តាមពិតទៅ កិច្ចការដែលកំពុងធ្វើក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺដើម្បីធ្វើឱ្យមនុស្សបោះបង់សាតាំងចោល ដែលជាដូនតាជំនាន់ដើមរបស់ពួកគេ។ រាល់ការជំនុំជម្រះទាំងអស់ដោយព្រះបន្ទូល មានគោលបំណងបើកឱ្យឃើញនូវនិស្ស័យពុករលួយរបស់មនុស្សលោក និងដើម្បីឱ្យមនុស្សអាចយល់ពីអត្ថន័យនៃជីវិត។ ការជំនុំជម្រះដដែលៗទាំងអស់នេះ ធ្វើការចោះទម្លុះដួងចិត្ដរបស់មនុស្ស។ ការជំនុំជម្រះនីមួយៗ ពាក់ព័ន្ធដោយផ្ទាល់ទៅនឹងវាសនារបស់ពួកគេ និងមានន័យថាជាការបង្ករបួសដល់ដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចលះបង់របស់អស់ទាំងនោះបាន ហើយអាចមកស្គាល់ជីវិត ស្គាល់ពីពិភពលោកដ៏ស្មោកគ្រោកនេះ ស្គាល់ពីព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងគ្រប់ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយក៏ស្គាល់ពីមនុស្សជាតិលោក ដែលត្រូវបានសាតាំងធ្វើឱ្យពុករលួយ។ កាលណាមនុស្សទទួលនូវការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះប្រភេទនេះកាន់តែច្រើន នោះដួងចិត្តរបស់មនុស្សនឹងមានស្នាមរបួសកាន់តែច្រើន ហើយវិញ្ញាណរបស់គេនឹងកាន់តែដាស់ឱ្យភ្ញាក់ស្មារតីឡើង។ ការដាស់វិញ្ញាណមនុស្សដ៏ពុករលួយ និងងាយចាញ់បញ្ឆោតគេបំផុតឱ្យភ្ញាក់ឡើង គឺជាគោលដៅនៃការជំនុំជម្រះនេះ។ មនុស្សលោកគ្មានវិញ្ញាណ ពោលគឺវិញ្ញាណរបស់គេបានស្លាប់ជាយូរមកហើយ ហើយគេមិនដឹងថា មានស្ថានសួគ៌ មិនដឹងថាមានព្រះជាម្ចាស់ និងមិនដឹងច្បាស់ថា ខ្លួនគេកំពុងរងទុក្ខក្នុងជង្ហុកធំនៃសេចក្ដីស្លាប់ឡើយ។ តើគេអាចដឹងថាខ្លួនកំពុងរស់នៅក្នុងស្ថាននរកដ៏អាក្រក់នៅលើផែនដីនេះបានដោយរបៀបណា? តាមរយៈសេចក្ដីពុករលួយរបស់សាតាំង តើគេអាចដឹងថាសាកសពដ៏ស្អុយគគ្រុករបស់គេ បានធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងនៃសេចក្ដីស្លាប់ដោយរបៀបណា? តើគេអាចដឹងដោយរបៀបណាថា អ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅលើផែនដីនេះត្រូវបានមនុស្សលោកបំផ្លាញខ្ទេចខ្ទីតាំងពីយូរ និងមិនអាចកែខៃបាន? ហើយតើគេអាចដឹងបានដោយរបៀបណាថា ព្រះអាទិករបានយាងមកកាន់ផែនដីនៅថ្ងៃនេះ និងកំពុងស្វែងរកក្រុមមនុស្សពុករលួយដែលទ្រង់អាចសង្គ្រោះពួកគេបាននោះ? ទោះបីក្រោយពេលមនុស្សឆ្លងកាត់បទពិសោធនៃការបន្សុទ្ធ និងការជំនុំជម្រះនីមួយៗក្ដី ក៏សតិសម្បជញ្ញៈដ៏ល្ងង់ខ្លៅរបស់គេនៅតែមិនទាន់កម្រើក និងមិនទាន់ឆ្លើយតបបានទាំងស្រុងឡើយ។ មនុស្សលោកអីក៏ប្រែជាអាក្រក់ដល់ម្ល៉េះ! ហើយថ្វីបើការជំនុំជម្រះបែបនេះ គឺដូចជាព្យុះព្រិលកំណាចដែលធ្លាក់មកពីលើមេឃក្ដី ក៏វាជាប្រយោជន៍ខ្លាំងបំផុតសម្រាប់មនុស្សលោកដែរ។ ប្រសិនបើមិនមែនដើម្បីជំនុំជម្រះមនុស្សបែបនេះទេ នោះវាក៏នឹងគ្មានបានផលអ្វី ហើយវាមិនអាចទៅរួចដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សពីជង្ហុកនៃទុក្ខវេទនាឡើយ។ ប្រសិនបើមិនមែនដើម្បីកិច្ចការនេះទេ នោះមនុស្សលោកមុខជាលំបាកខ្លាំងក្នុងការងើបចេញពីស្ថានឃុំព្រលឹង ដ្បិតដួងចិត្តរបស់ពួកគេបានស្លាប់តាំងពីយូរ ហើយវិញ្ញាណរបស់ពួកគេទៀតសោត ក៏ត្រូវបានសាតាំងជាន់ឈ្លីតាំងពីយូរមកដែរ។ ដើម្បីសង្រ្គោះអ្នករាល់គ្នាដែលបានលិចលង់ដល់បាតនៃភាពថោកទាប គឺត្រូវតម្រូវឱ្យស្រែកហៅអ្នកខ្លាំងៗ និងជំនុំជម្រះអ្នកខ្លាំងៗ។ មានតែបែបនេះទេ ទើបអាចធ្វើឱ្យបេះដូងដែលបានកករឹងរបស់អ្នករាល់គ្នាភ្ញាក់ដឹងខ្លួនវិញបាន។

សាច់ឈាមរបស់អ្នករាល់គ្នា ចំណង់ហួសហេតុរបស់អ្នករាល់គ្នា ភាពលោភលន់របស់អ្នករាល់់គ្នា និងតម្រេកកាមរបស់អ្នករាល់គ្នា បានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ចំណុចអស់ទាំងនេះ កំពុងគ្រប់គ្រងលើដួងចិត្តរបស់អ្នកឥតឈប់ឈរ ដែលអ្នករាល់គ្នាគ្មានកម្លាំងនឹងដោះនូវនឹមនៃគំនិតសក្តិភូមិ និងគំនិតខ្សោយអាក្រក់នេះទេ។ អ្នករាល់គ្នាមិនស្រេកឃ្លានចង់ផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នក និងមិនចង់គេចេញពីឥទ្ធិពលនៃភាពងងឹតឡើយ។ អ្នករាល់គ្នាពិតជាបានជាប់ចំណងទៅនឹងរបស់អស់ទាំងនេះ។ បើទោះបីជាអ្នករាល់គ្នាដឹងថា ជីវិតនេះគឺមានការឈឺចាប់ខ្លាំង ហើយពិភពមនុស្សនេះ ខ្មៅងងឹតខ្លាំងក្ដី ក៏នៅតែគ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានសេចក្តីក្លាហានក្នុងការបំផ្លាស់បំប្រែជីវិតរបស់ខ្លួនដែរ។ អ្នកគ្រាន់តែចង់គេចវេសពីតថភាពពិតនៃជីវិតនេះ ចង់សម្រេចនូវភាពវិសេសឧត្តមនៃព្រលឹង និងរស់នៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានដែលមានសន្តិភាព សេចក្តីសប្បាយរីករាយ ដូចជាស្ថានសួគ៌។ អ្នករាល់គ្នាមិនចង់ស៊ូទ្រាំនឹងភាពលំបាកវេទនាដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរជីវិតបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នកឡើយ។ អ្នកក៏មិនចង់ស្វែងរកការជំនុំជម្រះ និងការកាត់ទោសនេះ សម្រាប់ជីវិតមួយដែលអ្នកគប្បីអនុវត្ដតាមដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកយល់សប្តិក្នុងក្ដីសុបិន្តនានាដែលមិនពិតសូម្បីបន្តិច ដែលថាពិភពដ៏ស្រស់បំព្រងនេះ ហួសពីកម្រិតខាងសាច់ឈាមទៅទៀត។ ជីវិតដែលអ្នករាល់គ្នាចង់បាន គឺជាជីវិតមួយដែលអ្នកអាចទទួលបានដោយមិនបាច់ប្រឹង ដោយគ្មានការរងទុក្ខឈឺចាប់អ្វីឡើយ។ នោះគឺមិនពិតទាំងស្រុងហើយ! ដោយសារអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាសង្ឃឹមចង់បាន គឺមិនមែនដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដែលមានន័យផ្នែកសាច់ឈាម និងដើម្បីសម្រេចនូវសេចក្តីពិតនៅក្នុងរយៈពេលនៃការរស់នៅឡើយ ពោលគឺ ត្រូវរស់នៅដើម្បីសេចក្តីពិត និងក្រោកឈរឡើងដើម្បីយុត្តិធម៌។ នេះគឺមិនមែនជាអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវចាត់ទុកជាជីវិតដែលមានពន្លឺចាំងចែង និងភ្លឺចិញ្ចាចនោះទេ។ អ្នករាល់គ្នាមានអារម្មណ៍ថា នេះមិនមែនជាជីវិតត្រចះត្រចង់ ឬជីវិតមានន័យឡើយ។ នៅក្នុងភ្នែករបស់អ្នករាល់គ្នា ការរស់នៅក្នុងជីវិតបែបនេះ នឹងមានអារម្មណ៍ដូចជាអយុត្តិធម៌ដូច្នោះដែរ! បើទោះបីជាអ្នករាល់គ្នាទទួលយកនូវការកាត់ទោសនៅថ្ងៃនេះក្ដី ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលអ្នករាល់កំពុងបន្តស្វែងរក គឺមិនមែនដើម្បីទទួលបាននូវសេចក្តីពិត ឬដើម្បីស្ដែងចេញនូវសេចក្តីពិតនោះតាមរយៈការរស់នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននោះទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ គឺដើម្បីអាចចូលក្នុងជីវិតមួយដែលរីករាយ លើសពីសាច់ឈាម នៅថ្ងៃខាងមុខ។ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនកំពុងស្វែងរកសេចក្តីពិតនោះទេ ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនកំពុងក្រោកឈរឡើងដើម្បីសេចក្តីពិតដែរ ហើយច្បាស់ណាស់ អ្នកមិនមែនរស់នៅដើម្បីសេចក្តីពិតនោះទេ។ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនកំពង់ដើម្បីស្វែងរកច្រកចូលក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ នៅអនាគតនឹងកើតមាននៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក ហើយនៅថ្ងៃណាមួយដែលអាចកើតមាន៖ អ្នកបានសម្លឹងមើលផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវ ដោយសម្រក់ទឹកភ្នែកយ៉ាងជូរចត់ ហើយរំពឹងថានឹងត្រូវនាំទៅកាន់ស្ថានសួគ៌នៅថ្ងៃណាមួយ។ តើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬថា របៀបនៃការគិតរបស់អ្នករាល់គ្នា គឺហួសពីការពិត? អ្នករាល់គ្នានៅបន្តគិតថា ព្រះសង្គ្រោះដែលមានព្រះហឫទ័យសណ្ដោស និងសេចក្តីមេត្ដាឥតព្រំដែន នឹងយាងមកនៅថ្ងៃណាមួយជាក់ជាមិនខាន ដើម្បីយកអ្នកទៅជាមួយទ្រង់ អ្នកជាមនុស្សបានឆ្លង់កាត់នូវទុក្ខលំបាក និងទុក្ខវេទនានៅក្នុងពិភពលោកនេះ ហើយទ្រង់នឹងធ្វើការសងសឹកជាប្រាកដជំនួសអ្នក ដែលជាជនរងគ្រោះ និងត្រូវបានគេគៀបសង្កត់។ តើអ្នកមិនមែនពោរពេញដោយអំពើបាបទេឬ? តើអ្នកជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលបានរងទុក្ខនៅក្នុងពិភពលោកនេះទេមែនទេ? អ្នកបានធ្លាក់ចូលក្នុងដែនត្រួតត្រារបស់សាតាំងដោយខ្លួនឯង និងបានរងទុក្ខវេទនា តើព្រះជាម្ចាស់ពិតជានៅតែចង់សងសឹកចំពោះអ្នកទៀតដែរឬទេ? អស់អ្នកណាដែលមិនអាចបំពេញតាមសេចក្តីតម្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន តើពួកគេមិនមែនសុទ្ធតែជាសត្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទេឬអី? អស់អ្នកណាដែលមិនជឿលើព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាសាច់ឈាម តើពួកគេមិនមែនជាពួកទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទទេឬអី? តើអំពើល្អរបស់អ្នកធ្វើដើម្បីអ្វី? តើអំពើល្អទាំងនេះអាចកើតមាននៅក្នុងដួងចិត្តដែលថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? អ្នកមិនអាចទទួលបានព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ដោយគ្រាន់តែធ្វើអំពើល្អមួយចំនួននោះទេ ហើយព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនសងសឹកនឹងអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងអ្នក ដោយគ្រាន់តែអ្នកត្រូវក្លាយជាជនរងគ្រោះ និងត្រូវគេគៀបសង្កត់នោះទេ។ អស់អ្នកណាដែលជឿលើព្រះជាម្ចាស់ តែមិនស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែជាអ្នកប្រព្រឹត្ដអំពើល្អ តើពួកគេទាំងអស់នឹងមិនត្រូវវាយផ្ចាលទេឬអី? អ្នកគ្រាន់តែជឿលើព្រះជាម្ចាស់ គ្រាន់តែចង់ឱ្យព្រះជាម្ចាស់កែតម្រង់ និងសងសឹកចំពោះអំពីខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងអ្នក ហើយអ្នកចង់ឱ្យព្រះជាម្ចាស់ទទួលស្គាល់អ្នក ជាថ្ងៃមួយដែលទីបំផុតអ្នកអាចចេញមកដោយឥតលាក់លៀមងើបក្បាលខ្ពស់នៅទីបំផុតទៅ។ ប៉ុន្តែ អ្នកបដិសេធមិនចង់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសេចក្តីពិត ហើយអ្នកក៏មិនស្រេចឃ្លាននឹងស្ដែងចេញនូវសេចក្ដីពិតនោះតាមរយៈការរស់នៅដែរ។ អ្នកកាន់តែមិនអាចគេចចេញពីជីវិតដែលលំបាក និងទទេសូន្យនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខណៈពេលដែលការរស់នៅក្នុងជីវិតខាងសាច់ឈាម និងជីវិតដែលមានបាបរបស់អ្នក អ្នកហាក់ដូចជាត្រេកអរនឹងព្រះជាម្ចាស់ចំពោះសិទ្ធិតវ៉ារបស់អ្នក និងផាត់ចេញនូវអ័ព្ទដែលបាំងជីវិតរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែ តើវាអាចទៅរួចដែរឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកមាននូវសេចក្តីពិត អ្នកអាចដើរតាមព្រះជាម្ចាស់បាន។ ប្រសិនបើអ្នកមានការសម្ដែងចេញតាមរយៈការរស់នៅ អ្នកអាចជាការបើកសម្ដែងនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ ប្រសិនបើអ្នកមានជីវិត អ្នកអាចអរសប្បាយនឹងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ អស់អ្នកណាដែលមានសេចក្តីពិត អាចអរសប្បាយនឹងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន។ ព្រះជាម្ចាស់ធានាកែតម្រង់ដល់អស់អ្នកណាដែលស្រលាញ់ទ្រង់ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត និងដល់អ្នកណាដែលស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក និងការរងទុក្ខនានា ប៉ុន្តែមិនមែនសម្រាប់អស់អ្នកណាដែលគ្រាន់តែស្រឡាញ់ខ្លួនឯង និងអស់អ្នកណាដែលបានធ្លាក់ជាចំណីនៃការបោកប្រាស់របស់សាតាំងឡើយ។ តើអាចមានសេចក្តីល្អនៅក្នុងខ្លួនរបស់អស់អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់សេចក្តីពិតបានដូចម្តេចទៅ? តើអាចមានសេចក្តីសុចរិតនៅក្នុងខ្លួនអ្នកណាដែលគ្រាន់តែស្រឡាញ់ខាងសាច់ឈាមបានដូចម្តេចទៅ? តើសេចក្តីសុចរិត និងសេចក្ដីល្អទាំងពីរមិនបាននិយាយដោយគ្រាន់តែសម្អាងទៅលើសេចក្តីពិតទេឬអី? តើចំណុចនេះមិនរក្សាទុកសម្រាប់អស់អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ដទេឬអី? អស់អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់សេចក្តីពិត និងអស់អ្នកណាដែលជាសាកសពមានក្លិនអសោច តើពួកគេទាំងអស់នេះ មិនមែនជាទីជម្រកនៃអំពើអាក្រក់ទេឬអី? អស់អ្នកណាដែលមិនអាចស្ដែងចេញនូវសេចក្តីពិតតាមរយៈការរស់នៅបានទេ តើពួកគេរាល់គ្នាមិនមែនជាសត្រូវនៃសេចក្តីពិតទេឬអី? ហើយចុះចំណែកអ្នករាល់គ្នាវិញ?

ប្រសិនបើអ្នកអាចគេចចេញពីឥទ្ធិពលនៃភាពងងឹត និងរំដោះខ្លួនឯងចេញពីអ្វីៗដែលមិនស្អាត ប្រសិនបើអ្នកអាចក្លាយជាបរិសុទ្ធបាន នោះអ្នកនឹងមានសេចក្តីពិត។ វាមិនមែនដោយសារអ្នកបានបំផ្លាស់បំប្រែលក្ខណៈរបស់អ្នកនោះទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែថា អ្នកអាចបញ្ចូលសេចក្តីពិតទៅក្នុងការអនុវត្តរបស់អ្នកបាន និងអាចលះបង់ចោលនូវសាច់ឈាមបាន។ នេះគឺជាគុណសម្បត្តិដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់អស់អ្នកដែលត្រូវបានបន្សុទ្ធរួច។ គោលបំណងសំខាន់នៃកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ គឺដើម្បីបន្សុទ្ធមនុស្សលោក ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោកអាចមានសេចក្តីពិត ដ្បិតមនុស្សលោកមានការយល់ដឹងតិចតួចខ្លាំងណាស់អំពីសេចក្តីពិត! ដើម្បីបំពេញកិច្ចការនៃការយកឈ្នះលើមនុស្សដោយបែបនេះ គឺមានសារៈសំខាន់ជ្រាលជ្រៅបំផុត។ អ្នករាល់គ្នាបានធ្លាក់ទៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃភាពងងឹត និងទទួលរងគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ បន្ទាប់មក គោលបំណងនៃកិច្ចការនេះ គឺដើម្បីឱ្យអ្នករាល់គ្នាស្គាល់ពីលក្ខណៈរបស់មនុស្ស ហើយនឹងស្ដែងចេញនូវលក្ខណៈនេះតាមរយៈការរស់នៅ។ ការធ្វើឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាអ្វីគ្រប់បែបយ៉ាងដែលជាភាវៈដែលត្រូវបង្កើតឡើងមកនេះ គប្បីទទួលយក។ ប្រសិនបើកិច្ចការនៅក្នុងដំណាក់កាលនេះ មានការពាក់ព័ន្ធតែនឹងការមនុស្សឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ នោះកិច្ចការនេះអាចកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស ឬអាមេរិក ឬអ៊ីស្រាអែលក៏បាន។ កិច្ចការនេះ អាចធ្វើនៅចំពោះមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍បាន។ ប៉ុន្តែកិច្ចការនៃការយកឈ្នះ គឺមានលក្ខណៈសម្រិតសម្រាំងណាស់។ ជំហានដំបូងនៃកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ គឺមានរយៈពេលខ្លី។ ជាងនេះទៅទៀត កិច្ចការនេះនឹងត្រូវប្រើដើម្បីធ្វើឱ្យសាតាំងអាម៉ាស់មុខ និងដើម្បីយកឈ្នះលើសាកលលោកទាំងមូល។ នេះគឺជាកិច្ចការដំបូងនៃការយកឈ្នះ។ គេអាចនិយាយបានថា មនុស្សដែលជឿលើព្រះជាម្ចាស់ អាចត្រូវប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ដ្បិតការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នេះ គឺជាកិច្ចការដែលអាចសម្រេចទៅបាន តែនៅក្រោយពេលដែលមានការផ្លាស់ប្ដូររយៈពេលយូរប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ការដែលត្រូវបានយកឈ្នះជារឿងមួយផ្សេងទៀត។ ប្រភេទ និងគំរូសម្រាប់ការយកឈ្នះ ត្រូវតែជាមនុស្សម្នាក់ដែលនៅយឺតយ៉ាវយ៉ាងឆ្ងាយពីខាងក្រោយគេ ដែលរស់នៅក្នុងសេចក្ដីងងឹតខ្លាំង។ ពួកគេច្បាស់ជាមនុស្សដែលប្រែជាអាក្រក់ ជាមនុស្សដែលមិនអាចទទួលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយជាមនុស្សដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ខ្លាំងជាងគេបំផុត។ ច្បាស់ណាស់ នេះគឺជាប្រភេទមនុស្សដែលអាចធ្វើបន្ទាល់អំពីការត្រូវបានយកឈ្នះឡើយ។ គោលបំណងសំខាន់នៃកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ គឺដើម្បីយកឈ្នះលើសាតាំង ចំណែកឯគោលការណ៍នៃការប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺដើម្បីទទួលយកមនុស្ស។ គឺដើម្បីធ្វើឱ្យមនុស្សមានទីបន្ទាល់ក្រោយពីត្រូវបានយកឈ្នះ ដែលកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅទីនេះ នៅចំពោះមនុស្សដូចជារូបអ្នករាល់គ្នា។ គោលបំណងនេះ គឺដើម្បីឱ្យមនុស្សធ្វើទីបន្ទាល់ក្រោយពីត្រូវបានយកឈ្នះរួច។ មនុស្សទាំងអស់ដែលត្រូវបានយកឈ្នះរួច នឹងត្រូវប្រើដើម្បីសម្រេចនូវគោលបំណងនៃការធ្វើឱ្យសាតាំងអាម៉ាស់មុខ។ ដូចនេះ តើអ្វីទៅជាវិធីសាស្រ្តសំខាន់ក្នុងការយកឈ្នះ? ការវាយផ្ចាល ការជំនុំជម្រះ ការដាក់បណ្ដាសា និងការបើកសម្ដែង ការប្រើប្រាស់និស្ស័យសុចរិតដើម្បីយកឈ្នះលើមនុស្ស ដើម្បីឱ្យពួកគេជឿជាក់ទាំងស្រុង ដោយនិស្ស័យសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដើម្បីប្រើប្រាស់សេចក្តីពិត និងអំណាចនៃពិភពលោកនេះដើម្បីយកឈ្នះលើមនុស្ស និងដើម្បីឱ្យពួកគេជឿជាក់ទាំងស្រុង នេះគឺជាអត្ថន័យដែលត្រូវបានយកឈ្នះ។ អស់អ្នកណាដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ មិនគ្រាន់តែដើម្បីអាចសម្រេចនូវការស្ដាប់បង្គាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេក៏អាចមានចំណេះដឹងអំពីកិច្ចការនៃការជំនុំជម្រះ ផ្លាស់ប្ដូរនិស្ស័យរបស់ពួកគេ និងមកស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ ពួកគេជួបប្រទះនូវបទពិសោធអំពីផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងបានពោរពេញដោយសេចក្តីពិត។ ពួកគេស្វែងយល់ពីរបៀបដកពិសោធន៍ក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអាចរងទុក្ខដើម្បីព្រះជាម្ចាស់បាន និងដើម្បីឱ្យមានឆន្ទះផ្ទាល់ខ្លួន។ មនុស្សដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាអស់អ្នកណាដែលមានការយល់ដឹងពិតប្រាកដអំពីសេចក្តីពិត ដោយសារធ្លាប់មានបទពិសោធជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មនុស្សដែលត្រូវយកឈ្នះ គឺជាអស់អ្នកណាដែលដឹងអំពីសេចក្តីពិត ប៉ុន្តែមិនបានទទួលនូវអត្ថន័យពិតនៃសេចក្តីពិត។ ក្រោយពីត្រូវបានយកឈ្នះរួច ពួកគេស្ដាប់បង្គាប់ ប៉ុន្តែការស្ដាប់បង្គាប់របស់ពួកគេ គឺជាលទ្ធផលទាំងស្រុងនៃការជំនុំជម្រះ ដែលពួកគេទទួលបាន។ ពួកគេពុំមានការយល់ដឹងសោះអំពីអត្ថន័យពិតនៃសេចក្តីពិតជាច្រើន។ ពួកគេទទួលស្គាល់សេចក្តីពិតដោយបបូរមាត់ ប៉ុន្តែពួកគេមិនទាន់មានសេចក្តីពិតនោះទេ។ ពួកគេយល់ពីសេចក្តីពិត ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានបទពិសោធនឹងសេចក្តីពិតឡើយ។ កិច្ចការដែលកំពុងធ្វើចំពោះអស់អ្នកណាដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ រួមមានការកាត់ទោស និងការជំនុំជម្រះ ជាមួយនឹងការប្រទានជីវិតផងដែរ។ បុគ្គលម្នាក់ដែលឱ្យតម្លៃលើការចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិត គឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ភាពខុសគ្នារវាងអ្នកដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ និងអ្នកដែលត្រូវបានយកឈ្នះ ស្ថិតនៅលើថាតើពួកគេចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិតដែរឬអត់។ អ្នកដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាអ្នកដែលយល់ពីសេចក្តីពិត ដែលបានចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិត និងកំពុងបើកសម្ដែងសេចក្តីពិតនោះតាមរយៈការរស់នៅ។ មនុស្សដែលមិនអាចទទួលបានការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាមនុស្សដែលមិនយល់ពីសេចក្តីពិត និងមិនចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិត ពោលគឺ អស់អ្នកណាដែលមិនបើកសម្ដែងសេចក្តីពិតតាមរយៈការរស់នៅ។ បច្ចុប្បន្ន ប្រសិនបើមនុស្សបែបនេះ អាចស្ដាប់បង្គាប់បានទាំងស្រុង ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវបានយកឈ្នះហើយ។ ប្រសិនបើអ្នកដែលត្រូវបានយកឈ្នះមិនស្វែងរកសេចក្តីពិតទេ ប្រសិនបើពួកគេដើរតាម ប៉ុន្តែមិនស្ដែងចេញនូវសេចក្ដីពិតនោះតាមរយៈការរស់នៅ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍បានឡើយ។ មនុស្សដែលត្រូវបានប្រោសគ្រប់លក្ខណ៍ អនុវត្តសេចក្តីពិតស្របទៅតាមលក្ខខណ្ឌតម្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្នុងផ្លូវទៅរកភាពគ្រប់លក្ខណ៍។ តាមលក្ខណៈនេះ ពួកគេផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកគេត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ មនុស្សម្នាក់ដែលដើរតាមរហូតដល់ទីបញ្ចប់ នៅមុនពេលកិច្ចការនៃការយកឈ្នះត្រូវបញ្ចប់ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានយកឈ្នះរួច ប៉ុន្តែមិនអាចនិយាយថា ជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នោះទេ។ «មនុស្សដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍» សំដៅលើអស់អ្នកណាដែលអាចបន្តស្វែងរកសេចក្តីពិត និងត្រូវព្រះជាម្ចាស់ទទួលយក នៅក្រោយពីការយកឈ្នះបានបញ្ចប់។ វាសំដៅលើអស់អ្នកណាដែលប្រកាន់ជំហររឹងមាំចំពោះសេចក្តីទុក្ខព្រួយ និងបើកសម្ដែងសេចក្តីពិតតាមរយៈការរស់នៅ ក្រោយពីការយកឈ្នះបានបញ្ចប់។ អ្វីដែលបានញែកដាច់រវាងមនុស្សដែលត្រូវបានយកឈ្នះរួច ពីមនុស្សដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាភាពខុសគ្នានៅក្នុងដំណាក់កាលនៃកិច្ចការនេះ និងភាពខុសគ្នានៅក្នុងកម្រិតដែលមនុស្សយល់ដឹង និងចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិត។ អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនទាន់បានចាប់ផ្ដើមនៅផ្លូវដែលនាំទៅរកភាពគ្រប់លក្ខណ៍ មានន័យថាអស់អ្នកណាដែលមិនទាន់មានសេចក្តីពិត នោះចុងក្រោយ ពួកគេនឹងនៅតែត្រូវបានផាត់ចោល។ មានតែអស់អ្នកណាដែលមានសេចក្តីពិត និងអ្នកដែលបើកសម្ដែងសេចក្តីពិតតាមរយៈការរស់នៅប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចត្រូវព្រះជាម្ចាស់ទទួលយកទាំងស្រុងបាន។ ពោលគឺ អស់អ្នកណាដែលរស់នៅតាមលំនាំលក្ខណៈរបស់ពេត្រុស ត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ចំណែកឯអ្នកដទៃផ្សេងទៀត គឺជាមនុស្សដែលត្រូវបានយកឈ្នះ។ កិច្ចការដែលកំពុងធ្វើចំពោះអស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវបានយកឈ្នះ រួមមាន ការដាក់បណ្ដាសា ការវាយផ្ចាល និងការបង្ហាញសេចក្ដីក្រោធ ហើយអ្វីដែលមកចំពោះពួកគេ គឺជាសេចក្តីសុចរិត និងពាក្យបណ្តាសា។ ដើម្បីធ្វើកែលម្អបុគ្គលម្នាក់ គឺត្រូវបើកបង្ហាញដោយគ្មានពិធី ឬគ្មានការគួរសមឡើយ ដើម្បីបើកបង្ហាញនូវនិស្ស័យពុករលួយនៅខាងក្នុងខ្លួនពួកគេ ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលស្គាល់វាដោយខ្លួនឯង និងមានការជឿជាក់ទាំងស្រុង។ នៅពេលណាដែលមនុស្សស្ដាប់បង្គាប់ទាំងស្រុង កិច្ចការនៃការយកឈ្នះនឹងបញ្ចប់។ ថ្វីបើមនុស្សភាគច្រើននៅបន្តមិនស្វែងរកការយល់ដឹងអំពីសេចក្តីពិតក្ដី ក៏កិច្ចការនៃការយកឈ្នះ នឹងត្រូវបានបញ្ចប់ដែរ។

ប្រសិនបើអ្នកនឹងត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ នោះមានលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនដែលចាំបាច់ត្រូវធ្វើឱ្យបាន។ តាមរយៈការតាំងចិត្តរបស់អ្នក ការតស៊ូអត់ធ្មត់របស់អ្នក និងសតិសម្បជញ្ញៈរបស់អ្នក ព្រមទាំងតាមរយៈការដេញតាមរបស់អ្នក នោះអ្នកនឹងអាចមានបទពិសោធន៍ពីជីវិត និងបំពេញតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នេះគឺជាការចូលទៅក្នុងរបស់អ្នក ហើយអ្វីទាំងអស់នេះ គឺជាចំណុចចាំបាច់នៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍។ កិច្ចការនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ អាចធ្វើឡើងចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា។ នរណាដែលស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ អាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ព្រមទាំងមានឱកាស និងលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ត្រង់ចំណុចនេះ ពុំមានក្បួនតម្រាជាក់លាក់ទេ។ មនុស្សម្នាក់អាចទទួលបានការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ឬអត់នោះ សំខាន់គឺអាស្រ័យលើថាតើគេកំពុងស្វែងរកអ្វី។ មនុស្សដែលស្រឡាញ់សេចក្តីពិត និងអាចរស់នៅតាមសេចក្តីពិត គឺប្រាកដជាអាចទទួលបានការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ មនុស្សដែលមិនស្រឡាញ់សេចក្តីពិត នឹងមិនទទួលបានការសរសើរពីព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ពួកគេមិនមានជីវិតដែលព្រះជាម្ចាស់តម្រូវទេ ហើយពួកគេក៏មិនអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ដែរ។ កិច្ចការនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ គឺសម្រាប់តែដើម្បីទទួលយកមនុស្សប៉ុណ្ណោះ និងមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃការធ្វើចម្បាំងជាមួយសាតាំងឡើយ។ កិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ គឺគ្រាន់តែដើម្បីច្បាំងជាមួយសាតាំងប៉ុណ្ណោះ ដែលនេះមានន័យថា ជាការប្រើការយកឈ្នះលើមនុស្ស ដើម្បីយកឈ្នះលើសាតាំង។ កិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ គឺជាកិច្ចការសំខាន់ ជាកិច្ចការថ្មីបំផុត ជាកិច្ចការដែលមិនធ្លាប់បានធ្វើនាពេលកន្លងមកនៅគ្រប់សម័យកាល។ គេអាចនិយាយបានថា គោលដៅនៃកិច្ចការនៅដំណាក់កាលនេះ គឺដើម្បីធ្វើការយកឈ្នះជាចម្បងលើមនុស្សទាំងអស់ ដើម្បីយកឈ្នះលើសាតាំង។ កិច្ចការនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ នេះ មិនមែនជាកិច្ចការថ្មីនោះទេ។ លក្ខណៈពិសេសនៃគោលដៅនៃគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ក្នុងអំឡុងពេលនៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងសាច់ឈាម គឺជាការយកឈ្នះលើមនុស្ស។ នេះគឺដូចជាយុគសម័យនៃព្រះគុណ ជាពេលដែលកិច្ចការសំខាន់ ជាការប្រោសលោះមនុស្សគ្រប់រូបតាមរយៈការឆ្កាងអ៊ីចឹង។ «ការទទួលយកមនុស្ស» គឺជាកិច្ចការបន្ថែមទៅនឹងកិច្ចការនៅក្នុងសាច់ឈាម និងត្រូវធ្វើឡើងក្រោយពីការឆ្កាងតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវយាងមក និងបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ គោលដៅជាចម្បងរបស់ទ្រង់ គឺដើម្បីប្រើប្រាស់ការឆ្កាងទ្រង់ ដើម្បីយកជ័យជម្នះលើចំណងនៃសេចក្តីស្លាប់និងស្ថានឃុំព្រលឹង ដើម្បីយកជ័យជម្នះលើឥទ្ធិពលរបស់សាតាំង ពោលគឺ ដើម្បីយកឈ្នះលើសាតាំង។ ពេត្រុសចាប់ផ្ដើមដើរលើផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ មួយជំហានម្ដងៗ នៅក្រោយពេលដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេឆ្កាងតែប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិតណាស់ ពេត្រុសស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូវ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងបំពេញកិច្ចការ ប៉ុន្តែគាត់មិនត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងគ្រានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពេត្រុសបានយល់បន្តិចម្ដងៗពីសេចក្តីពិត ហើយក្រោយមក ត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានបញ្ចប់កិច្ចការរបស់ទ្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្ស យាងមកកាន់ផែនដីនេះ គឺដើម្បីគ្រាន់តែបញ្ចប់ដំណាក់កាលនៃកិច្ចការគន្លឹះ និងសំខាន់ក្នុងរយៈពេលខ្លីតែប៉ុណ្ណោះ មិនមែនដើម្បីរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សនៅលើផែនដីនេះក្នុងរយៈពេលយូរ ដោយមានបំណងប្រោសពួកគេឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នោះទេ។ ទ្រង់មិនធ្វើកិច្ចការបែបនោះឡើយ។ ទ្រង់មិនបានរង់ចាំរហូតដល់ពេលវេលានោះមកដល់ ជាពេលដែលមនុស្សត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ទាំងស្រុង ទើបទ្រង់បញ្ចប់កិច្ចការរបស់ទ្រង់ឡើយ។ នោះមិនមែនជាគោលដៅ និងសារៈសំខាន់នៃការយកកំណើតជាមនុស្សរបស់ទ្រង់នោះទេ។ ទ្រង់បានយាងមកដើម្បីបំពេញកិច្ចការសង្គ្រោះមនុស្សលោកក្នុងរយៈពេលខ្លីតែប៉ុណ្ណោះ មិនមែនដើម្បីបំពេញកិច្ចការប្រោសមនុស្សជាតិឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ក្នុងរយៈពេលវែងនោះទេ។ កិច្ចការនៃការសង្គ្រោះមនុស្សលោក គឺជាការតំណាងដែលអាចចាប់ផ្ដើមបង្កើតជាសម័យថ្មីមួយបាន។ កិច្ចការនេះអាចបញ្ចប់ទៅបានក្នុងរយៈពេលមួយដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្តែការប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ តម្រូវឱ្យមានការនាំមនុស្សទៅកាន់កម្រិតជាក់លាក់មួយ។ ការងារបែបនេះចំណាយពេលយូរ។ វាជាកិច្ចការដែលត្រូវបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានាធ្វើឡើងដោយពឹងផ្អែកលើមូលដ្ឋាននៃសេចក្តីពិត ដែលបានថ្លែងនៅក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចការខាងសាច់ឈាម។ កិច្ចការនេះក៏ត្រូវធ្វើឡើងតាមរយៈការជ្រើសរើសពួកសាវ័ក ដើម្បីធ្វើកិច្ចការមើលថែរយៈពេលវែង ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់ទ្រង់ក្នុងការប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្ស ពុំបំពេញកិច្ចការនេះទេ។ ទ្រង់គ្រាន់តែមានបន្ទូលអំពីផ្លូវនៃជីវិតដើម្បីឱ្យមនុស្សយល់ ហើយទ្រង់គ្រាន់តែផ្ដល់សេចក្តីពិតដល់មនុស្សលោកប៉ុណ្ណោះ ជាជាងការដើរអមដំណើរមនុស្សជារៀងរហូតនៅក្នុងការអនុវត្តសេចក្តីពិតនេះ ព្រោះថាកិច្ចការនោះមិនស្ថិតក្នុងព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ហេតុនេះ ទ្រង់នឹងមិនអមដំណើរជាមួយមនុស្សលោករហូតដល់ថ្ងៃមួយដែលមនុស្សយល់ដឹងទាំងស្រុងនូវសេចក្តីពិត និងទទួលបានសេចក្តីពិតទាំងស្រុងនោះទេ។ កិច្ចការនៅក្នុងសាច់ឈាមរបស់ទ្រង់ នឹងបញ្ចប់ នៅពេលដែលមនុស្សដើរនៅលើផ្លូវត្រឹមត្រូវនៃជំនឿលើលើព្រះជាម្ចាស់ ជាពេលដែលមនុស្សដើរនៅលើផ្លូវត្រឹមត្រូវនៃការត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ជាការពិតណាស់ នេះក៏ជាពេលដែលទ្រង់នឹងយកឈ្នះលើសាតាំងបានទាំងស្រុង និងយកឈ្នះលើពិភពលោកនេះដែរ។ នៅពេលនោះ ទ្រង់មិនខ្វល់ឡើយថាតើចុងក្រោយមនុស្សនឹងបានចូលទៅក្នុងសេចក្តីពិតទាំងស្រុងឬអត់ ហើយទ្រង់ក៏មិនខ្វល់ថាតើជីវិតរបស់មនុស្សខ្ពង់ខ្ពស់អស្ចារ្យ ឬតូចតាចនោះទេ។ ព្រះអង្គមិនបានគង់នៅក្នុងសាច់ឈាម ដើម្បីគ្រប់គ្រងលើចំណុចណាមួយក្នុងចំណោមចំណុចទាំងនេះទេ ហើយវាក៏មិនស្ថិតនៅក្នុងព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះដែលយកកំណើតជាមនុស្សនោះដែរ។ កាលណាទ្រង់បញ្ចប់កិច្ចការតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ហើយ ទ្រង់នឹងបញ្ចប់កិច្ចការនៅក្នុងសាច់ឈាមរបស់មិនខាន។ ដូចនេះ កិច្ចការដែលព្រះដែលយកកំណើតជាមនុស្សធ្វើ គឺជាកិច្ចការតែមួយគត់ដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចធ្វើបានដោយផ្ទាល់។ ជាងនេះទៅទៀត នេះគឺជាកិច្ចការសង្រ្គោះ រយៈពេលខ្លី មិនមែនជាកិច្ចការដែលទ្រង់នឹងធ្វើនៅលើផែនដីនេះក្នុងរយៈពេលវែងនោះទេ។

ការបង្កើនគុណសម្បត្តិរបស់អ្នករាល់គ្នា គឺមិនមែននៅក្នុងដែននៃកិច្ចការរបស់ខ្ញុំឡើយ។ ខ្ញុំសុំឱ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើបែបនេះ ក៏ដោយសារតែគុណសម្បត្តិរបស់អ្នករាល់គ្នានៅទាបខ្លាំងពេក។ នៅក្នុងសេចក្តីពិត នេះមិនមែនជាផ្នែកនៃកិច្ចការនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ វាគឺជាកិច្ចការបន្ថែមដែលធ្វើលើអ្នករាល់គ្នា។ កិច្ចការដែលត្រូវបញ្ចប់ចំពោះអ្នករាល់គ្នានៅពេលសព្វថ្ងៃនេះ គឺត្រូវធ្វើឡើងស្របទៅតាមអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវការ។ វាគឺជាកិច្ចការសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ និងមិនមែនជាផ្លូវដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលកំពុងត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នោះ ត្រូវដើរតាមនោះទេ។ ដោយសារគុណសម្បត្តិរបស់អ្នករាល់គ្នាទាបជាងមនុស្សដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នៅសម័យមុន ដូចនេះ នៅពេលកិច្ចការនេះត្រូវធ្វើមកលើអ្នករាល់គ្នា នោះនឹងមានឧបសគ្គជាច្រើន។ ខ្ញុំស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងធ្វើការបន្ថែមនេះ ដ្បិតគោលដៅនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍គឺខុសៗគ្នា។ ជាពិសេស នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់យាងមកកាន់ផែនដីនេះ ទ្រង់មានដែនកំណត់ត្រឹមត្រូវរបស់ទ្រង់ និងបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ទៅតាមនោះ ដោយមិនខ្វាយខ្វល់នឹងបញ្ហាដែលមិនពាក់ព័ន្ធឡើយ។ ទ្រង់មិនចូលពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាគ្រួសារ ឬចូលរួមនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សលោកឡើយ។ ទ្រង់មិនយកព្រទ័យទុកដាក់ចំពោះរឿងរាក់កំភែលបែបនេះឡើយ។ រឿងទាំងនេះ មិនមែនជាផ្នែកនៃព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ប៉ុន្តែគុណសម្បត្តិអ្នករាល់គ្នា គឺទាបខ្លាំងជាងអ្វីដែលខ្ញុំចង់បានទៅទៀត ពិតណាស់ គឺគ្មានអ្វីមកប្រៀបធៀបបានឡើយ ដែលវាបង្កជាឧបសគ្គយ៉ាងខ្លាំងដល់កិច្ចការរបស់ខ្ញុំ។ ជាងនេះទៅទៀត កិច្ចការនេះត្រូវធ្វើឡើងក្នុងចំណោមមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងទឹកដីនៃប្រទេសចិននេះ។ អ្នករាល់គ្នាល្ងង់ខ្លៅខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីនិយាយវាចេញមកទេ ហើយតម្រូវឱ្យអ្នករាល់គ្នាបង្រៀនខ្លួនឯង។ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នេះគឺជាកិច្ចការបន្ថែម ប៉ុន្តែវាក៏ជាអ្វីមួយដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវទទួលបានផងដែរ ជាអ្វីមួយដែលនឹងជួយឱ្យអ្នករាល់គ្នាទទួលបានការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ដែរ។ តាមពិត ការអប់រំ ចំណេះដឹងមូលដ្ឋានអំពីការប្រព្រឹត្តផ្ទាល់ខ្លួន និងចំណេះដឹងមូលដ្ឋានអំពីជីវិត គឺរឿងដែលអ្នករាល់គ្នាចេះដឹងពីកំណើតមក។ ខ្ញុំមិនគួរយកមកនិយាយអំពីរឿងទាំងនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាមិនមានចំណុចទាំងអស់នេះ ខ្ញុំគ្មានជម្រើសណាក្រៅពីធ្វើកិច្ចការនៃការបំពាក់បំប៉នចំណុចទាំងនេះនៅក្នុងខ្លួនឯងឡើយ ក្រោយពីអ្នកបានកើតមកក្នុងពិភពលោកនេះ។ បើទោះបីជាអ្នករាល់គ្នាមានសញ្ញាណជាច្រើនអំពីខ្ញុំក្ដី ខ្ញុំនៅតែចង់ទាមទារបែបនេះពីអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំនៅតែចង់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាបង្កើនគុណសម្បត្តិរបស់អ្នក។ វាមិនមែនជាបំណងរបស់ខ្ញុំដើម្បីយាងមក និងធ្វើកិច្ចការនេះទេ ដ្បិតកិច្ចការរបស់ខ្ញុំគឺគ្រាន់តែយកឈ្នះលើអ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ គ្រាន់តែទទួលបាននូវការចោទប្រកាន់ទោសពេញលេញរបស់អ្នករាល់គ្នា តាមរយៈការជំនុំជម្រះលើអ្នករាល់គ្នា ហើយបន្ទាប់មក ត្រូវចង្អុលបង្ហាញពីផ្លូវនៃជីវិតដែលអ្នករាល់គ្នាគួរដើរ។ និយាយមួយបែបទៀត មិនថាអ្នករាល់គ្នាចេះដឹងប៉ុនណា ហើយមិនថាអ្នកមានចំណេះដឹងអំពីជីវិតប៉ុនណានោះទេ វាគ្មានអ្វីមកពាក់ព័ន្ធជាមួយខ្ញុំសោះឡើយ បើវាមិនមែនពាក់ព័ន្ធនឹងការដែលខ្ញុំត្រូវយកឈ្នះលើអ្នករាល់គ្នាដោយព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំនោះ។ អ្វីដែលទាំងអស់កំពុងដាក់បន្ថែមនេះ គឺដើម្បីធានាថា លទ្ធផលអាចសម្រេចទៅបាននៅក្នុងកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ និងដើម្បីការធ្វើឱ្យអ្នកបានគ្រប់លក្ខណ៍ជាបន្តបន្ទាប់។ វាមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនោះទេ។ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាមានគុណសម្បត្តិតិចតួច ហើយអ្នកខ្ជិលច្រអូស និងមិនរវីរវល់ ល្ងង់ខ្លៅ និងក្រយល់ ដូចគល់ឈើ និងល្ងីល្ងើ ដោយសារអ្នកខុសធម្មតាខ្លាំង ខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកបង្កើនគុណសម្បត្តិរបស់អ្នកជាមុនសិន។ នរណាដែលចង់ត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ត្រូវបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌជាក់លាក់។ ដើម្បីត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ មនុស្សម្នាក់ត្រូវមានគំនិតច្បាស់លាស់ និងភ្លឺស្វាង និងសុខចិត្តរស់នៅក្នុងជីវិតដែលមានន័យ។ ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនសុខចិត្តរស់នៅក្នុងជីវិតឥតខ្លឹមសារទេ ជាមនុស្សម្នាក់ដែលស្វែងរកសេចក្តីពិត ជាមនុស្សម្នាក់ដែលស្មោះត្រង់ចំពោះគ្រប់កិច្ចការដែលពួកគេធ្វើ ហើយជាមនុស្សម្នាក់មានលក្ខណៈជាមនុស្សធម្មតាបំផុត ដូចនេះ អ្នកអាចបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌដែលត្រូវប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ហើយ។

កិច្ចការដែលកំពុងធ្វើក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នានេះ គឺកំពុងធ្វើឡើងចំពោះអ្នករាល់គ្នាស្របទៅតាមកិច្ចការដែលត្រូវការធ្វើ។ ក្រោយពីការយកឈ្នះលើមនុស្សទាំងនេះហើយ មនុស្សមួយក្រុមនឹងត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ហេតុនេះ កិច្ចការភាគច្រើននៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ក៏ស្ថិតក្នុងការត្រៀមរៀបចំសម្រាប់គោលដៅនៃការប្រោសអ្នករាល់គ្នាឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ដែរ ដ្បិតមានមនុស្សជាច្រើនស្រេកឃ្លានចង់បានសេចក្តីពិត ដែលនាំឱ្យពួកគេអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ប្រសិនបើកិច្ចការនៃការយកឈ្នះនេះ ត្រូវអនុវត្តចំពោះអ្នករាល់គ្នា ហើយក្រោយមក គ្មានកិច្ចការបន្ថែមដែលត្រូវធ្វើទៀត ដូច្នេះ តើវាមិនមែនជាករណីដែលមនុស្សខ្លះដែលស្រេកឃ្លានចង់បានសេចក្តីពិត នឹងមិនអាចទទួលបានសេចក្តីពិតទេឬអី? កិច្ចការក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានគោលបំណងក្នុងការបើកផ្លូវដើម្បីប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នៅពេលបន្ទាប់។ បើទោះបីកិច្ចការរបស់ខ្ញុំ គ្រាន់តែជាកិច្ចការនៃការយកឈ្នះក្ដី ក៏ប៉ុន្តែផ្លូវនៃជីវិតដែលខ្ញុំមានបន្ទូល គឺជាការរៀបចំសម្រាប់ការប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នៅពេលក្រោយ។ កិច្ចការដែលចូលមកបន្ទាប់ពីការយកឈ្នះនេះ ផ្ដោតសំខាន់លើការប្រោសមនុស្សឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ហើយការយកឈ្នះ គឺត្រូវធ្វើឡើងដើម្បីចាក់គ្រឹះសម្រាប់កិច្ចការនៃការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ មានតែបន្ទាប់ពីត្រូវបានយកឈ្នះប៉ុណ្ណោះ ទើបមនុស្សអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ បច្ចុប្បន្ននេះ ការងារដ៏ចម្បង គឺត្រូវយកឈ្នះ។ បន្ទាប់មក អ្នកដែលស្វែងរក និងទន្ទឹងចង់បានសេចក្តីពិត នឹងត្រូវប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ ដើម្បីប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍បាន តម្រូវឱ្យមនុស្សមានទិដ្ឋភាពនៃច្រកចូលដ៏សកម្ម៖ តើអ្នកមានដួងចិត្តដែលស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? នៅពេលអ្នកដើរនៅលើផ្លូវនេះ តើអ្នកមានបទពិសោធន៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅអ្វីខ្លះ? តើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះជាម្ចាស់បរិសុទ្ធដល់កម្រិតណា? តើការប្រតិបត្ដិសេចក្តីពិតរបស់អ្នកច្បាស់លាស់ដល់កម្រិតណា? ដើម្បីត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ មនុស្សម្នាក់ចាំបាច់ត្រូវមានចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋានអំពីគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃភាពជាមនុស្ស។ នេះគឺជាលក្ខខណ្ឌគោលមួយ។ អស់អ្នកដែលមិនអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ ក្រោយពេលត្រូវបានយកឈ្នះរួច នឹងក្លាយជាបាវបម្រើ ហើយចុងក្រោយ នឹងត្រូវបោះចូលទៅក្នុងបឹងភ្លើងដែលឆេះដោយស្ពាន់ធម៌ ហើយនឹងនៅត្រូវធ្លាក់ទៅក្នុងជង្ហុកធំ ដោយសារនិស្ស័យរបស់អ្នកមិនបានបំផ្លាស់បំប្រែ ហើយអ្នកនៅបន្តជាកម្មសិទ្ធិរបស់សាតាំងដដែល។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ខ្វះលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ការប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ នោះគេមិនបានការអ្វីឡើយ គេជាកាកសំណល់ ជាឧបករណ៍ ជាអ្វីមួយដែលមិនអាចទ្រាំនឹងការល្បងលនៃភ្លើងបានឡើយ! តើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ក្នុងពេលនេះ ល្អដល់កម្រិតណា? តើការស្អប់ខ្ពើមចំពោះខ្លួនឯងធំដល់កម្រិតណា? តើអ្នកបានស្គាល់សាតាំងជ្រាលជ្រៅខ្លាំងប៉ុនណា? តើអ្នកបានពង្រឹងការតាំងចិត្តរបស់អ្នកហើយឬនៅ? តើអ្នកគ្រប់គ្រងជីវិតនៅក្នុងភាពជាមនុស្សរបស់អ្នកបានល្អដែរឬទេ? តើជីវិតរបស់អ្នកមានការបំផ្លាស់បំប្រែដែរឬទេ? តើអ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងជីវិតថ្មីមែនទេ? តើទស្សនៈអំពីជីវិតរបស់អ្នកមានការបំផ្លាស់បំប្រែដែរឬទេ? ប្រសិនបើចំណុចទាំងអស់នេះមិនបានផ្លាស់ប្ដូរទេ អ្នកមិនអាចត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍នោះទេ បើទោះបីជាអ្នកមិនចុះញ៉មក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកគ្រាន់តែត្រូវបានយកឈ្នះប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលដែលការល្បងលកើតមានចំពោះអ្នក អ្នកនឹងខ្វះនូវសេចក្តីពិត ភាពជាមនុស្សរបស់អ្នកនឹង ប្រែជាខុសប្រក្រតី ហើយអ្នកនឹងក្លាយដូចជាសត្វរែកពុនបន្ទុកដ៏ទាបថោកបំផុត។ ការសម្រេចបានតែមួយគត់របស់អ្នក គឺត្រូវបានខ្ញុំយកឈ្នះប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកនឹងគ្រាន់តែជាវត្ថុមួយដែលខ្ញុំបានយកឈ្នះប៉ុណ្ណោះ។ ដូចជាសត្វលាមួយក្បល នៅពេលដែលវាត្រូវរំពាត់របស់ម្ចាស់ វាប្រែជាភ័យញ័រខ្លាច រួចធ្វើសកម្មភាពគ្រប់ពេលដែលវាឃើញម្ចាស់វាដែរ អ្នកក៏នឹងដូចជាសត្វលាមួយក្បាល ដែលត្រូវបានយកឈ្នះតែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ខ្វះទិដ្ឋភាពវិជ្ជមានទាំងនោះ ហើយបែរជាអសកម្ម និងភ័យខ្លាច កំសាក និងស្ទាក់់ស្ទើរនៅក្នុងគ្រប់កិច្ចការ មិនអាចឈ្វេងយល់បានច្បាស់ពីអ្វីគ្រប់យ៉ាង មិនអាចទទួលយកនូវសេចក្តីពិត នៅបន្តគ្មានផ្លូវអនុវត្តន៍ និងគ្មានសូម្បីតែចិត្តស្រឡាញ់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ពុំមានការយល់ដឹងអំពីរបៀបស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ របៀបដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដែលមានន័យ ឬរបៀបក្លាយជាមនុស្សពិតប្រាកដម្នាក់ទេ តើបុគ្គលម្នាក់នោះអាចធ្វើទីបន្ទាល់អំពីព្រះជាម្ចាស់បានដោយរបៀបណា? ការនេះនឹងបង្ហាញថា ជីវិតរបស់អ្នកមានតម្លៃតិចតួចណាស់ ហើយអ្នកត្រឹមជាសត្វលាដែលត្រូវបានយកឈ្នះប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកនឹងត្រូវបានយកឈ្នះ ប៉ុន្តែនោះត្រឹមមានន័យថា អ្នកបានបោះបង់នាគដ៏ធំមានសម្បុរក្រហម និងមិនព្រមចុះចូលក្នុងដែនគ្រប់គ្រងរបស់វាប៉ុណ្ណោះ។ វាអាចមានន័យថា អ្នកជឿថាមានព្រះជាម្ចាស់ ចង់ស្ដាប់បង្គាប់តាមគ្រប់ផែនការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងពុំមានការរអ៊ូរទាំឡើយ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ទិដ្ឋភាពវិជ្ជមានវិញ តើអ្នកអាចរស់នៅតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងបង្ហាញចេញឱ្យឃើញពីព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកគ្មានទិដ្ឋភាពណាមួយទេ នោះមានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់មិនទាន់បានទទួលយកអ្នកឡើយ ហើយអ្នកគ្មានអ្វីផ្សេងក្រៅពីសត្វលាដែលត្រូវបានយកឈ្នះនោះឡើយ។ នៅក្នុងអ្នក គ្មានអ្វីដែលគួរឱ្យចង់បាននោះទេ ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ មិនធ្វើការក្នុងអ្នកឡើយ។ ភាពជាមនុស្សរបស់អ្នក នៅខ្វះខាតច្រើនពេកហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចប្រើអ្នកបានឡើយ។ អ្នកត្រូវតែមានការយល់ព្រមពីព្រះជាម្ចាស់ និងមានភាពប្រសើរជាងពួកសត្វដែលមិនជឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងសាកសពចេះដើរ មួយរយដង។ មានតែអស់អ្នកដែលឈានដល់កម្រិតនេះប៉ុណ្ណោះ ទើបមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍។ មានតែអ្នកដែលមានភាពជាមនុស្ស និងមានសតិសម្បជញ្ញៈប៉ុណ្ណោះ ទើបស័ក្តិសមនឹងឱ្យព្រះជាម្ចាស់ប្រើប្រាស់។ មានតែពេលដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ប៉ុណ្ណោះ ទើបអ្នកអាចត្រូវបានចាត់ទុកជាមនុស្ស។ មានតែអ្នកដែលត្រូវបានប្រោសឱ្យគ្រប់លក្ខណ៍ប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចរស់នៅក្នុងជីវិតដែលមានន័យបាន។ មានតែមនុស្សបែបនេះទេ ទើបអាចធ្វើទីបន្ទាល់កាន់តែលាន់កងរំពងអំពីព្រះជាម្ចាស់។