នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលតាមទស្សនៈរបស់ព្រះវិញ្ញាណ សូរសំនៀងរបស់ទ្រង់ផ្ដោតគោលដៅទៅលើមនុស្សជាតិទាំងអស់។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលតាមទស្សនៈរបស់មនុស្ស សូរសំនៀងរបស់ទ្រង់ផ្ដោតគោលដៅទៅលើមនុស្សទាំងអស់ដែលដើរតាមការណែនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់។ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលជាបុរសទីបី (ដែលមនុស្សសំដៅទៅលើថាជាទស្សនៈរបស់អ្នកសង្កេត) ទ្រង់បង្ហាញព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ទៅកាន់មនុស្សដោយផ្ទាល់ ដើម្បីឱ្យពួកគេនឹងឃើញថា ទ្រង់ជាអ្នកអត្ថាធិប្បាយ ហើយមើលទៅចំពោះពួកគេ ដូចជាព្រះឱស្ឋរបស់ទ្រង់បញ្ចេញរឿងរ៉ាវជាច្រើនចេញមកគ្មានដែនកំណត់ដូច្នោះដែរ ដែលមនុស្សមិនដឹង និងមិនអាចវាស់ស្ទង់បាននោះទេ។ តើដូច្នេះមែនទេ? នៅពេលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលតាមទស្សនៈរបស់ព្រះវិញ្ញាណ មនុស្សទាំងអស់ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ «សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់មនុស្សចំពោះខ្ញុំ គឺតូចពេកក្រៃ ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើខ្ញុំក៏តូចបំផុតផងដែរ។ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនបានតម្រង់ទម្ងន់នៃព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំទៅរកចំណុចខ្សោយរបស់មនុស្សទេ ពួកគេមុខជាអួតអាង និងនិយាយបំផ្លើស សម្ញែងគំនិត និងគិតឃើញពីទ្រឹស្ដីបំប៉ោងផ្សេងៗ ហាក់ដូចជាពួកគេមានសព្វញ្ញុញាណ និងដឹងសព្វគ្រប់អំពីបញ្ហាលោកីយ៍ដូច្នោះដែរ»។ ព្រះបន្ទូលទាំងនេះមិនត្រឹមតែបើកសម្ដែងពីលក្ខណៈជាក់ស្ដែងរបស់មនុស្សជាតិ និងតំណែងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងលាតត្រដាងពីជីវិតរបស់មនុស្សជាតិទាំងមូលផងដែរ។ មនុស្សម្នាក់ៗជឿថា ពួកគេពិសេសអស្ចារ្យ តែពួកគេមិនទាំងដឹងថាមានពាក្យ «ព្រះជាម្ចាស់» ផង។ ហេតុដូច្នោះហើយ ទើបពួកគេហ៊ានគិតឃើញពីទ្រឹស្ដីបំប៉ោងផ្សេងៗ។ ក៏ប៉ុន្តែ «ការគិតឃើញពីទ្រឹស្ដីបំប៉ោងផ្សេងៗ» នេះ មិនមែនជា «ការនិយាយ» ក្នុងន័យដែលមនុស្សយល់បាននោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បែរជាមានន័យថា មនុស្សត្រូវបានសាតាំងធ្វើឱ្យពុករលួយ។ គ្រប់កិច្ចការដែលពួកគេធ្វើ គ្រប់សកម្មភាពដែលពួកគេមាន សុទ្ធតែផ្ទុយនឹងព្រះជាម្ចាស់ សុទ្ធតែទាស់នឹងទ្រង់ដោយផ្ទាល់ ហើយលក្ខណៈនៃសកម្មភាពរបស់ពួកគេកើតចេញមកពីសាតាំង ហើយទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ ព្រមទាំងមានគោលបំណងចង់បានឯករាជ្យភាពផង ដែលនេះផ្ទុយពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយទើបព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែគិតឃើញពីទ្រឹស្ដីបំប៉ោងផ្សេងៗ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលថា ទម្ងន់នៃព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ផ្ដោតគោលដៅទៅលើចំណុចខ្សោយរបស់មនុស្ស? នោះដោយសារតែតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប្រសិនបើព្រះអង្គមិនបានបើកសម្ដែងពីអ្វីៗដែលលាក់កប់ជ្រៅនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់មនុស្សទេ នោះនឹងគ្មាននរណាម្នាក់ចុះចូលឡើយ។ បើដូច្នេះមែន មនុស្សមុខជាមិនស្គាល់ខ្លួនឯងទេ ហើយពួកគេនឹងមិនគោរពដល់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ម៉្យាងវិញទៀត ប្រសិនបើមិនបានលាតត្រដាងឱ្យឃើញពីបំណងរបស់មនុស្សទេ នោះពួកគេមុខជាហ៊ានធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងមិនខាន ប្រហែលសូម្បីតែដាក់បណ្ដាសាស្ថានសួគ៌ ឬដាក់បណ្ដាសាព្រះជាម្ចាស់ ក៏គេហ៊ានធ្វើដែរ។ ទាំងនេះគឺជាចំណុចខ្សោយរបស់មនុស្សជាតិ។ ដូច្នោះហើយទើបព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំយាងទៅគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនៃចក្កវាឡទាំងមូល ដើម្បីស្វែងរកម្ដងហើយម្ដងទៀត ក្រែងលោឃើញអស់អ្នកណាដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ខ្ញុំ ហើយស័ក្តិសមនឹងឱ្យខ្ញុំប្រើ»។ ឃ្លានៃព្រះបន្ទូលនេះ រួមជាមួយនឹងសេចក្ដីដែលរៀបរាប់បន្ទាប់ទៀតអំពីសំឡេងគំនាប់នៃនគរព្រះដែលបន្លឺឡើងជាផ្លូវការ គឺជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានចូលរួមក្នុងកិច្ចការថ្មីនៅលើផែនដីនេះហើយ គ្រាន់តែមនុស្សមិនអាចមើលឃើញនឹងភ្នែករបស់ពួកគេបាន។ ដោយសារគេនិយាយថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងគង់នៅលើផែនដីដើម្បីបំពេញកិច្ចការថ្មី ដូច្នេះ ពិភពចក្កវាឡទាំងមូលក៏នឹងមានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងសំខាន់ផងដែរ៖ ពួកបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងរាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ចាប់ផ្ដើមទទួលយកទីបន្ទាល់អំពីការយកកំណើតជាមនុស្សរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែលើសពីនេះទៅទៀតនោះគឺ គ្រប់សាសនា គ្រប់និកាយ គ្រប់ដំណើរជីវិត និងគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ ក៏ទទួលយកទីបន្ទាល់នេះទៅតាមកម្រិតខុសៗគ្នាផងដែរ។ នេះគឺជាចលនាដ៏មហស្ចារ្យនៃពិភពចក្កវាឡនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណ។ វាអង្រួនពិភពសាសនាទាំងមូលឱ្យរង្គើដល់ស្នូល ដែលកាលពីមុន គេហៅសំដៅដោយអន្លើថា «ការរញ្ជួយដី» នោះឯង។ បន្ទាប់មក ពួកទេវតាក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើកិច្ចការរបស់ខ្លួនជាផ្លូវការ ឯប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់ពួកគេវិញ ដោយមិនចាំបាច់ត្រាច់ចរម្ដងទៀតឡើយ ហើយអស់អ្នកណាដែលត្រូវបានរាប់បញ្ចូលក៏ទទួលយកការឃ្វាល។ ផ្ទុយទៅវិញ ជនជាតិអេស៊ីប បែរជាចាប់ផ្ដើមបែកចេញពីវិសាលភាពនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ ពោលគឺពួកគេត្រូវទទួលការវាយផ្ចាលរបស់ខ្ញុំ (ប៉ុន្តែការណ៍នេះ មិនទាន់បានចាប់ផ្ដើមជាផ្លូវការនៅឡើយទេ)។ ដូច្នេះនៅពេលពិភពលោកនេះ ឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏មហស្ចារ្យទាំងនេះក្នុងពេលដំណាលគ្នារួចហើយ នោះក៏ជាពេលដែលសំឡេងគំនាប់នៃនគរព្រះបន្លឺឡើងជាផ្លូវការដែរ ជាវេលាដែលមនុស្សហៅថា «ជាពេលដែលព្រះវិញ្ញាណដ៏មានកម្លាំងខ្លាំងឡើងប្រាំពីរដង ចាប់ផ្ដើមធ្វើកិច្ចការ»។ រាល់ដង ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការនៃការប៉ះប៉ូវ តែនៅដំណាក់កាលទាំងនេះ (ឬក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះ) គ្មាននរណាម្នាក់អាចដឹងពីកិច្ចការរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានឡើយ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ទើបព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ថា «នៅពេលមនុស្សអស់សង្ឃឹម» បន្លឺចេញជាការពិតឡើង។ ជាងនេះទៅទៀត ក្នុងអំឡុងពេលនីមួយៗនៃដំណាក់កាលផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះ នៅពេលមនុស្សអស់សង្ឃឹម ឬនៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា នេះគឺជាអូរដែលខុស នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងចាប់ផ្ដើមជាថ្មី រួចអនុវត្តជំហានបន្ទាប់នៃកិច្ចការរបស់ទ្រង់។ ចាប់តាំងពីគ្រានៃការបង្កើតលោកីយ៍រហូតមកដល់ពេលនេះ ព្រះជាម្ចាស់បានប៉ះប៉ូវកិច្ចការរបស់ទ្រង់ និងបានផ្លាស់ប្ដូរវិធីសាស្ត្របំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់តាមរបៀបនេះឯង។ ទោះមនុស្សភាគច្រើនអាចយល់ពីទិដ្ឋភាពខ្លះៗនៃកិច្ចការនេះក្នុងកម្រិតខុសៗគ្នាក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែទោះយ៉ាងណា នៅទីបញ្ចប់ ពួកគេត្រូវកំសួលនៃទឹកហូរខ្លាំងនាំយកទៅអស់ ដ្បិតពួកគេមានកម្ពស់តូចទាបខ្លាំងពេក។ ពួកគេមិនអាចយល់ពីជំហាននៃកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន ម្ល៉ោះហើយពួកគេក៏ត្រូវផាត់ចោល។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះក៏ជារបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បន្សុទ្ធមនុស្សផងដែរ ហើយនេះគឺជាការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះសញ្ញាណចាស់គំរឹលរបស់មនុស្ស។ កាលណាមនុស្សមានគ្រឹះណាមួយកាន់តែច្រើន នោះពួកគេក៏មានសញ្ញាណខាងសាសនាអំពីព្រះជាម្ចាស់កាន់តែច្រើនដែរ ដែលពិបាកនឹងឱ្យពួកគេបោះបង់ចោលណាស់។ ពួកគេតែងប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងរបស់ចាស់ៗ ហើយវាពិបាកនឹងឱ្យពួកគេទទួលពន្លឺថ្មីណាស់។ ម៉្យាងវិញទៀត ប្រសិនបើមនុស្សកំពុងឈរ នោះគេមុខជាត្រូវមានគ្រឹះខ្លះដើម្បីឈរពីលើហើយ ប៉ុន្តែមនុស្សភាគច្រើននៅតែមានបញ្ហាក្នុងការលះបង់សញ្ញាណរបស់ពួកគេចោលដដែល។ ជាពិសេស ពួកគេពិបាកនឹងលះបង់សញ្ញាណរបស់ពួកគេអំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សនាពេលសព្វថ្ងៃនេះណាស់។ នេះជាចំណុចអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។

ក្នុងព្រះបន្ទូលសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលជាច្រើនអំពីនិមិត្ត ហើយមិនចាំបាច់ត្រូវបរិយាយលម្អិតនោះទេ។ ភាគច្រើន ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលអំពីការកសាងក្រុមជំនុំ ដែលចាក់ក្រាលគ្រឹះសម្រាប់ការកសាងនគរព្រះ។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀត នៅពេលកំពុងកសាងក្រុមជំនុំ គោលដៅសំខាន់គឺ ដើម្បីធ្វើឱ្យមនុស្សជឿទាំងក្នុងចិត្ត ទាំងក្នុងសម្ដីរបស់ពួកគេ ទោះបីជាពួកគេមិនធ្លាប់បានស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សដោយផ្ទាល់ភ្នែកក៏ដោយ។ ទោះបីជាពួកគេមានសេចក្ដីជំនឿលាក់ទុកនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សដែរ ពីព្រោះនៅដំណាក់កាលនោះ ទ្រង់គ្មានអ្វីខុសប្លែកពីមនុស្សនោះទេ។ នៅក្នុងយុគសម័យនៃនគរព្រះ មនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវតែបង្ហាញការជឿជាក់នៅក្នុងចិត្ត ក្នុងសម្ដី និងក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេ។ នេះគ្រប់គ្រាន់នឹងបង្ហាញថា ដើម្បីឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាបង្ហាញការជឿជាក់នៅក្នុងចិត្ត ក្នុងសម្ដី និងក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេ ពួកគេត្រូវតែទទួលបានការអនុញ្ញាតឱ្យស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅជាសាច់ឈាមដោយភ្នែករបស់ពួកគេផ្ទាល់ ដោយគ្មានការបង្ខិតបង្ខំ ឬមិនមែនដោយសារជំនឿធម្មតាៗនោះទេ ប៉ុន្តែបានមកដោយចំណេះដឹងដែលកើតចេញពីការជឿជាក់នៅក្នុងចិត្ត និងក្នុងសម្ដីរបស់ពួកគេ។ ហេតុដូច្នេះហើយ នៅដំណាក់កាលនៃការកសាងនេះ គ្មានការប្រយុទ្ធ និងការសម្លាប់គ្នានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សនឹងទទួលការដឹកនាំទៅរកការបំភ្លឺតាមរយៈព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយតាមរយៈនេះ ពួកគេអាចធ្វើការដេញតាម និងរុករក ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សបានបន្តិចម្ដងៗ។ ដូច្នេះ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ កិច្ចការក្នុងដំណាក់កាលនេះ គឺងាយស្រួលជាងមុន ដោយគ្រាន់តែទុកឱ្យធម្មជាតិដើរតាមគន្លងរបស់វា មិនដើរបញ្ច្រាសទិសជាមួយនឹងមនុស្សទៅបានហើយ។ នៅទីបញ្ចប់ វានឹងនាំមនុស្សឱ្យបានស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដោយឯកឯង ដូច្នេះ ចូរកុំព្រួយបារម្ភ ឬខ្វាយខ្វល់ធ្វើអ្វី។ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «សភាពនៃសង្គ្រាមនៅក្នុងពិភពខាងវិញ្ញាណ ត្រូវបានពន្យល់ច្បាស់លាស់ដោយផ្ទាល់ក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំទាំងអស់» ទ្រង់ចង់មានន័យថា នៅពេលដែលមនុស្សចាប់ផ្ដើមដើរនៅលើផ្លូវត្រូវ និងចាប់ផ្ដើមស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ នោះមនុស្សម្នាក់ៗមិនត្រឹមតែត្រូវសាតាំងល្បួងពីខាងក្នុងមកនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេក៏អាចនឹងត្រូវសាតាំងល្បួងនៅក្នុងក្រុមជំនុំផងដែរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះគឺជាផ្លូវដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវតែដើរ ដូច្នេះគ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវភ័យបារម្ភនោះទេ។ ការល្បួងរបស់សាតាំង អាចកើតមានក្នុងរូបភាពជាច្រើន។ មនុស្សអាចនឹងមិនយកចិត្តទុកដាក់ ឬបោះបង់ចោលបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយអាចនិយាយអ្វីដែលអវិជ្ជមានដើម្បីបំបាក់ភាពវិជ្ជមានរបស់អ្នកដទៃ។ ក៏ប៉ុន្តែ មនុស្សបែបនេះរមែងមិនអាចបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកផ្សេងឱ្យមកខាងខ្លួនបានឡើយ។ រឿងនេះពិបាកយល់ណាស់។ មូលហេតុចម្បងចំពោះរឿងនេះគឺ៖ មនុស្សបែបនេះនៅតែអាចចូលរួមក្នុងការជួបជុំយ៉ាងសកម្មដដែល ប៉ុន្តែពួកគេមិនច្បាស់អំពីនិមិត្តផ្សេងៗឡើយ។ ប្រសិនបើក្រុមជំនុំមិនការពារខ្លួនទប់ទល់នឹងពួកគេទេ នោះក្រុមជំនុំទាំងមូលអាចត្រូវទទួលឥទ្ធិពលដោយសារភាពអវិជ្ជមានរបស់ពួកគេ លែងមានភាពក្លៀវក្លាក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដោយហេតុនេះហើយ ក៏មិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ នេះស្មើនឹងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការល្បួងរបស់សាតាំងភ្លាមៗហើយ។ មនុស្សបែបនេះអាចនឹងមិនបះបោរទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ដោយផ្ទាល់នោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេមិនអាចវាស់ស្ទង់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន ដោយសារពួកគេមិនស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ដូច្នេះពួកគេក៏អាចធ្វើរហូតដល់ថ្នាក់រអ៊ូរទាំ ឬពេញដោយការអាក់អន់ចិត្តទៀតផង។ ពួកគេអាចនឹងនិយាយថា ព្រះជាម្ចាស់បានបោះបង់ចោលពួកគេ ហេតុដូច្នេះហើយទើបពួកគេមិនអាចទទួលបានការបំភ្លឺ និងការស្រាយបំភ្លឺ។ ពួកគេប្រហែលជាចង់ចាកចេញ ប៉ុន្តែពួកគេរាងខ្លាចបន្តិចដែរ ហើយពួកគេប្រហែលជាអាចនិយាយថា កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនមកអំពីព្រះជាម្ចាស់ទេ តែផ្ទុយទៅវិញជាកិច្ចការរបស់ពួកវិញ្ញាណអាក្រក់។

ហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់ឧស្សាហ៍មានបន្ទូលអំពីពេត្រុស? ហើយហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មានបន្ទូលថា សូម្បីតយ៉ូបក៏មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមស្មើនឹងគាត់បានផង? ការមានបន្ទូលបែបនេះ មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះទង្វើរបស់ពេត្រុសប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងធ្វើឱ្យពួកគេបោះបង់ចោលគំរូទាំងអស់ដែលពួកគេមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេថែមទៀតផង សូម្បីតែគំរូរបស់យ៉ូបដែលជាអ្នកដែលមានសេចក្ដីជំនឿដ៏អស្ចារ្យបំផុត ក៏នឹងត្រូវបោះចោលដែរ។ មានតែបែបនេះទេទើបអាចសម្រេចបានលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរ ដែលតាមរយៈនេះ មនុស្សអាចបោះចោលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីខំប្រឹងធ្វើត្រាប់តាមពេត្រុស ហើយបែបនេះ នឹងធ្វើឱ្យពួកគេបានស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ច្បាស់ជាងមុនថែមមួយកម្រិតទៀត។ ព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញផ្លូវអនុវត្តន៍ដល់មនុស្ស ជាផ្លូវដែលពេត្រុសបានដើរដើម្បីស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយគោលដៅនៃការធ្វើដូច្នេះ គឺដើម្បីប្រទានចំណុចសម្អាងមួយដល់មនុស្ស។ បន្ទាប់មក ព្រះជាម្ចាស់បន្តទាយទុកអំពីវិធីមួយក្នុងចំណោមវិធីផ្សេងទៀតដែលសាតាំងប្រើដើម្បីល្បួងមនុស្ស នៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើអ្នកសោះអង្គើយ ហើយមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំទេ នោះអ្នកមុខជាទាស់នឹងខ្ញុំដោយឥតសង្ស័យ។ នេះជាការពិត»។ តាមរយៈព្រះបន្ទូលទាំងនេះ ព្រះជាម្ចាស់ទាយទុកអំពីគ្រោងការបោកបញ្ឆោតដែលសាតាំងនឹងព្យាយាមប្រើ។ ការព្យាករនេះទុកជាការព្រមានមួយ។ មិនអាចទៅរួចនោះទេដែលមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងព្រងើយកន្តើយដាក់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះ តែទោះបីជាយ៉ាងណា ក៏មនុស្សមួយចំនួននឹងត្រូវចាប់ជាឈ្លើយសឹកដោយការល្បួងនេះមិនខាន។ ហេតុដូច្នេះហើយ នៅទីបញ្ចប់ ព្រះជាម្ចាស់គូសបញ្ជាក់ជាថ្មីថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកមិនស្គាល់ព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំ មិនព្រមទទួលយកព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំ ហើយមិនអនុវត្តព្រះបន្ទូលរបស់ខ្ញុំទេ នោះអ្នកនឹងត្រូវក្លាយជាវត្ថុដែលត្រូវខ្ញុំវាយផ្ចាលចៀសមិនផុតនោះទេ! អ្នកប្រាកដជានឹងក្លាយជាជនរងគ្រោះដោយសារសាតាំងមិនខាន!» នេះជាដំបូន្មានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះមនុស្ស តែដូចព្រះជាម្ចាស់បានទាយទុកដូច្នោះដែរ នៅបញ្ចប់មនុស្សមួយផ្នែកនឹងត្រូវរងគ្រោះដោយសារសាតាំងចៀសមិនផុតឡើយ។