១. ព្រះបន្ទូលដែលថ្លែងដោយព្រះជាម្ចាស់

យ៉ូប ២:៣ រួចព្រះ‌យេហូវ៉ាសួរសាតាំងថា តើអ្នកបានពិនិត្យឃើញយ៉ូប ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំឬទេ? ដ្បិតគ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់ កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង ហើយគាត់នៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់សុចរិតភាពរបស់គាត់ដដែល ទោះបើអ្នកបានញុះញង់ឱ្យខ្ញុំទាស់នឹងគាត់ ឱ្យបំផ្លាញគាត់ ដោយគ្មានហេតុផលក៏ដោយ។

យ៉ូប ២:៦ រួចព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅសាតាំងថា មើល៎ គាត់ស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់អ្នកហើយ ប៉ុន្តែត្រូវទុកជីវិតឱ្យគាត់។

២. ពាក្យសម្ដីរបស់សាតាំង

យ៉ូប ២:៤-៥ សាតាំងទូលទៅព្រះយេហូវ៉ាថា ស្បែកសងដោយស្បែក ដ្បិតមនុស្សនឹងព្រមលះ‌បង់អ្វីគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឱ្យមានជីវិតរស់។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសាកលូកព្រះហស្តទៅពាល់ឆ្អឹង និងសាច់របស់គាត់មើល៍ នោះគាត់នឹងដាក់បណ្ដាសាទ្រង់ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គមិនខាន។

៣. វិធីដែលយ៉ូបដោះស្រាយជាមួយនឹងការល្បងលនេះ

យ៉ូប ២:៩-១០ ប្រពន្ធគាត់ក៏និយាយនឹងគាត់ថា តើអ្នកនៅសច្ចភាពរបស់ខ្លួនដល់ណាទៀត? ជេរប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ ហើយស្លាប់ឱ្យផុតទៅ។ ប៉ុន្តែ គាត់ឆ្លើយនឹងនាងវិញថា អ្នកនិយាយដូចជាស្ត្រីល្ងង់។ ម្តេចបានជាបែបនេះទៅវិញ? យើងទទួលសេចក្ដីល្អពីព្រះហស្តព្រះជាម្ចាស់បាន ម្ដេចក៏យើងទទួលសេចក្ដីអាក្រក់មិនបាន? ទង្វើនេះមិនបានធ្វើឱ្យយ៉ូបប្រព្រឹត្តបាបដោយបបូរមាត់របស់គាត់ឡើយ។

យ៉ូប ៣:៣-៤ សូមឱ្យថ្ងៃដែលទូលបង្គំកើត និងយប់ដែលគេនិយាយថាមានកូនប្រុសម្នាក់មកចាប់កំណើតនោះ វិនាសទៅ។ សូមឱ្យថ្ងៃនោះប្រែទៅជាងងឹត សូមកុំឱ្យព្រះជាម្ចាស់នឹករកថ្ងៃនោះពីស្ថានលើមក ហើយសូមកុំឱ្យពន្លឺចាំងមកនៅថ្ងៃនោះឡើយ។

យ៉ូបស្រឡាញ់ផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ លើសពីអ្វីៗទាំងអស់

បទគម្ពីរបានកត់ទុកបន្ទូលនិងពាក្យសម្ដីសន្ទនារវាងព្រះជាម្ចាស់ និងសាតាំង ដូចខាងក្រោម៖ «រួចព្រះ‌យេហូវ៉ាសួរសាតាំងថា តើអ្នកបានពិនិត្យឃើញយ៉ូប ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំឬទេ? ដ្បិតគ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់ កោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង ហើយគាត់នៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់សុចរិតភាពរបស់គាត់ដដែល ទោះបើអ្នកបានញុះញង់ឱ្យខ្ញុំទាស់នឹងគាត់ ឱ្យបំផ្លាញគាត់ ដោយគ្មានហេតុផលក៏ដោយ» (យ៉ូប ២:៣)។ នៅក្នុងការសន្ទនានេះ ព្រះជាម្ចាស់បានសួរសំណួរដដែលទៅសាតាំង ជាសំណួរមួយដែលបង្ហាញពីការវាយតម្លៃដ៏មុតមាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ចំពោះអ្វីដែលយ៉ូបបានបង្ហាញចេញ និងសម្ដែងចេញក្នុងអំឡុងការល្បងលលើកទីមួយ ហើយជាការវាយតម្លៃតែមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើឡើងចំពោះយ៉ូប នៅមុនពេលដែលគាត់ឆ្លងកាត់ការល្បួងរបស់សាតាំង។ នេះមានន័យថា នៅមុនពេលកើតមានការល្បួងចំពោះយ៉ូប គាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់រួចទៅហើយ ដូច្នេះទើបព្រះជាម្ចាស់ការពារគាត់និងគ្រួសាររបស់គាត់ ព្រមទាំងប្រទានពរដល់គាត់ផង ដ្បិតនៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះជាម្ចាស់ គាត់ស័ក្តិសមនឹងទទួលបានព្រះពរ។ បន្ទាប់ពីការល្បួងរួច យ៉ូបមិនបានប្រព្រឹត្តបាបដោយបបូរមាត់របស់គាត់ ដ្បិតគាត់បានបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ និងកូនៗរបស់គាត់ឡើយ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែបន្តសរសើរតម្កើងព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដដែល។ កិរិយាឫកពារពិតរបស់គាត់ បានធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់សរសើរដល់គាត់ ហើយដោយសារបែបនេះហើយ ទើបព្រះជាម្ចាស់បានឱ្យពិន្ទុគាត់ពេញ។ ដ្បិតនៅក្នុងភ្នែករបស់យ៉ូប កូនចៅរបស់គាត់ ឬទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ មិនល្មមគ្រប់គ្រាន់នឹងឱ្យគាត់បោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ អាចនិយាយបានថា នៅក្នុងចិត្តគាត់ ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចជំនួសដោយកូនៗរបស់គាត់ ឬដោយទ្រព្យសម្បត្តិណាមួយបានឡើយ។ ក្នុងការល្បួងយ៉ូបលើកទីមួយ គាត់បានបង្ហាញដល់ព្រះជាម្ចាស់ថា សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះទ្រង់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលគាត់មានចំពោះផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់នោះ ខ្លាំងលើសអ្វីៗទាំងអស់។ គ្រាន់តែថា នៅក្នុងការល្បងលនេះ យ៉ូបបានដកពិសោធន៍ពីការទទួលរង្វាន់ពីព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះផង និងបានដកពិសោធន៍ពីការដែលត្រូវទ្រង់ដកយកកូនៗ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ទៅវិញផង។

ចំពោះយ៉ូប នេះគឺជាបទពិសោធពិតដែលបានលាងបន្សុទ្ធព្រលឹងរបស់គាត់ ជាការជ្រមុជទឹកនៃជីវិតដែលបានចាក់បំពេញដោយវត្តមានរស់នៅរបស់គាត់ ហើយលើសពីនេះ ជាពិធីជប់លៀងដ៏អស្ចារ្យដែលបានសាកល្បងពីការស្ដាប់បង្គាប់ និងការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ការល្បួងនេះបានផ្លាស់ប្ដូរឋានៈរបស់យ៉ូបពីអ្នកមាន ទៅជាមនុស្សម្នាក់ដែលគ្មានសល់អ្វីសោះ ហើយក៏បានឱ្យគាត់ស្គាល់ពីការធ្វើបាបរបស់សាតាំងចំពោះមនុស្សជាតិដែរ។ ភាពក្រខ្សត់របស់គាត់ មិនបានធ្វើឱ្យគាត់ស្អប់សាតាំងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់មើលឃើញសេចក្ដីអាក្រក់ និងភាពគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើសរបស់សាតាំង នៅក្នុងទង្វើដ៏សាហាវរបស់សាតាំង ព្រមទាំងឃើញពីភាពជាខ្មាំងសត្រូវ និងការបះបោររបស់សាតាំងចំពោះព្រះជាម្ចាស់ផង ហើយចំណុចនេះបានលើកទឹកចិត្តគាត់ឱ្យប្រកាន់ខ្ជាប់តាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់អស់កល្បជានិច្ច។ គាត់បានស្បថថា គាត់នឹងមិនបោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏មិនបែរខ្នងដាក់ផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយព្រោះតែកត្តាខាងក្រៅដូចជា ទ្រព្យសម្បត្តិ កូនចៅ ឬញាតិសន្ដាននោះឡើយ ហើយគាត់ក៏មិនធ្វើជាទាសកររបស់សាតាំង ធ្វើជាទាសករទ្រព្យសម្បត្តិ ឬទាសកររបស់មនុស្សណាម្នាក់ដែរ។ ក្រៅតែពីព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ គ្មាននរណាម្នាក់អាចធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ ឬជាព្រះជាម្ចាស់របស់គាត់បានឡើយ។ យ៉ូបមានក្ដីប្រាថ្នាបែបនេះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យ៉ូបក៏ទទួលបានរបស់ខ្លះពីការល្បួងនេះដែរ៖ គាត់បានទទួលរបស់ជាច្រើនហូរហៀរ នៅក្នុងគ្រាដែលព្រះជាម្ចាស់ល្បងលគាត់នេះ។

ក្នុងគ្រាដែលយ៉ូបបានរស់នៅជាច្រើនទស្សវត្សមុននេះ គាត់បានមើលឃើញកិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងបានទទួលព្រះពរពីព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ដែលប្រទានឱ្យគាត់។ ព្រះពរទាំងនេះ ធ្វើឱ្យគាត់មានអារម្មណ៍ខ្វល់ខ្វាយ និងជាប់ជំពាក់ជាខ្លាំង ដ្បិតគាត់ជឿថា គាត់មិនបានធ្វើអ្វីដើម្បីព្រះជាម្ចាស់ទាល់តែសោះ ប៉ុន្តែគាត់បែរទទួលបានព្រះពរដ៏ច្រើនសម្បើមបែបនេះជាកេរ្តិ៍ ហើយក៏ទទួលបានព្រះគុណជាច្រើនផងដែរ។ ដោយព្រោះតែមូលហេតុនេះហើយ ទើបគាត់តែងអធិដ្ឋានក្នុងចិត្ត ដោយសង្ឃឹមថា គាត់នឹងអាចតបស្នងព្រះជាម្ចាស់វិញបាន ដោយសង្ឃឹមថា គាត់មុខជាមានឱកាសធ្វើបន្ទាល់អំពីកិច្ចការ និងភាពអស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយសង្ឃឹមថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងសាកល្បងការស្ដាប់បង្គាប់របស់គាត់ ហើយជាងនេះទៅទៀត គាត់សង្ឃឹមថា សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់នឹងត្រូវបានបន្សុទ្ធ រហូតដល់ការស្ដាប់បង្គាប់ និងសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ ទទួលបានការសព្វព្រះទ័យពីព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់មក នៅពេលដែលការល្បងលធ្លាក់មកលើយ៉ូប គាត់បានជឿថា ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានស្ដាប់ឮការអធិស្ឋានរបស់គាត់។ យ៉ូបឱ្យតម្លៃលើឱកាសនេះជាងអ្វីៗទាំងអស់ ដូច្នេះហើយ គាត់មិនហ៊ានប្រហែសបន្តិចណាឡើយ ដ្បិតសេចក្ដីប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតក្នុងមួយជីវិតរបស់គាត់ អាចនឹងក្លាយជាការពិត។ ឱកាសដែលមកដល់នេះ មានន័យថា ការស្ដាប់បង្គាប់ និងការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់អាចធ្វើការសាកល្បងបាន ហើយក៏អាចប្រោសឱ្យបានបរិសុទ្ធដែរ។ ជាងនេះទៅទៀត នេះមានន័យថា យ៉ូបមានឱកាសទទួលបានការសព្វព្រះទ័យពីព្រះជាម្ចាស់ និងមានឱកាសចូលទៅក្បែរព្រះជាម្ចាស់។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការល្បងលនេះ សេចក្ដីជំនឿ និងការដេញតាមបែបនេះ ធ្វើឱ្យគាត់កាន់តែគ្រប់លក្ខណ៍ និងកាន់តែស្គាល់ ពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ខ្លាំងឡើង។ យ៉ូបក៏រឹតតែដឹងគុណចំពោះព្រះពរ និងព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ គាត់បានសរសើរតម្កើងកាន់ច្រើនចំពោះទង្វើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគាត់រឹតតែកោតខ្លាច និងគោរពដល់ព្រះជាម្ចាស់ខ្លាំងឡើង ហើយចង់បានភាពគួរឱ្យស្រឡាញ់ ភាពអស្ចារ្យ និងភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់កាន់តែខ្លាំង។ ពេលនោះ ក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ យ៉ូបជាមនុស្សម្នាក់ដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ ហើយបើនិយាយពីបទពិសោធរបស់គាត់វិញ សេចក្ដីជំនឿ និងចំណេះដឹងរបស់គាត់ បានរីកចម្រើនទៅមុខយ៉ាងខ្លាំង៖ សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់បានកើនឡើង ការស្ដាប់បង្គាប់របស់គាត់ក៏មានជំហរជាប់លាប់ ហើយការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ក៏កាន់តែខ្លាំងក្លាទៅដែរ។ ទោះបីជាការល្បងលនេះ បានផ្លាស់ប្ដូរវិញ្ញាណ និងជីវិតរបស់យ៉ូបក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែការផ្លាស់ប្ដូរនេះមិនបានធ្វើឱ្យយ៉ូបពេញចិត្តទេ ក៏មិនបានធ្វើឱ្យគាត់រីកចម្រើនទៅមុខយឺតយ៉ាវដែរ។ ក្នុងពេលដែលគាត់កំពុងគិតគូរពីអ្វីដែលគាត់បានទទួលពីការល្បងលនេះ និងកំពុងពិចារណាពីចំណុចខ្វះខាតរបស់គាត់ផ្ទាល់នោះ គាត់ក៏អធិស្ឋានស្ងាត់ៗ ដោយរង់ចាំឱ្យការល្បងលបន្ទាប់ទៀតធ្លាក់មកលើគាត់ ដ្បិតគាត់ស្រេកឃ្លានចង់ឱ្យសេចក្ដីជំនឿ ការស្ដាប់បង្គាប់ និងការកោតខ្លាចរបស់គាត់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ត្រូវបានលើកឡើងក្នុងអំឡុងការល្បងលពីព្រះជាម្ចាស់នាពេលបន្ទាប់ទៀត។

ព្រះជាម្ចាស់សង្កេតមើលពីគំនិតកប់ជ្រៅនៅក្នុងចិត្តមនុស្ស និងគ្រប់ទាំងសម្ដីដែលមនុស្សនិយាយ និងទង្វើដែលគេធ្វើផង។ គំនិតយ៉ូបបានឮដល់ព្រះការណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ហើយព្រះជាម្ចាស់បានស្ដាប់ឮពាក្យអធិដ្ឋានរបស់គាត់ ហេតុនេះហើយទើបការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូប ក៏កើតមានដល់រូបគាត់ដូចការរំពឹងទុកមែន។

ក្នុងគ្រាដែលគាត់កំពុងរងទុក្ខធំនោះ យ៉ូបក៏បានដឹងពីព្រះទ័យទុកដាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះមនុស្សជាតិប្រាកដមែន

ក្រោយពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ បានសួរសាតាំងរួច នោះសាតាំងក៏លួចសប្បាយចិត្ត។ នេះគឺមកពីសាតាំងដឹងថា វានឹងទទួលបានការអនុញ្ញាតឱ្យវាយប្រហារមនុស្សដែលគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះជាម្ចាស់ម្ដងទៀតហើយ ដ្បិតចំពោះសាតាំង នេះគឺជាឱកាសមួយដ៏កម្រ។ សាតាំងចង់ប្រើឱកាសនេះ ដើម្បីបំផ្លាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យ៉ូបទាំងស្រុង ដើម្បីធ្វើឱ្យគាត់បាត់បង់សេចក្ដីជំនឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងលែងកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ឬថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទៀត។ កត្តានេះនឹងផ្ដល់ឱកាសមួយដល់សាតាំង៖ ទោះបីជានៅទីណា ឬពេលណា វានឹងធ្វើឱ្យយ៉ូបក្លាយទៅជារបស់លេង ដែលនឹងត្រូវធ្លាក់នៅក្រោមការបង្គាប់របស់វា។ សាតាំងលាក់បាំងចេតនាអាក្រក់របស់វាដោយគ្មានដានអ្វីឡើយ តែវាមិនអាចលាក់បាំងធម្មជាតិអាក្រក់របស់វាមិនឱ្យគេមើលឃើញបាននោះទេ។ ការពិតនេះត្រូវបានលេចឡើង នៅក្នុងចម្លើយដែលវាឆ្លើយតបទៅនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ដូចមានចែងទុកនៅក្នុងបទគម្ពីរថា៖ «សាតាំងទូលទៅព្រះយេហូវ៉ាថា ស្បែកសងដោយស្បែក ដ្បិតមនុស្សនឹងព្រមលះ‌បង់អ្វីគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឱ្យមានជីវិតរស់។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសាកលូកព្រះហស្តទៅពាល់ឆ្អឹង និងសាច់របស់គាត់មើល៍ នោះគាត់នឹងដាក់បណ្ដាសាទ្រង់ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គមិនខាន» (យ៉ូប ២:៤-៥)។ តាមរយៈការសន្ទនារវាងព្រះជាម្ចាស់ និងសាតាំងនេះ គឺមិនមែនថាមិនអាចទទួលបានចំណេះដឹង និងការវិនិច្ឆ័យសំខាន់ៗ ទាក់ទងនឹងការព្យាបាទរបស់សាតាំងនោះឡើយ។ បន្ទាប់ពីបានស្ដាប់ឮសម្ដីភូតកុហករបស់សាតាំងហើយ មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត និងស្អប់សេចក្ដីអាក្រក់ ច្បាស់ជារឹតតែស្អប់ភាពជួរជាតិ និងភាពឥតអៀនខ្មាសរបស់សាតាំងមិនខាន ហើយក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ពួកគេនឹងអធិដ្ឋានកាន់តែខ្លាំង និងប្រសិទ្ធិពរជ័យដោយសុទ្ធចិត្តដល់យ៉ូប ដោយអធិដ្ឋានសុំឱ្យមនុស្សទៀងត្រង់ម្នាក់នេះ អាចសម្រេចនូវភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងប្រាថ្នាឱ្យមនុស្សដែលកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ម្នាក់នេះ នឹងបានយកឈ្នះការល្បួងរបស់សាតាំង និងរស់នៅក្នុងពន្លឺ ក្រោមការដឹកនាំ និងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មនុស្សបែបនេះក៏នឹងប្រាថ្នាឱ្យអំពើសុចរិតរបស់យ៉ូប បានជាការជំរុញចិត្ត និងជាការលើកទឹកចិត្តដល់មនុស្សណាដែលដេញតាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ជារៀងរហូតដែរ។ ទោះបីជាបំណងព្យាបាទរបស់សាតាំង អាចមើលឃើញបាននៅក្នុងការអះអាងនេះក្ដី ក៏ព្រះជាម្ចាស់នៅតែយល់ព្រមនឹង «សំណូមពរ» របស់សាតាំងដោយព្រះទ័យរីករាយដដែល។ តែព្រះអង្គបានដាក់លក្ខខណ្ឌមួយគឺ៖ «គាត់ស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់អ្នកហើយ ប៉ុន្តែត្រូវទុកជីវិតឱ្យគាត់» (យ៉ូប ២:៦)។ ម្ដងនេះ ដោយសារសាតាំងបានសុំយកដៃរបស់វាទៅពាល់ធ្វើបាបដល់សាច់ឈាម និងឆ្អឹងរបស់យ៉ូប ដូច្នេះទើបព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា «ប៉ុន្តែត្រូវទុកជីវិតឱ្យគាត់»។ អត្ថន័យពាក្យនេះគឺ ទ្រង់បានប្រគល់សាច់ឈាមរបស់យ៉ូបឱ្យទៅសាតាំងហើយ ប៉ុន្តែជីវិតរបស់យ៉ូប គឺព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នករក្សាទុកវិញ។ សាតាំងមិនអាចយកជីវិតរបស់យ៉ូបបានឡើយ ប៉ុន្តែក្រៅពីនេះ សាតាំងអាចប្រើគ្រប់មធ្យោបាយ ឬវិធីសាស្ត្រទាំងអស់ដើម្បីធ្វើបាបយ៉ូបបាន។

បន្ទាប់ពីទទួលបានការអនុញ្ញាតពីព្រះជាម្ចាស់រួចហើយ សាតាំងក៏ប្រញាប់ទៅរកយ៉ូប ហើយបានលូកដៃរបស់វាទៅពាល់ស្បែកយ៉ូប ធ្វើឱ្យកើតជាដំបៅពងខ្ទុះពេញទាំងខ្លួនរបស់គាត់ ហើយយ៉ូបក៏មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់នៅលើស្បែកគាត់។ យ៉ូបបានសរសើរពីភាពអស្ចារ្យ និងភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ដែលធ្វើឱ្យសាតាំងកាន់តែបង្ហាញពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់វារឹតតែច្បាស់។ ដោយសារវាមានចិត្តត្រេកអរក្នុងការធ្វើបាបមនុស្សបែបនេះ ហេតុដូច្នេះហើយទើបសាតាំងបានលាដៃរបស់វាមកខ្វាចសាច់របស់យ៉ូប ធ្វើឱ្យគាត់កើតជាដំបៅខ្ទុះពេញទាំងខ្លួន។ យ៉ូបក៏មានការឈឺចាប់ និងរងទុក្ខវេទនាខ្លាំងនៅលើសាច់របស់គាត់រកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន ហើយគាត់មិនអាចធ្វើអ្វីបាន ក៏យកដៃមកត្រដុសខ្លួនគាត់ពីក្បាលដល់ចុងជើង គាត់ធ្វើបែបនេះ ហាក់បីដូចជាវាអាចជួលសម្រាលទុក្ខលំបាកដែលកំពុងវាយប្រហារមកលើវិញ្ញាណគាត់ តាមរយៈការឈឺចាប់នៃសាច់ឈាមរបស់គាត់ដូច្នោះដែរ។ គាត់ដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្បែរគាត់ ទាំងកំពុងទតមកគាត់ផង ហើយគាត់ក៏ព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីឱ្យគាត់មានការតាំងចិត្តនិងសេចក្ដីក្លាហាន។ គាត់បានលុតជង្គង់នៅលើដីម្ដងទៀត ហើយពោលថា៖ «ព្រះអង្គទតមើលដួងចិត្តមនុស្ស ទ្រង់សង្កេតពីទុក្ខវេទនារបស់គេ។ ហេតុអ្វីបានជាចំណុចខ្សោយរបស់គេធ្វើឱ្យទ្រង់ខ្វល់ព្រះទ័យ? សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ»។ សាតាំងបានឃើញការឈឺចាប់មិនអាចទ្រាំបានរបស់យ៉ូប តែវាមើលមិនឃើញថាយ៉ូបបោះបង់ចោលព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះឡើយ។ ដូច្នេះ វាក៏ប្រញាប់លូកដៃរបស់វាទៅពាល់ឆ្អឹងរបស់យ៉ូប គឺចង់ទាញផ្ដាច់អវយវៈរបស់គាត់ចេញពីគ្នា។ រំពេចនោះ យ៉ូបក៏ដឹងពីទារុណកម្មដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកសោះនោះ។ ហាក់ដូចជាសាច់របស់គាត់ ត្រូវហែកផ្ដាច់ចេញពីឆ្អឹង ហើយឆ្អឹងរបស់គាត់ហាក់ដូចជាកំពុងត្រូវគេវាយបំបែកជាកង់ៗអ៊ីចឹង។ ទារុណកម្មដ៏សែនឈឺចាប់នេះ បានធ្វើឱ្យគាត់គិតថា បើស្លាប់បាត់ទៅគឺល្អជាង...។ សមត្ថភាពរបស់គាត់ ក្នុងការស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់នេះ បានឈានដល់កម្រិតហើយ...។ គាត់ចង់ស្រែកទ្រហោរយំ គាត់ចង់ពន្លះស្បែកលើរាងកាយរបស់គាត់ចេញ ដើម្បីបន្ធូរការឈឺចាប់ ប៉ុន្តែគាត់ប្រឹងទប់សម្រែករបស់គាត់ ហើយមិនបានពន្លះស្បែកនៅលើរាងកាយរបស់គាត់ទេ ដ្បិតគាត់មិនចង់ឱ្យសាតាំងមើលឃើញពីចំណុចខ្សោយរបស់គាត់ឡើយ។ ដូច្នេះ យ៉ូបក៏លុតជង្គង់ចុះម្ដងទៀត តែពេលនេះគាត់ហាក់ដូចជាគ្មានអារម្មណ៍ដឹងពីព្រះវត្តមានព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះនៅក្បែរគាត់ឡើយ។ គាត់ដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះតែងតែគង់នៅខាងមុខគាត់ នៅពីខាងក្រោយគាត់ និងនៅចំហៀងសងខាងគាត់។ តែក្នុងពេលដែលគាត់កំពុងឈឺចាប់នេះ ព្រះជាម្ចាស់មិនបានទតមើលម្ដងណាសោះឡើយ។ ព្រះអង្គខ្ទប់ព្រះភ័ក្ត្រ និងលាក់បំពួនអង្គទ្រង់ ដ្បិតចេតនានៃការដែលព្រះអង្គបង្កើតមនុស្សមក គឺមិនមែននាំការឈឺចាប់មកឱ្យគេឡើយ។ ពេលនោះ យ៉ូបកំពុងទួញយំ និងខំប្រឹងអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ខាងសាច់ឈាម តែគាត់មិនអាចឃាត់ខ្លួនគាត់មិនឱ្យថ្វាយការអរព្រះគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់បានទេ៖ «មនុស្សដួលចុះពេលត្រូវគេវាយជាលើកទីមួយ គេចុះខ្សោយ ហើយគ្មានកម្លាំងសោះ គេនៅក្មេងខ្ចី ហើយល្ងង់ខ្លៅផង ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ចង់យកព្រះទ័យទុកដាក់ និងថ្នាក់ថ្នមគេដល់ម្ល៉ឹង? ព្រះអង្គវាយទូលបង្គំ ប៉ុន្តែ ការវាយនេះក៏ធ្វើឱ្យទ្រង់ឈឺចាប់ដែរ។ តើមនុស្សមានតម្លៃអ្វីឱ្យទ្រង់យកព្រះហឫទ័យទុកដាក់ និងខ្វល់ខ្វាយចំពោះគេដល់ម្ល៉េះ?» ពាក្យអធិដ្ឋានរបស់យ៉ូប បានឮដល់ព្រះកាណ៍របស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះជាម្ចាស់នៅស្ងៀមទ្រឹងដដែល ទ្រង់គ្រាន់តែទតមើលដោយគ្មានចេញព្រះសូរសៀងអ្វីទាំងអស់...។ បន្ទាប់ពីបានព្យាយាមប្រើគ្រប់ល្បិចកលអស់ហើយ តែនៅគ្មានបានផលអ្វីទៀត ដូច្នេះ សាតាំងក៏ចាកចេញទៅដោយស្ងាត់ៗ តែការនេះមិនទាន់បញ្ឈប់ការល្បងលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយ៉ូបឡើយ។ ដោយសារព្រះចេស្ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានបើកសម្ដែងនៅក្នុងខ្លួនយ៉ូប មិនទាន់ត្រូវបានដឹងឮជាសាធារណៈ ដូច្នេះរឿងរបស់យ៉ូបក៏មិនទាន់បានបញ្ចប់ត្រឹមការដកខ្លួនថយរបស់សាតាំងនោះដែរ។ នៅពេលតួអង្គផ្សេងៗទៀតបានចូលមក នោះទស្សនីយភាពអស្ចារ្យជាច្រើនទៀត ក៏នឹងត្រូវចូលមកដល់ដែរ។

ការបង្ហាញឱ្យឃើញមួយទៀតពីការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់យ៉ូប គឺគាត់លើកសរសើរពីព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់រឿង

យ៉ូបបានរងទុក្ខពីការវាយដំពីសំណាក់សាតាំង តែគាត់នៅតែមិនបោះបង់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះដដែល។ ប្រពន្ធរបស់គាត់ជាមនុស្សទីមួយដែលឈានជើងចាកចេញនិងវាយប្រហារយ៉ូប ដោយដើរតួជាសាតាំងក្នុងលក្ខណៈមួយ ដែលមនុស្សអាចមើលឃើញនឹងភ្នែកបាន។ អត្ថបទដើមពណ៌នាបែបនេះថា៖ «ប្រពន្ធគាត់ក៏និយាយនឹងគាត់ថា តើអ្នកនៅសច្ចភាពរបស់ខ្លួនដល់ណាទៀត? ជេរប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ ហើយស្លាប់ឱ្យផុតទៅ» (យ៉ូប ២:៩)។ នេះគឺជាសម្ដីដែលសាតាំងនិយាយដោយការបន្លំខ្លួនធ្វើជាមនុស្ស។ ពាក្យនេះជាការវាយប្រហារ ជាការចោទប្រកាន់ ជាការលួងលោមចិត្ត ជាការល្បួង និងពាក្យមួលបង្កាច់។ បន្ទាប់ពីបរាជ័យក្នុងការវាយប្រហារសាច់ឈាមរបស់យ៉ូប សាតាំងក៏បានវាយប្រហារលើភាពទៀងត្រង់របស់យ៉ូបត្រង់ៗតែម្ដង ដោយចង់ប្រើវិធីនេះដើម្បីធ្វើឱ្យយ៉ូបលះបង់ភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ បោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ ហើយលែងរស់នៅតទៅទៀត។ សាតាំងក៏ចង់ប្រើពាក្យទាំងនេះ ដើម្បីល្បួងយ៉ូបដែរ៖ ប្រសិនបើយ៉ូបលះបង់ព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះគាត់មិនបាច់ទ្រាំនឹងទុក្ខទារុណបែបនេះតទៅទៀតទេ។ គាត់អាចរួចពីទុក្ខទារុណខាងសាច់ឈាមបាន។ ក្រោយពីបានពើបប្រទះនឹងពាក្យណែនាំរបស់ប្រពន្ធគាត់ហើយ យ៉ូបក៏បានស្ដីបន្ទោសដល់នាងដោយពោលថា៖ «អ្នកនិយាយដូចជាស្ត្រីល្ងង់។ ម្តេចបានជាបែបនេះទៅវិញ? យើងទទួលសេចក្ដីល្អពីព្រះហស្តព្រះជាម្ចាស់បាន ម្ដេចក៏យើងទទួលសេចក្ដីអាក្រក់មិនបាន?» (យ៉ូប ២:១០)។ យ៉ូបបានដឹងពីពាក្យសម្ដីនេះជាយូរមកហើយ តែពេលនេះ ក៏បានបញ្ជាក់ឱ្យឃើញការពិតថាគាត់ពិតជាស្គាល់ពាក្យសម្ដីទាំងនេះមែន។

នៅពេលដែលប្រពន្ធរបស់គាត់ណែនាំគាត់ឱ្យប្រមាថដល់ព្រះជាម្ចាស់ រួចស្លាប់ឱ្យផុតទៅ ន័យរបស់នាងគឺ៖ «ព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកប្រព្រឹត្តនឹងអ្នកយ៉ាងនេះ ម្ដេចក៏មិនប្រមាថដល់ទ្រង់ទៅ? នៅរស់ធ្វើអីទៀត? ព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកអយុត្តិធម៌ចំពោះអ្នកណាស់ តែអ្នកនៅតែពោលថា 'សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា' ទៀត។ ម្ដេចក៏ទ្រង់នាំសេចក្ដីអន្តរាយដល់អ្នក ទាំងដែលអ្នកថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមទ្រង់យ៉ាងដូច្នេះ? ចូរប្រញាប់បោះបង់ចោលព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ភ្លាមទៅ ហើយឈប់ដើរតាមទ្រង់តទៀត។ នោះសេចក្ដីវេទនារបស់អ្នកនឹងត្រូវបញ្ចប់មិនខាន»។ នៅគ្រានោះ ក៏កើតមានទីបន្ទាល់មួយដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឃើញតាមរយៈយ៉ូបដែរ។ ពុំមានមនុស្សធម្មតាណាម្នាក់អាចធ្វើបន្ទាល់បែបនេះបានឡើយ ហើយយើងក៏មិនធ្លាប់បានអានពីទីបន្ទាល់នេះ នៅក្នុងរឿងណាផ្សេងក្នុងព្រះគម្ពីរដែរ តែព្រះជាម្ចាស់បានទតឃើញទីបន្ទាល់នេះ ទាំងមុនពេលដែលយ៉ូបបាននិយាយពាក្យនេះជាយូរណាស់មកហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែចង់ប្រើឱកាសនេះដើម្បីឱ្យយ៉ូបបញ្ជាក់ឱ្យគ្រប់គ្នាបានឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាត្រូវមែន។ បន្ទាប់ពីបានពើបប្រទះនឹងពាក្យណែនាំរបស់ប្រពន្ធគាត់រួច យ៉ូបមិនត្រឹមតែមិនបោះបង់ចោលភាពទៀងត្រង់របស់គាត់ និងមិនបោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ថែមទាំងនិយាយទៅប្រពន្ធគាត់ទៀតថា៖ «យើងទទួលសេចក្ដីល្អពីព្រះហស្តព្រះជាម្ចាស់បាន ម្ដេចក៏យើងទទួលសេចក្ដីអាក្រក់មិនបាន?» តើពាក្យនេះមានទម្ងន់ណាស់មែនទេ? ត្រង់នេះ មានតែការពិតមួយគត់ដែល អាចបញ្ជាក់ពីទម្ងន់នៃពាក្យនេះបាន។ ទម្ងន់នៃពាក្យទាំងនេះគឺត្រង់ថា ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យនឹងពាក្យទាំងនេះនៅក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ជាពាក្យដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រាថ្នាចង់បាន ជាពាក្យដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់ព្រះសណ្ដាប់ ហើយជាផលដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឃើញ។ ពាក្យទាំងនេះក៏ជាផ្នែកសំខាន់នៃទីបន្ទាល់របស់យ៉ូបដែរ។ ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ ភាពទៀងត្រង់ ការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ និងការគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់យ៉ូប ត្រូវបានបញ្ជាក់ឱ្យឃើញតាមរយៈពាក្យទាំងអស់នេះ។ តម្លៃរបស់យ៉ូប បង្កប់នៅត្រង់ថា គាត់នៅតែថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ ទោះក្នុងគ្រាដែលគាត់ត្រូវល្បួងបែបណា ឬពេលណាក៏ដោយ និងសូម្បីតែក្នុងគ្រាដែលរាងកាយគាត់ទាំងមូលចេញសុទ្ធតែដំបៅខ្ទុះ និងពេលដែលគាត់ស៊ូទ្រាំនឹងទណ្ឌកម្មដ៏លំបាកបំផុត ព្រមទាំងពេលដែលប្រពន្ធ និងសម្លាញ់របស់គាត់ទូន្មានគាត់ក៏ដោយ។ និយាយម្យ៉ាងទៀតគឺថា នៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ គាត់ជឿថា ទោះសេចក្ដីល្បួងនោះជាអ្វីក៏ដោយ ទោះសេចក្ដីវេទនា ឬទុក្ខទារុណនោះធ្ងន់យ៉ាងណាក៏ដោយ ទោះសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវធ្លាក់មកលើគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់មិនបោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ ឬបែរចេញពីផ្លូវនៃការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ និងការគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ដែរ។ ដូច្នេះ អ្នកឃើញហើយថា ព្រះជាម្ចាស់នៅតែសំខាន់ខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ ហើយក្នុងចិត្តរបស់គាត់ គឺមានតែព្រះជាម្ចាស់មួយអង្គគត់។ ដោយសារមូលហេតុនេះហើយ ទើបយើងអានដំណើររឿងរបស់គាត់នៅក្នុងបទគម្ពីរថា៖ ទង្វើនេះមិនបានធ្វើឱ្យយ៉ូបប្រព្រឹត្តបាបដោយបបូរមាត់របស់គាត់ឡើយ។ គាត់មិនត្រឹមតែមិនប្រព្រឹត្តបាបដោយបបូរមាត់របស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តរបស់គាត់ ក៏គាត់មិនបានត្អូញត្អែរពីព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ គាត់មិនបាននិយាយពាក្យមិនពីរោះស្ដាប់ពីព្រះជាម្ចាស់ ក៏មិនបានប្រព្រឹត្តបាបទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ គាត់មិនត្រឹមតែថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយបបូរមាត់របស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែគាត់ក៏ថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងចិត្តគាត់ដែរ មាត់និងចិត្តរបស់គាត់តែមួយ។ យ៉ូបពិតដែលព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញគឺបែបនេះ ហើយនេះក៏ជាមូលហេតុដែលព្រះជាម្ចាស់ឱ្យតម្លៃយ៉ូបដែរ។

ដកស្រង់ពី «កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ II» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់