១. ព្រះបន្ទូលដែលថ្លែងដោយព្រះជាម្ចាស់

យ៉ូប ១:៨ រួចព្រះ‌យេហូវ៉ាសួរសាតាំងថា៖ «តើអ្នកបានពិនិត្យឃើញយ៉ូប ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំឬទេ? ដ្បិតគ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់ កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង»។

យ៉ូប ១:១២ រួចព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅសាតាំងថា មើល៎ គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន ស្ថិតក្នុងអំណាចរបស់ឯងហើយ។ លើកលែងតែខ្លួនគាត់ប៉ុណ្ណោះដែលឯងមិនត្រូវលូកដៃទៅប៉ះឡើយ។ ដូច្នេះ សាតាំងក៏ចេញពីព្រះវត្តមានរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅ។

២. ចម្លើយតបរបស់សាតាំង

យ៉ូប ១:៩-១១ បន្ទាប់មក សាតាំងបានទូលឆ្លើយព្រះ‌យេហូវ៉ាថា៖ «តើយ៉ូបកោតខ្លាចព្រះ‌អង្គ ដោយសារតែគ្មានប្រយោជន៍ឬ? តើព្រះ‌អង្គមិនបានធ្វើរបងព័ទ្ធជុំ‌វិញគាត់ ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ និងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់មានទេឬអី? ព្រះ‌អង្គបានប្រទានពរដល់គ្រប់កិច្ចការដែលគាត់ធ្វើ ហើយទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់គាត់បានកើនចំនួនច្រើនឡើងនៅលើផែនដី។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសាកលូកព្រះ‌ហស្តទៅពាល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់មានមើល៍ នោះគាត់នឹងដាក់បណ្ដាសាព្រះអង្គ នៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រទ្រង់មិនខាន»។

ព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតឱ្យសាតាំងល្បួងយ៉ូប ដើម្បីប្រោសសេចក្ដីជំនឿរបស់យ៉ូបឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍

កណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប ១:៨ គឺជាកំណត់ត្រាដំបូងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលយើងឃើញពីការសន្ទនារវាងព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ជាមួយនឹងសាតាំង។ ដូច្នេះ តើព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលអ្វីខ្លះ? អត្ថបទដើមមានកត់ត្រាដូចតទៅនេះថា៖ «រួចព្រះ‌យេហូវ៉ាសួរសាតាំងថា៖ តើអ្នកបានពិនិត្យឃើញយ៉ូប ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំឬទេ? ដ្បិតគ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់ កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង»។ នេះគឺជាការវាយតម្លៃរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូបនៅនឹងមុខសាតាំង។ ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា គាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ហើយទៀងត្រង់ ជាមនុស្សដែលកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង។ មុនពេលមានការសន្ទនារវាងព្រះជាម្ចាស់ និងសាតាំងនេះ ព្រះជាម្ចាស់បានតាំងព្រះទ័យជាស្រេចថា ទ្រង់នឹងប្រើសាតាំងឱ្យល្បួងយ៉ូប ថាទ្រង់នឹងប្រគល់យ៉ូបទៅឱ្យសាតាំង។ តាមការយល់ឃើញមួយបែប នេះគឺបង្ហាញថា ការសង្កេត និងការវាយតម្លៃរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូប គឺត្រឹមត្រូវ គ្មានខុសឡើយ ព្រមទាំងធ្វើឱ្យសាតាំងត្រូវអាម៉ាស់មុខដោយសារតែទីបន្ទាល់របស់យ៉ូបទៀតផង។ តាមទស្សនៈមួយទៀត ការនេះនឹងប្រោសសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់លើព្រះជាម្ចាស់ឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ និងឱ្យគាត់កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ នៅពេលដែលសាតាំងចូលមកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ព្រះជាម្ចាស់ពុំមានបន្ទូលអ្វីច្រើននោះទេ។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលចំៗ រួចសួរសាតាំងថា៖ «តើអ្នកបានពិនិត្យឃើញយ៉ូប ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំឬទេ? ដ្បិតគ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់ កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង»។ នៅក្នុងសំណួររបស់ព្រះជាម្ចាស់ មានអត្ថន័យដូចតទៅ៖ ព្រះជាម្ចាស់ជ្រាបថា សាតាំងបានដើរទៅមកគ្រប់ទីកន្លែង និងបានលបសង្កេតមើលយ៉ូប ដែលជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជារឿយៗផង។ វាឧស្សាហ៍ល្បួង និងវាយប្រហារយ៉ូប ដោយព្យាយាមរិះរកវិធីបំផ្លាញគាត់ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា សេចក្ដីជំនឿនិងការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ មិនអាចជាប់លាប់បានឡើយ។ សាតាំងក៏បានរកឱកាសជាស្រេចដើម្បីធ្វើឱ្យយ៉ូបអន្តរាយ ដើម្បីឱ្យយ៉ូបបោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ និងដើម្បីឱ្យវាអាចកញ្ឆក់យកគាត់ចេញពីព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់បានទតមើលដួងចិត្តរបស់យ៉ូប និងឃើញថា គាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ ហើយគាត់ក៏កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង។ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រើសំណួរមួយប្រាប់ទៅសាតាំងថា យ៉ូប គឺជាមនុស្សសុចរិត និងទៀងត្រង់ម្នាក់ ដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ ហើយយ៉ូបនឹងមិនដែលបោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ ទៅដើរតាមសាតាំងវិញឡើយ។ បន្ទាប់ពីបានឮការវាយតម្លៃរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូបហើយ ធ្វើឱ្យសាតាំងផ្ទុះកំហឹងចេញពីភាពអាម៉ាស់ ហើយសាតាំងក៏កាន់តែខឹងខ្លាំងឡើងៗ និងរឹតតែអន្ទះសាចង់ដណ្ដើមយកយ៉ូបឱ្យបាន ដ្បិតសាតាំងមិនដែលជឿសោះថា មនុស្សអាចគ្រប់លក្ខណ៍និងទៀងត្រង់បានឡើយ ក៏មិនជឿថា ពួកគេអាចកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់បានដែរ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ សាតាំងក៏ស្អប់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់នៅក្នុងខ្លួនមនុស្សដែរ ហើយវាក៏ស្អប់មនុស្សដែលអាចកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងអាចគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់បានផងដែរ។ ដូច្នេះ ទើបមានចែងទុកក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប ១:៩-១១ ថា «បន្ទាប់មក សាតាំងបានទូលឆ្លើយព្រះ‌យេហូវ៉ាថា៖ 'តើយ៉ូបកោតខ្លាចព្រះ‌អង្គ ដោយសារតែគ្មានប្រយោជន៍ឬ? តើព្រះ‌អង្គមិនបានធ្វើរបងព័ទ្ធជុំ‌វិញគាត់ ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ និងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់មានទេឬអី? ព្រះ‌អង្គបានប្រទានពរដល់គ្រប់កិច្ចការដែលគាត់ធ្វើ ហើយទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់គាត់បានកើនចំនួនច្រើនឡើងនៅលើផែនដី។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសាកលូកព្រះ‌ហស្តទៅពាល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់មានមើល៍ នោះគាត់នឹងដាក់បណ្ដាសាព្រះអង្គ នៅចំពោះព្រះ ភ័ក្ត្រទ្រង់មិនខាន'»។ ព្រះជាម្ចាស់ជ្រាបច្បាស់ពីធម្មជាតិព្យាបាទរបស់សាតាំង និងជ្រាបច្បាស់ថា សាតាំងបានរៀបផែនការដើម្បីបំផ្លាញយ៉ូបជាយូរណាស់មកហើយ ដូច្នេះ តាមរយៈការមានបន្ទូលប្រាប់សាតាំងថា យ៉ូបជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ ហើយថាគាត់កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ជាថ្មីម្ដងទៀត គឺព្រះជាម្ចាស់ប្រាថ្នាឱ្យសាតាំងចូលមកពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងរឿងនេះ ដើម្បីឱ្យសាតាំងបង្ហាញមុខមាត់ពិតរបស់វា ព្រមទាំងវាយប្រហារ និងល្បួងយ៉ូបផង។ អាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតបានថា ព្រះជាម្ចាស់មានចេតនាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា យ៉ូបជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍និងទៀងត្រង់ ហើយគាត់កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង ហើយតាមវិធីនេះ ព្រះអង្គបានឱ្យសាតាំងវាយប្រហារយ៉ូប ដ្បិតសាតាំងខឹងស្អប់ចំពោះការដែលយ៉ូបគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ ហើយជាមនុស្សដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង។ ហេតុដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានធ្វើឱ្យសាតាំងអាម៉ាស់មុខ តាមរយៈការបញ្ជាក់ពីការពិតដែលថា យ៉ូបជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ ជាមនុស្សដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ពិតមែន ម្ល៉ោះហើយសាតាំងនឹងត្រូវអាម៉ាស់មុខ និងបរាជ័យទាំងស្រុង។ បន្ទាប់ពីនោះ សាតាំងនឹងលែងសង្ស័យ ឬចោទប្រកាន់មកលើភាពគ្រប់លក្ខណ៍ ភាពទៀងត្រង់ ការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់យ៉ូបទៀតហើយ។ តាមវិធីនេះ ការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងការល្បួងរបស់សាតាំង គឺសឹងតែចៀសមិនផុតទេ។ មនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលអាចទ្រាំទ្រនឹងការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងការល្បួងរបស់សាតាំងបាន គឺមានតែយ៉ូបម្នាក់គត់។ តាមរយៈការសន្ទនាខាងក្រោមនេះ សាតាំងទទួលបានការអនុញ្ញាតឱ្យល្បួងយ៉ូប។ ហេតុនេះ ការវាយប្រហាររបស់សាតាំងនៅជុំទីមួយនេះក៏បានចាប់ផ្ដើម។ គោលដៅនៃការវាយប្រហារនេះ គឺលើទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យ៉ូប ដ្បិតសាតាំងបានចោទប្រកាន់ទាស់នឹងយ៉ូបដូច្នេះថា៖ «តើយ៉ូប កោតខ្លាចព្រះ‌អង្គដោយសារតែគ្មានប្រយោជន៍ឬ? ... ព្រះ‌អង្គបានប្រទានពរដល់គ្រប់កិច្ចការដែលគាត់ធ្វើ ហើយ ទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់គាត់បានកើនចំនួនច្រើនឡើងនៅលើផែនដី»។ ហេតុនេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏អនុញ្ញាតឱ្យសាតាំងដកយកគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន។ ហើយនេះគឺជាគោលបំណងតែមួយគត់ដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលជាមួយសាតាំង។ ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានបង្គាប់សាតាំងថា «មើល៎ គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន ស្ថិតក្នុងអំណាចរបស់ឯងហើយ។ លើកលែងតែខ្លួនគាត់ប៉ុណ្ណោះដែលឯងមិនត្រូវលូកដៃទៅប៉ះឡើយ» (យ៉ូប ១:១២)។ នេះគឺជាលក្ខខណ្ឌដែលព្រះជាម្ចាស់បានដាក់ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានអនុញ្ញាតឱ្យសាតាំងល្បួងយ៉ូប ហើយបានប្រគល់យ៉ូបទៅក្នុងដៃរបស់សាតាំង ហើយនេះគឺជាដែនកំណត់ដែលទ្រង់បានដាក់ឱ្យសាតាំង៖ ទ្រង់បានបង្គាប់សាតាំងមិនឱ្យធ្វើបាបយ៉ូបឡើយ។ ដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់ទទួលស្គាល់ថា យ៉ូបជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ និងដោយសារតែទ្រង់មានជំនឿថា ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់យ៉ូបចំពោះព្រះអង្គ មានប្រាកដមែន និងអាចស៊ូទ្រាំនឹងការល្បងលបាន ដូច្នេះបានជាព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតឱ្យសាតាំងល្បួងយ៉ូប ប៉ុន្តែបានដាក់កំហិតមួយដល់សាតាំង៖ សាតាំងអនុញ្ញាតឱ្យដកយកទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់យ៉ូប ប៉ុន្តែ វាមិនអាចលូកដៃទៅពាល់គាត់បានឡើយ។ តើនេះមានន័យដូចម្ដេច? មានន័យថា នៅពេលនោះព្រះជាម្ចាស់មិនបានប្រគល់យ៉ូបទៅឱ្យសាតាំងទាំងស្រុងឡើយ។ សាតាំងអាចល្បួងយ៉ូបតាមគ្រប់មធ្យោបាយដែលវាចង់ធ្វើបាន ក៏ប៉ុន្តែវាមិនអាចធ្វើបាបយ៉ូបបានឡើយ សូម្បីសក់ក្បាលគាត់មួយសរសៃក៏ប៉ះមិនបានផង ព្រោះគ្រប់យ៉ាងដែលមនុស្សមាន ព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកគ្រប់គ្រង ហើយដ្បិតការរស់ ឬការស្លាប់របស់មនុស្ស គឺព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកសម្រេច។ សាតាំងគ្មានសិទ្ធិធ្វើបែបនេះឡើយ។ បន្ទាប់ពីព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលដូច្នេះទៅសាតាំងហើយ នោះសាតាំងក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើការដោយមិនបង្អង់យូរឡើយ។ វាប្រើគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីល្បួងយ៉ូប ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន យ៉ូបក៏បាត់បង់ហ្វូងចៀម និងហ្វូងគោដែលមានតម្លៃស្មើនឹងភ្នំ ព្រមទាំងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអម្បាលម៉ានដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យគាត់ផង...។ ដូច្នេះ ការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក៏កើតមានដល់គាត់។

ទោះបីជាព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងពីដើមចមនៃការដែលយ៉ូបត្រូវដាក់ក្នុងការល្បួងក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែតើយ៉ូបខ្លួនឯងនេះ ដែលជាមនុស្សត្រូវដាក់ទៅក្នុងការល្បួងទាំងនេះ បានដឹងពីអ្វីដែលនឹងត្រូវកើតឡើងទេ? យ៉ូបគ្រាន់តែជាមនុស្សធម្មតាម្នាក់។ ដូច្នេះពិតណាស់ថា គាត់មិនបានដឹងពីរឿងរ៉ាវដែលនឹងត្រូវកើតមាននៅជុំវិញខ្លួនគាត់ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងភាពគ្រប់លក្ខណ៍ ព្រមទាំងភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ បានធ្វើឱ្យគាត់ដឹងថា ការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានកើតមានដល់គាត់ហើយ។ គាត់មិនបានដឹងថានៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណនោះ មានរឿងអ្វីបានកើតឡើងឡើយ ហើយក៏មិនបានដឹងពីចេតនារបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅពីក្រោយការល្បងលនេះដែរ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះគាត់ក៏ដោយ គាត់បានដឹងថា គាត់គួរតែប្រកាន់ខ្ចាប់នូវភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ និងគួរប្រកាន់ខ្ជាប់តាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់នេះ។ អាកប្បកិរិយា និងប្រតិកម្មរបស់យ៉ូបចំពោះបញ្ហាទាំងអស់នេះ ត្រូវបានព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញយ៉ាងច្បាស់។ តើព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញអ្វីខ្លះ? ទ្រង់ទតឃើញដួងចិត្តកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់របស់យ៉ូប ពីព្រោះតាំងពីគ្រាដំបូងរហូតដល់គ្រាដែលយ៉ូបត្រូវល្បងល ដួងចិត្តរបស់យ៉ូបនៅតែបើកចំហចំពោះព្រះជាម្ចាស់ដដែល ដួងចិត្តគាត់ត្រូវបានលាតត្រដាងនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយយ៉ូបមិនបានបោះបង់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ឡើយ ហើយគាត់ក៏មិនបានបោះបង់ ឬងាកចេញពីផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងផ្លូវគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ដែរ។ គ្មានអ្វីដែលធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យជាងនេះទៀតឡើយ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងមើលថាតើយ៉ូបបានឆ្លងកាត់ការល្បួងអ្វីខ្លះ ហើយតើគាត់ដោះស្រាយជាមួយនឹងការល្បងលទាំងនោះដោយរបៀបណា។ សូមអានបទគម្ពីរនេះទាំងអសគ្នា។

៣. ប្រតិកម្មរបស់យ៉ូប

យ៉ូប ១:២០-២១ នោះយ៉ូបក៏ក្រោកឡើង រួចហែកអាវ និងកោរសក់របស់ខ្លួន ហើយលុតក្រាបដល់ដី ថ្វាយបង្គំ រួចនិយាយថា ទូលបង្គំកើតពីពោះម្ដាយទាំងអាក្រាត ហើយទូលបង្គំនឹងត្រឡប់ទៅវិញទាំងអាក្រាតដែរ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឱ្យ ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏ដកយកទៅវិញដែរ។ សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា។

យ៉ូបសុខចិត្តប្រគល់គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន ដែលបានមកពីការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់

បន្ទាប់ពីព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលទៅសាតាំងថា «មើល៎ គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន ស្ថិតក្នុងអំណាចរបស់ឯងហើយ។ លើកលែងតែខ្លួនគាត់ប៉ុណ្ណោះដែលឯងមិនត្រូវលូកដៃទៅប៉ះឡើយ» សាតាំងក៏ចាកចេញទៅ ក្រោយមកមិនយូរប៉ុន្មាន យ៉ូបក៏ធ្លាក់ក្នុងការវាយប្រហារដ៏សាហាវមួយរំពេច៖ ដំបូង ហ្វូងគោ និងហ្វូងលារបស់គាត់ត្រូវគេប្លន់ ហើយបាវព្រាវខ្លះរបស់គាត់ ត្រូវគេសម្លាប់។ បន្ទាប់មក ហ្វូងចៀម និងបាវព្រាវខ្លះទៀតក៏ត្រូវភ្លើងដុតសម្លាប់។ ក្រោយមកទៀត ហ្វូងអូដ្ឋរបស់គាត់ក៏ត្រូវគេប្លន់ ហើយបាវព្រាវជាច្រើនទៀតក៏ត្រូវគេសម្លាប់ដែរ។ ជាចុងក្រោយ ជីវិតកូនប្រុស និងកូនស្រីរបស់គាត់ ក៏ត្រូវដកយកទៅទៀត។ ការវាយប្រហារជាបន្តបន្ទាប់នេះ គឺជាទុក្ខទារុណដែលយ៉ូបទទួលរងនៅក្នុងការល្បួងលើកទីមួយនេះ។ នៅក្នុងការវាយប្រហារនេះដែរ សាតាំងសំដៅតែទៅលើទ្រព្យសម្បត្តិ និងកូនៗរបស់យ៉ូបប៉ុណ្ណោះ ពុំបានធ្វើបាបយ៉ូបឡើយ គឺធ្វើដូចដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្គាប់នោះមែន។ ទោះយ៉ាងណា យ៉ូបបានផ្លាស់ប្ដូរមួយរំពេច ពីមនុស្សម្នាក់ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ទៅជាមនុស្សម្នាក់ដែលគ្មានអ្វីសោះ។ គ្មាននរណាអាចទ្រាំទ្រនឹងការវាយប្រហារដ៏គួរឱ្យតក់ស្លុតបែបនេះបានទេ ហើយក៏គ្មាននរណាអាចប្រតិកម្មតបទៅនឹងរឿងហេតុបែបនេះឱ្យបានសមស្របនោះដែរ។ ប៉ុន្តែយ៉ូបបានបង្ហាញពីផ្នែកដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់។ បទគម្ពីរបានកត់ត្រាទុកមកថា៖ «នោះយ៉ូបក៏ក្រោកឡើង រួចហែកអាវ និងកោរសក់របស់ខ្លួន ហើយលុតក្រាបដល់ដី ថ្វាយបង្គំ»។ បន្ទាប់ពីបានឮថា គាត់បានបាត់បង់កូនៗ និងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់គាត់ យ៉ូបមានប្រតិកម្មដំបូងបែបនេះឯង។ ជាងនេះទៅទៀត គាត់ហាក់បីដូចជាមិនភ្ញាក់ផ្អើល ឬភ័យស្លន់ស្លោអ្វីនោះទេ ហើយគាត់ក៏មិនបញ្ចេញកំហឹង ឬការស្អប់ខ្ពើមអ្វីដែរ។ ដូច្នេះ អ្នកឃើញហើយថា នៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ គាត់បានទទួលស្គាល់រួចជាស្រេចហើយថា មហន្តរាយទាំងអស់នេះ មិនមែនជារឿងចៃដន្យ ឬកើតមកពីស្នាដៃមនុស្សទេ ក៏មិនមែនកម្មពៀរមកដល់ ឬជាការដាក់ទោសនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការល្បងលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្លាក់មកលើគាត់ហើយ គឺព្រះយេហូវ៉ាដែលចង់ដកយកទ្រព្យសម្បត្តិ និងកូនៗរបស់គាត់។ ពេលនោះ យ៉ូបមានអារម្មណ៍នឹងធឹង និងមានការត្រិះរិះច្បាស់លាស់ណាស់។ ភាពជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់របស់គាត់ បានធ្វើឱ្យគាត់អាចវិនិច្ឆ័យ និងសម្រេចចិត្តបានសុក្រឹត្យត្រឹមត្រូវទៅតាមហេតុផល និងតាមលក្ខណៈនៃមហន្តរាយដែលបានកើតឡើងមកលើគាត់។ ហេតុនេះហើយទើបគាត់សម្ដែងកិរិយាឫកពារនឹងធឹងខុសពីធម្មតាបែបនេះ៖ «នោះយ៉ូបក៏ក្រោកឡើង រួចហែកអាវ និងកោរសក់របស់ខ្លួន ហើយលុតក្រាបដល់ដី ថ្វាយបង្គំ»។ «ហែកអាវរបស់គាត់» មានន័យថា គាត់គ្មានអ្វីស្លៀកពាក់ គ្មានទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីទាំងអស់។ «កោរសក់របស់ខ្លួន» មានន័យថា គាត់បានត្រឡប់ទៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងលក្ខណៈដូចជាទារកដែលទើបនឹងកើតដែរ។ «លុតក្រាបដល់ដី ថ្វាយបង្គំ» មានន័យថា គាត់បានមកក្នុងលោកិយនេះដោយខ្លួនទទេ ហើយថ្ងៃនេះ គាត់ក៏នៅតែគ្មានអ្វីដដែល ហើយគាត់ត្រូវគេប្រគល់ត្រឡប់ទៅឯព្រះជាម្ចាស់វិញ ដូចជាទារកទើបនឹងកើតដូច្នោះដែរ។ អាកប្បកិរិយារបស់យ៉ូបចំពោះគ្រប់យ៉ាងដែលបានកើតឡើងមកលើគាត់ គ្មានសត្តនិករណាមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមក អាចធ្វើបានឡើយ។ សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់លើព្រះយេហូវ៉ា ហួសពីវិស័យនៃជំនឿទៅទៀត ដ្បិតនេះគឺជាការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ជាការស្ដាប់បង្គាប់របស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ គាត់មិនត្រឹមតែអាចអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ចំពោះការប្រទានអ្វីដល់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ក៏អាចអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ចំពោះការដកយកអ្វីៗពីគាត់ទៅវិញដែរ។ ជាងនេះទៀត គាត់សុខចិត្តសងគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានជំពាក់ ថ្វាយទៅព្រះជាម្ចាស់វិញ បូករួមទាំងជីវិតរបស់គាត់ផង។

ការកោតខ្លាច និងការស្ដាប់បង្គាប់របស់យ៉ូបចំពោះព្រះជាម្ចាស់ គឺជាគំរូមួយសម្រាប់មនុស្សជាតិ ហើយភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ គឺជាចំណុចខ្ពស់បំផុតដែលមនុស្សគួរតែមាននៅក្នុងខ្លួន។ ទោះបីគាត់មើលមិនឃើញព្រះជាម្ចាស់ ក៏គាត់ទទួលស្គាល់ថា ព្រះជាម្ចាស់មានពិតប្រាកដ ហើយដោយសារតែការទទួលស្គាល់បែបនេះហើយ ទើបគាត់កោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយដោយសារការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់របស់គាត់បែបនេះហើយ ទើបគាត់អាចស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ គាត់បានឱ្យព្រះជាម្ចាស់ដកយកអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន តាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ហើយគាត់មិនបានត្អូញត្អែរអ្វីឡើយ គាត់បានក្រាបចុះចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយទូលទៅទ្រង់ថា នៅវេលានេះ ទោះបីជាព្រះជាម្ចាស់យកទាំងសាច់ឈាមរបស់ទូលបង្គំ ក៏ទូលបង្គំត្រេកអរនឹងឱ្យទ្រង់ធ្វើដូច្នេះដោយមិនត្អូញត្អែរឡើយ។ កិរិយាឫកពាររបស់គាត់ទាំងអស់នេះ គឺមកពីភាពជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់របស់គាត់។ មានន័យថា ដោយសារភាពគ្មានទោស ភាពស្មោះត្រង់ និងក្ដីសប្បុរសរបស់គាត់នេះហើយ ទើបយ៉ូបឥតងាករេក្នុងការទទួលស្គាល់ថាព្រះជាម្ចាស់មានពិត និងក្នុងការដកពិសោធន៍ពីព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ឈរលើមូលដ្ឋាននេះ គាត់ក៏បានបង្គាប់ខ្លួន និងកំណត់ក្បួនខ្នាតនៃការគិត ការប្រព្រឹត្ត ឥរិយាបថ និងគោលការណ៍នៃការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ឱ្យស្របទៅនឹងការណែនាំរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលគាត់បានឃើញ ក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើទាំងអស់។ លុះយូរទៅ បទពិសោធរបស់គាត់បានធ្វើឱ្យគាត់មានការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់យ៉ាងពិតប្រាកដ និងជាក់ស្ដែង។ នេះគឺជាប្រភពនៃភាពស្មោះត្រង់ដែលយ៉ូបប្រកាន់ខ្ជាប់។ យ៉ូបមានភាពជាមនុស្សស្មោះត្រង់ ឥតទោស និងសប្បុរស ហើយគាត់ក៏មានបទពិសោធពិតប្រាកដពីការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ការស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ ការគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ ក៏ដូចជាការដឹងថា «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឱ្យ ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏ដកយកទៅវិញដែរ»។ ដោយសារតែលក្ខណៈទាំងនេះហើយ ទើបគាត់អាចប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទីបន្ទាល់របស់គាត់បាននៅក្នុងការវាយប្រហារដ៏សាហាវៗពីសំណាក់សាតាំង ហើយដោយសារលក្ខណៈទាំងនេះហើយ ទើបគាត់មិនធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់ខកព្រះទ័យ និងអាចផ្ដល់ចម្លើយដែលគាប់ព្រះទ័យព្រះជាម្ចាស់បាន នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានល្បងលគាត់។ ទោះបីកិរិយាឫកពាររបស់យ៉ូបក្នុងការល្បួងលើកទីមួយ មានភាពទៀងត្រង់ឥតវៀចវេរក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែមនុស្សជំនាន់ក្រោយៗមកទៀតមិនធានាថាអាចសម្រេចភាពទៀងត្រង់ឥតវៀចវេរបែបនេះបានដែរ ទោះបីជាខំប្រឹងពេញមួយជីវិតក៏ដោយ ហើយពួកគេក៏គ្មានកិរិយាឫកពាររបស់យ៉ូប ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើនេះដែរ។ សព្វថ្ងៃនេះ ដោយបានឃើញពីកិរិយាឫកពារទៀងត្រង់ឥតវៀចវេររបស់យ៉ូប ហើយបើប្រៀបធៀបកិរិយាឫកពារនេះទៅនឹងសម្ដី និងការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់មនុស្សដែលអះអាងថាខ្លួនគេជាអ្នកជឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងជាអ្នកដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ ដោយប្ដេជ្ញាចំពោះព្រះជាម្ចាស់ថា ពួកគេនឹង «ស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់ទាំងស្រុង និងស្មោះត្រង់រហូតដល់ស្លាប់» តើអ្នករាល់គ្នាមានអារម្មណ៍ខ្មាសអៀន ឬក៏គ្មានអារម្មណ៍ខ្មាសអៀនទេ?

ពេលដែលអ្នកអានបទគម្ពីរអំពីអ្វីដែលយ៉ូបនិងគ្រួសារគាត់បានរងទុក្ខ តើអ្នកមានប្រតិកម្មបែបណា? តើអ្នកលង់នៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នកដែរឬទេ? តើអ្នកភ្ញាក់ផ្អើលទេ? តើការល្បងលដែលកើតមានដល់យ៉ូបនេះ អាចចាត់ទុកថា «គួរឱ្យខ្លាច» បានដែរឬទេ? និយាយឱ្យចំទៅ ការអានអំពីការល្បងលចំពោះយ៉ូប ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងបទគម្ពីរនោះ ពិតជាគួរឱ្យរន្ធត់ណាស់ទៅហើយ ទម្រាំបើកើតមានក្នុងជីវិតពិតទៀត នោះមិនចាំបាច់និយាយទេ។ ដូច្នេះ អ្នកឃើញហើយថា អ្វីដែលបានកើតមានចំពោះយ៉ូប គឺមិនមែនជា «ការហាត់សម» ទេ ប៉ុន្តែ វាគឺជា «សមរភូមិ» ពិត ប្រើប្រាស់ «កាំភ្លើង» និង «គ្រាប់រំសេវ» ពិត។ ប៉ុន្តែ តើការល្បងលដែលគាត់បានឆ្លងកាត់នេះ ជាស្នាដៃរបស់អ្នកណា? ពិតណាស់ វាជាទង្វើរបស់សាតាំង ហើយសាតាំងធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នេះដោយដៃរបស់វាផ្ទាល់។ ទោះបីជាបែបនេះក្ដី ក៏ប៉ុន្តែអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងត្រូវព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតឱ្យធ្វើ។ តើព្រះជាម្ចាស់បានប្រាប់សាតាំងឱ្យល្បួងលោកយ៉ូបដោយវិធីអ្វីខ្លះដែរឬទេ? ទ្រង់មិនបានប្រាប់ទេ។ ព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែដាក់លក្ខខណ្ឌមួយដែលសាតាំងត្រូវប្រកាន់តាមប៉ុណ្ណោះ រួចការល្បួងក៏កើតមានដល់យ៉ូប។ នៅពេលការល្បួងកើតមានចំពោះយ៉ូប បានធ្វើឱ្យមនុស្សដឹងពីសេចក្ដីអាក្រក់ និងភាពគួរឱ្យខ្ពើមរអើមរបស់សាតាំង ឱ្យឃើញពីភាពព្យាបាទ និងការស្អប់ខ្ពើមដែលវាមានចំពោះមនុស្ស និងពីភាពជាខ្មាំងសត្រូវរបស់វាចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ក្នុងរឿងនេះ យើងឃើញថា ការល្បួងនោះសាហាវដល់កម្រិតដែលរកពាក្យមកពិពណ៌នាពុំបាន។ អាចនិយាយបានថា ធម្មជាតិព្យាបាទដែលសាតាំងប្រើមកធ្វើបាបមនុស្ស និងមុខមាត់អាក្រក់របស់វា ត្រូវបានបើកសម្ដែងចេញមកទាំងស្រុងនៅគ្រានោះ។ សាតាំងបានប្រើឱកាសនេះ គឺឱកាសដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានមកតាមរយៈការអនុញ្ញាតរបស់ទ្រង់ ដើម្បីគាបសង្កត់យ៉ូបឱ្យធ្លាក់ក្រោមការធ្វើបាបយ៉ាងឃោរឃៅ និងគ្មានមេត្តា ហើយវិធីសាស្ដ្រ និងកម្រិតនៃភាពឃោរឃៅនោះ គឺមិនអាចនឹកស្មានបានឡើយ ហើយមនុស្សសព្វថ្ងៃនេះ ក៏មិនអាចទ្រាំទ្របានដែរ។ យើងមិនគួរនិយាយថា យ៉ូបត្រូវសាតាំងល្បួង និងថាគាត់បានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទីបន្ទាល់របស់ខ្លួនក្នុងអំឡុងការល្បួងនេះនោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ យកល្អយើងគួរតែនិយាយថា យ៉ូបបានចាប់ផ្ដើមប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងសាតាំង ដើម្បីការពារភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ និងការពារផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ នៅក្នុងការល្បងលដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំសម្រាប់គាត់នេះ។ នៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងនេះ យ៉ូបបានបាត់បង់ហ្វូងចៀម និងហ្វូងគោដែលមានតម្លៃប៉ុនភ្នំ គាត់ក៏បានបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់គាត់ និងបាត់បង់ទាំងកូនប្រុស និងកូនស្រីរបស់គាត់ផង។ ទោះយ៉ាងណា គាត់មិនបានបោះបង់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ ភាពទៀងត្រង់ ឬការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ពោលគឺនៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងជាមួយសាតាំងនេះ យ៉ូបសុខចិត្តបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ និងកូនៗរបស់គាត់ ក៏មិនសុខចិត្តបាត់បង់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ ភាពទៀងត្រង់ និងការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ដែឬ។ គាត់សុខចិត្តប្រកាន់តាមឫសគល់នៃអត្ថន័យពិតក្នុងការធ្វើជាមនុស្ស។ បទគម្ពីរបានកត់ត្រាទុកយ៉ាងច្បាស់ពីដំណើររឿងទាំងមូល ដែលយ៉ូបបាត់បង់ទ្រពសម្បត្តិរបស់គាត់ ហើយក៏បានកត់ត្រាទុកពីកិរិយាឫកពារ និងអាកប្បកិរិយារបស់យ៉ូបផងដែរ។ កំណត់ត្រាសង្ខេបខ្លីច្បាស់លាស់នេះបានឱ្យយើងដឹងថា យ៉ូបសឹងតែគ្មានអារម្មណ៍តឹងតែងទាល់តែសោះ ក្នុងការប្រឈមនឹងសេចក្ដីល្បួងនេះ ប៉ុន្តែប្រសិនបើរឿងពិតដែលបានកើតឡើងនោះ ត្រូវរៀបចំឱ្យកើតមានម្ដងទៀត ហើយបើគិតពិចារណាអំពីធម្មជាតិព្យាបាទរបស់សាតាំងផង នោះរឿងទាំងនេះនឹងមិនសាមញ្ញ ឬងាយស្រួល ដូចបានរៀបរាប់ក្នុងឃ្លាប្រយោគទាំងនេះឡើយ។ តាមជាក់ស្ដែង គឺអាចមានភាពឃោរឃៅលើសនេះទៅទៀត។ នេះហើយជាកម្រិតនៃការបំផ្លិចបំផ្លាញ និងសេចក្ដីស្អប់ដែលសាតាំងធ្វើដាក់មនុស្សជាតិ និងមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យទទួលយក។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនប្រាប់សាតាំងកុំឱ្យធ្វើបាបយ៉ូបទេ នោះមិនចាំបាច់សង្ស័យទេ ម្ល៉េះសមសាតាំងនឹងសម្លាប់យ៉ូបដោយគ្មានការសោកសៅជាក់ជាមិនខាន។ សាតាំងមិនចង់ឱ្យនរណាម្នាក់ថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ទេ។ វាក៏មិនចង់ឱ្យមនុស្សដែលសុចរិតនៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សដែលគ្រប់លក្ខណ៍និងទៀងត្រង់ អាចបន្តកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់បានទេ។ ចំពោះមនុស្សវិញ ការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់នេះ មានន័យថា ពួកគេគេចចេញ និងបោះបង់សាតាំងចោល ដូច្នេះ សាតាំងក៏កេងចំណេញពីការអនុញ្ញាតរបស់ព្រះជាម្ចាស់នេះ ដើម្បីបញ្ចេញកំហឹង និងការស្អប់ខ្ពើមទាំងអម្បាលម៉ានរបស់វាដាក់លើយ៉ូបដោយគ្មានមេត្តាសោះឡើយ។ ដូច្នេះ អ្នកឃើញហើយថា ទុក្ខវេទនាដែលយ៉ូបបានទទួលរងនោះខ្លាំងកម្រិតណាហើយ រាប់តាំងពីចិត្តគំនិតដល់សាច់ឈាម ពីខាងក្រៅដល់ខាងក្នុង។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងមើលមិនឃើញថា នៅគ្រានោះ រឿងយ៉ាងណានោះទេ ហើយយើងអាចដឹងបានត្រឹមតាមរយៈកំណត់ត្រាក្នុងព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណោះ គឺដឹងបានពីអារម្មណ៍របស់យ៉ូបមួយភ្លែត នៅពេលដែលគាត់ស្ថិតក្នុងទុក្ខលំបាកខ្លាំងនៅពេលនោះប៉ុណ្ណោះ។

ភាពស្មោះត្រង់ឥតងាករេរបស់យ៉ូប ធ្វើឱ្យសាតាំងអាម៉ាស់មុខ ហើយធ្វើឱ្យវារត់គេចទាំងស្លន់ស្លោ

ដូច្នេះ តើព្រះជាម្ចាស់ធ្វើអ្វីខ្លះ នៅពេលដែលយ៉ូបត្រូវធ្លាក់ក្នុងទុក្ខវេទនាបែបនេះ? ព្រះជាម្ចាស់បានសង្កេត បានទតមើល និងបានរង់ចាំលទ្ធផល។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់កំពុងសង្កេត និងទតមើលនោះ តើព្រះអង្គមានព្រះទ័យបែបណា? ពិតណាស់ ព្រះអង្គមានព្រះទ័យសោកសៅ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារតែអារម្មណ៍សោកសៅនេះ តើព្រះជាម្ចាស់អាចមានព្រះទ័យស្ដាយក្រោយដែរឬទេ ដែលព្រះអង្គបានអនុញ្ញាតឱ្យសាតាំងល្បួងយ៉ូបបែបនេះ? ចម្លើយគឺ អត់នោះទេ។ ព្រះអង្គមិនអាចមានអារម្មណ៍ស្ដាយក្រោយបែបនោះទេ។ ដ្បិតទ្រង់ជឿប្រាកដថា យ៉ូបជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ និងទៀងត្រង់ ទ្រង់ជឿថា គាត់កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់។ ព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែប្រទានឱកាសដល់សាតាំង ដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពសុចរិតរបស់យ៉ូបចំពោះទ្រង់ និងបើកសម្ដែងពីភាពទុច្ចរិត និងភាពគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់វាប៉ុណ្ណោះ។ ជាងនេះទៅទៀត នេះគឺជាឱកាសមួយសម្រាប់ឱ្យយ៉ូបធ្វើបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់គាត់ និងពីការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ព្រមទាំងការគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់នៅចំពោះមុខមនុស្សនៅក្នុងលោកីយ៍ ចំពោះមុខសាតាំង និងចំពោះមុខអ្នកដែលដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ផង។ តើលទ្ធផលចុងក្រោយពិតជាបង្ហាញថា ការវាយតម្លៃរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូប ត្រឹមត្រូវ និងគ្មានខុស មែនទេ? តើយ៉ូបពិតជាបានយកឈ្នះលើសាតាំងមែនដែរឬទេ? ទីនេះ យើងបានអានពីសម្ដីគំរូដែលយ៉ូបបាននិយាយចេញមក គឺជាសម្ដីដែលបញ្ជាក់ថា គាត់បានយកឈ្នះលើសាតាំង។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ទូលបង្គំកើតពីពោះម្ដាយទាំងអាក្រាត ហើយទូលបង្គំនឹងត្រឡប់ទៅវិញទាំងអាក្រាតដែរ»។ នេះគឺជាអាកប្បកិរិយានៃការស្ដាប់បង្គាប់របស់យ៉ូបចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់មក គាត់បាននិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឱ្យ ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏ដកយកទៅវិញដែរ។ សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា»។ ពាក្យសម្ដីដែលយ៉ូបបាននិយាយទាំងនេះបញ្ជាក់ថា ព្រះជាម្ចាស់សង្កេតពីជម្រៅចិត្តរបស់មនុស្ស ហើយទ្រង់អាចទតធ្លុះពីចិត្តរបស់មនុស្សបាន ហើយសម្ដីនេះសបញ្ជាក់ថា ការដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងយ៉ូប គឺមិនខុសនោះទេ ហើយមនុស្សដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យនេះ គឺជាមនុស្សសុចរិត។ «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឱ្យ ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏ដកយកទៅវិញដែរ។ សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា»។ ពាក្យទាំងនេះ គឺជាទីបន្ទាល់របស់យ៉ូបចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ គឺពាក្យធម្មតាទាំងអស់នេះហើយ ដែលបានបំភ័យសាតាំងឱ្យខ្លាច ធ្វើឱ្យវាអាម៉ាស់មុខ និងធ្វើឱ្យវារត់គេចទាំងស្លន់ស្លោនោះ ហើយជាងនេះទៀត ពាក្យទាំងនេះបានដាក់ច្រវាក់សាតាំងជាប់ និងធ្វើឱ្យវាគ្មានសល់ធនធានអ្វីទៀតសោះឡើយ។ ពាក្យទាំងនេះក៏បានធ្វើឱ្យសាតាំងស្គាល់ពីភាពអស្ចារ្យ និងព្រះចេស្ដានៃកិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះផងដែរ ហើយធ្វើឱ្យវាយល់ពីភាពគួរឱ្យស្រឡាញ់ជាពិសេសរបស់មនុស្សដែលដួងចិត្តគេត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ជាងនេះទៀត សម្ដីនេះបង្ហាញឱ្យសាតាំងឃើញពីភាពស្វាហាប់ក្លៀវក្លារបស់មនុស្សតូចទាប និងមិនសំខាន់ម្នាក់ ក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់តាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់។ ហេតុដូច្នេះ សាតាំងក៏ត្រូវបរាជ័យនៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងលើកទីមួយនេះ។ ទោះបីជា «បានរៀនពីការប្រកួតប្រជែងនេះ» ក៏ដោយ ក៏សាតាំងគ្មានចេតនាដោះលែងយ៉ូបឡើយ ហើយធម្មជាតិព្យាបាទរបស់វា ក៏មិនបានផ្លាស់ប្ដូរនោះដែរ។ សាតាំងបានព្យាយាមរកវិធីបន្តវាយប្រហារយ៉ូបទៀត ដូច្នេះ វាក៏បានមកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ម្ដងទៀត ...

ដកស្រង់ពី «កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ II» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់