង្វាក់ និងភាពញឹកញាប់ដែលព្រះជាម្ចាស់បញ្ជា ហើយបញ្ចេញពន្លឺនៅក្នុងអំឡុងពេលវេលាខុសគ្នានៅលើដែនដី។ ហើយតាមរបៀបនេះ វដ្ដនៃការបំបែកធាតុរបស់ពន្លឺបណ្តាលឲ្យមានពេលថ្ងៃ និងពេលយប់នៅទិសខាងកើត និងនៅទិសខាងលិចនៃដែនដី។ ពួកវាមិនត្រឹមតែជាសញ្ញាសម្រាប់ពេលយប់ និងពេលថ្ងៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈវដ្ដខុសៗគ្នាទាំងនេះ ពួកវាក៏បានរំលឹកខួបនៃពិធី និងថ្ងៃពិសេសរបស់មនុស្សជាតិដែរ។ ពួកវាគឺជាការបំពេញបន្ថែម និងដំណើរស្របគ្នាដ៏ពេញលេញចំពោះរដូវទាំងបួន គឺរដូវផ្ការីក រដូវក្តៅ រដូវស្លឹកឈើជ្រុះ និងរដូវរងារ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ ដោយមានពន្លឺដើរតួនាទីយ៉ាងស្រុះស្រួល ជាសញ្ញាសម្គាល់ដ៏ត្រឹមត្រូវ និងទៀងទាត់របស់ពេលវេលា ថ្ងៃ និងឆ្នាំនៃចន្ទគតិរបស់មនុស្សជាតិ។ ទោះបីជាវាត្រឹមតែកើតឡើងក្រោយការមកដល់នៃការធ្វើកសិកម្ម ដែលមនុស្សជាតិចាប់ផ្តើមយល់ និងជួបប្រទះការបែងចែកពេលវេលា ថ្ងៃ និងឆ្នាំនៃចន្ទគតិដោយពន្លឺដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមកក៏ដោយ តាមពិតទៅ ពេលវេលា ថ្ងៃ និងឆ្នាំនៃចន្ទគតិដែលមនុស្សយល់សព្វថ្ងៃនេះ បានចាប់ផ្តើមកើតឡើងតាំងពីយូរមកហើយ គឺនៅថ្ងៃទីបួននៃការបង្កើតរបស់សព្វសារពើរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដូចគ្នានេះដែរ វដ្ដដែលឆ្លាស់គ្នានៃរដូវផ្ការីក រដូវក្តៅ រដូវស្លឹកឈើជ្រុះ និងរដូវរងារ ដែលមនុស្សធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ ក៏បានចាប់ផ្តើមតាំងពីយូរមកហើយដែរ ពោលគឺនៅថ្ងៃទីបួននៃការបង្កើតរបស់សព្វសារពើរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពន្លឺដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត បានធ្វើឲ្យមនុស្សអាចបែងចែកយ៉ាងច្បាស់ ត្រឹមត្រូវ និងទៀងទាត់អំពីភាពខុសគ្នារវាងពេលយប់ និងពេលថ្ងៃ ហើយរាប់ចំនួនថ្ងៃ ព្រមទាំងតាមដានយ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីពេលវេលា និងឆ្នាំនៃចន្ទគតិទៀតផង។ (ថ្ងៃព្រះចន្ទពេញបូរមី គឺជាការបញ្ចប់នៃរយៈពេលមួយខែ ហើយចេញពីការសម្គាល់នេះ មនុស្សបានដឹងថា ការបញ្ចេញរស្មីរបស់ពន្លឺចាប់ផ្តើមវដ្ដថ្មី។ ថ្ងៃនៃព្រះចន្ទពាក់កណ្តាល គឺជាការបញ្ចប់នៃពាក់កណ្តាលមួយខែ ដែលបានប្រាប់មនុស្សថា ពេលវេលានៃចន្ទគតិថ្មីកំពុងតែចាប់ផ្តើម។ ចាប់ពីនោះមក វាអាចសន្និដ្ឋានពីចំនួនថ្ងៃ និងយប់នៅក្នុងពេលវេលានៃចន្ទគតិ និងចំនួនពេលវេលានៃចន្ទគតិនៅក្នុងរដូវ និងចំនួនរដូវនៅក្នុងឆ្នាំ ហើយទាំងអស់នេះត្រូវបានបើកសម្ដែងដោយភាពទៀងទាត់ដ៏អស្ចារ្យ)។ ដូច្នេះ មនុស្សអាចតាមដានយ៉ាងងាយស្រួលចំពោះពេលវេលានៃចន្ទគតិ ថ្ងៃ និងឆ្នាំ ដែលបដិវដ្តន៍របស់ពន្លឺបានកំណត់។ ចាប់ពីចំណុចនេះតទៅ មនុស្សជាតិ និងរបស់សព្វសារពើបានរស់នៅដោយមិនដឹងខ្លួន នៅក្នុងការឆ្លាស់គ្នាដ៏មានសណ្តាប់ធ្នាប់រវាងពេលយប់ និងពេលថ្ងៃ ព្រមទាំងបំលាស់ប្តូររបស់រដូវដែលបដិវដ្តន៍នៃពន្លឺបានបង្កើត។ នេះគឺជាសារៈសំខាន់នៃការបង្កើតពន្លឺនៅថ្ងៃទីបួនរបស់ព្រះអាទិករ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ គោលបំណង និងសារៈសំខាន់នៃសកម្មភាពរបស់ព្រះអាទិករនេះ នៅតែមិនអាចកាត់ផ្តាច់ចេញពីសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ពន្លឺដែលព្រះជាម្ចាស់បានផលិត និងគុណតម្លៃដែលពួកវានឹងនាំមកដល់មនុស្សក្នុងពេលដ៏ឆាប់ខាងមុខ គឺជាស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យមួយផ្សេងទៀតនៅក្នុងការប្រើប្រាស់សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអាទិករ។

នៅក្នុងពិភពលោកថ្មី ដែលមនុស្សជាតិមិនទាន់មានវត្តមាននៅឡើយនេះ ព្រះអាទិករបានត្រៀមរៀបចំពេលព្រឹក និងពេលល្ងាច ប្រឡោះ ដែនដី និងសមុទ្រ ស្មៅ តិណជាតិ និងរុក្ខជាតិប្រភេទនានា ពន្លឺ រដូវ ថ្ងៃ និងឆ្នាំសម្រាប់ជីវិតថ្មីដែលទ្រង់នឹងបង្កើតនៅពេលដ៏ឆាប់ខាងមុខ។ សិទ្ធិអំណាច និងអំណាចរបស់ព្រះអាទិករត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងវត្ថុថ្មីនីមួយៗដែលទ្រង់បានបង្កើត ហើយព្រះបន្ទូល និងការសម្រេចបានរបស់ទ្រង់បានកើតឡើងព្រមគ្នា ដោយគ្មានភាពរអាក់រអួលសូម្បីតែបន្តិច និងដោយគ្មានការសម្រាកសូម្បីតែបន្តិច។ ការលេចមក និងកំណើតរបស់វត្ថុថ្មីទាំងអស់នេះ គឺជាអំណះអំណាងនៃសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអាទិករ។ ទ្រង់ល្អដូចព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបានសម្រេច ហើយអ្វីដែលទ្រង់សម្រេចបាននោះ នឹងស្ថិតនៅអស់កល្ប។ ការពិតនេះមិនដែលផ្លាស់ប្តូរនោះទេ៖ ទាំងនៅក្នុងអតីតកាល បច្ចុប្បន្ន និងនៅពេលខាងមុខដ៏អស់កល្បទាំងអស់។ នៅពេលដែលអ្នកមើលពាក្យនៃខគម្ពីរម្តងទៀត តើពាក្យទាំងនេះថ្មីស្រស់សម្រាប់អ្នករាល់គ្នាឬទេ? តើអ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្លឹមសារថ្មី និងបានរកឃើញអ្វីថ្មីឬទេ? នោះគឺដោយសារតែទង្វើរបស់ព្រះអាទិករបានអង្រួនចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយបានតម្រង់ទិសដៅនៃចំណេះដឹងរបស់អ្នករាល់គ្នាអំពីសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់។ ទង្វើរបស់ព្រះអាទិករក៏បានបើកទ្វារសម្រាប់ការយល់ដឹងរបស់អ្នករាល់គ្នាអំពីព្រះអាទិករដែរ ហើយទង្វើ និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់បានប្រទានជីវិតដល់ព្រះបន្ទូលទាំងនេះ។ ដូច្នេះ នៅក្នុងព្រះបន្ទូលទាំងនេះ មនុស្សបានឃើញការបង្ហាញដ៏ពិត និងជាក់ស្តែងអំពីសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអាទិករ ហើយបានឃើញពីភាពវិសេសវិសាលនៃសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអាទិករ។

សិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអាទិករ បង្កើតការឫទ្ធិបារមីជាបន្តបន្ទាប់។ ទ្រង់ទាក់ទាញការយកចិត្តទុកដាក់របស់មនុស្ស ហើយមនុស្សមិនអាចជួយអ្វីបានក្រៅតែពីសម្លឹងមិនដាក់ភ្នែកចំពោះទង្វើដ៏អស្ចារ្យដែលកើតចេញពីការប្រើប្រាស់សិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់នោះទេ។ ព្រះចេស្ដាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់នាំយកពន្លឺមកជាបន្តបន្ទាប់ ហើយមនុស្សជាប់ចិត្ត និងសប្បាយរីករាយក្រៃលែង ដោយលាន់មាត់សរសើរ ញាប់ញ័រ និងត្រេកអរ។ ជាងនេះទៅទៀត មនុស្សផ្លាស់ទីដោយមើលឃើញនឹងភ្នែក ហើយមានការគោរព ការគួរសម និងការជំពាក់ចិត្តចំពោះពួកគេ។ សិទ្ធិអំណាច និងទង្វើរបស់ព្រះអាទិករ មានផលប៉ះពាល់ដ៏អស្ចារ្យ និងមានឥទ្ធិពលបន្សុទ្ធលើវិញ្ញាណរបស់មនុស្ស ហើយជាងនេះទៅទៀត ពួកវាទទួលយកវិញ្ញាណរបស់មនុស្ស។ ព្រះតម្រិះរបស់ទ្រង់នីមួយៗ ព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់នីមួយៗ និងការបើកសម្ដែងនៃសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់នីមួយៗ គឺជាស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើ ហើយគឺជាការចាប់ផ្តើមកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យ ដែលមានតម្លៃបំផុតសម្រាប់ការយល់ដឹង និងចំណេះដឹងដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់មនុស្សជាតិដែលត្រូវបានបង្កើត។ នៅពេលដែលយើងរាប់ចំនួនសត្តនិករនីមួយៗដែលកើតចេញពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះចេស្ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់ នោះវិញ្ញាណរបស់យើងត្រូវបាននាំទៅកាន់ភាពអស្ចារ្យនៃព្រះចេស្ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយយើងដឹងថាខ្លួនយើងកំពុងតែដើរតាមស្នាមព្រះបាទារបស់ព្រះអាទិករទៅថ្ងៃខាងមុខ៖ ជាថ្ងៃទីប្រាំនៃការបង្កើតរបស់សព្វសារពើរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

ចូរយើងបន្តអានខគម្ពីរម្តងមួយៗ នៅពេលដែលយើងសម្លឹងមើលទង្វើរបស់ព្រះអាទិករបន្ថែមទៀត។

(«ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ ជាព្រះតែមួយអង្គគត់ I» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់)