យើងបានពិភាក្សាគ្នាអំពីប្រធានបទ និងខ្លឹមសារជាច្រើនដែលទាក់ទងនឹងឃ្លាថា «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិត សម្រាប់របស់សព្វសារពើ» ប៉ុន្តែ ក្រៅពីការទំនុកបម្រុងដល់អ្នករាល់គ្នានូវព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ និងការបំពេញកិច្ចការនៃការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់លើអ្នករាល់គ្នា តើក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាដឹងពីអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់មនុស្សជាតិដែរឬទេ? មនុស្សមួយចំនួនប្រហែលជានិយាយថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះគុណ និងព្រះពរដល់ខ្ញុំ។ ទ្រង់ផ្ដល់ការប្រៀនប្រដៅ និងភាពសុខស្រួលដល់ខ្ញុំ ហើយទ្រង់ផ្ដល់ការថែទាំ និងការការពារតាមគ្រប់មធ្យោបាយដល់ខ្ញុំ»។ អ្នកខ្លះទៀតនឹងថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអាហារ និងភេសជ្ជៈដល់ខ្ញុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ»។ រីឯអ្នកខ្លះទៀតថែមទាំងនិយាយថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដល់ខ្ញុំ» ទៀតផង។ អ្នករាល់គ្នាប្រហែលជាដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗដែលមនុស្សជួបប្រទះនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ តាមរបៀបមួយដែលទាក់ទងនឹងព្រំដែនបទពិសោធន៍ជីវិតខាងសាច់ឈាមផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានរបស់ជាច្រើនដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា តែអ្វីដែលយើងកំពុងពិភាក្សាគ្នានៅទីនេះ មិនកំណត់ត្រឹមព្រំដែននៃតម្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សទេ ក៏ប៉ុន្តែ ក៏មានចេតនាពង្រីកទស្សនៈយល់ឃើញរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ និងអនុញ្ញាតឱ្យគេពិនិត្យមើលអ្វីៗទៅតាមទស្សនៈធំទូលាយផងដែរ។ ដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិត សម្រាប់របស់សព្វសារពើ តើទ្រង់រក្សាជីវិតនៃរបស់សព្វសារពើតាមរបៀបណា? ម៉្យាងទៀត តើព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអ្វីខ្លះដល់របស់សព្វសារពើដែលទ្រង់បានបង្កើតឡើង ដើម្បីរក្សាវត្ដមាននៃរបស់អស់ទាំងនោះ និងរក្សាច្បាប់នានាដែលទ្រទ្រង់ដល់វត្ដមាននោះ ដើម្បីឱ្យរបស់សព្វសារពើអាចមានវត្ដមានតទៅទៀតបាន? នេះគឺជាចំណុចសំខាន់នៃការពិភាក្សារបស់យើងនៅថ្ងៃនេះ។ តើអ្នករាល់គ្នាយល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយដែរឬទេ? ប្រធានបទនេះប្រហែលជាអ្នករាល់គ្នាពុំធ្លាប់ដឹងពុំធ្លាប់ឮសោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងមិននិយាយអំពីគោលលទ្ធិណាដែលជ្រាលជ្រៅពេកនោះទេ។ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាឱ្យអ្នករាល់គ្នាអាចស្ដាប់ពាក្យរបស់ខ្ញុំបាន ហើយទទួលបានការយល់ដឹងពីពាក្យសម្ដីទាំងនោះ។ អ្នករាល់គ្នាមិនចាំបាច់មានអារម្មណ៍ផ្ទុកផ្ដាក់នោះទេ អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើ គឺស្ដាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទៅបានហើយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ត្រង់ចំណុចនេះ ខ្ញុំត្រូវតែបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ម្ដងទៀតថា៖ តើខ្ញុំកំពុងនិយាយអំពីប្រធានបទអ្វី? ប្រាប់បានទេ? (ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិត សម្រាប់របស់សព្វសារពើ។) ដូច្នេះ តើព្រះជាម្ចាស់ទំនុកបម្រុងដល់របស់សព្វសារពើយ៉ាងដូចម្ដេច? តើទ្រង់ប្រទានអ្វីខ្លះដល់របស់សព្វសារពើនោះ ដែលអាចឱ្យគេនិយាយបានថា «ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃជីវិត សម្រាប់របស់សព្វសារពើ»? តើអ្នករាល់គ្នាមានទស្សនៈ ឬគំនិតអំពីសេចក្ដីនេះទេ? ហាក់ដូចជាខ្ញុំកំពុងពិភាក្សាអំពីប្រធានបទមួយដែលអ្នករាល់គ្នាស្ទើរតែមិនធ្លាប់បានដឹងបានឮនៅក្នុងចិត្ត និងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាទាល់តែសោះអ៊ីចឹង។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នករាល់គ្នាអាចផ្សារភ្ជាប់ប្រធានបទនេះ ទៅនឹងអ្វីដែលខ្ញុំនឹងនិយាយពីកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាជាងផ្សារភ្ជាប់វាទៅនឹងចំណេះដឹង វប្បធម៌មនុស្សជាតិ ឬការស្រាវជ្រាវណាមួយ។ ខ្ញុំនឹងនិយាយតែអំពីព្រះជាម្ចាស់ គឺនិយាយអំពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់តែប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំមានសំណូមពរដល់អ្នករាល់គ្នាបែបនេះ។ ខ្ញុំជឿជាក់ថា អ្នករាល់គ្នាច្បាស់ជាយល់ហើយ មែនទេ?

ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានរបស់ជាច្រើនដល់មនុស្សជាតិ។ ខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមដោយនិយាយអំពីអ្វីៗដែលមនុស្សអាចមើលឃើញ ពោលគឺ អ្វីៗដែលពួកគេអាចមានអារម្មណ៍ដឹងបាន។ ទាំងនេះជាអ្វីៗដែលមនុស្សអាចទទួលយក និងយល់ដឹងនៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេបាន។ ដូច្នេះ ដំបូង យើងចាប់ផ្តើមដោយនិយាយអំពីអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់មនុស្សជាតិ រួមជាមួយនឹងការពិភាក្សាគ្នាអំពីពិភពរូបធាតុផង។

១. ខ្យល់

ដំបូង ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតខ្យល់ដើម្បីឱ្យមនុស្សអាចដកដង្ហើមបាន។ ខ្យល់គឺជាអ្វីដែលមនុស្សអាចប៉ះរាល់ថ្ងៃបាន ហើយវាជាធាតុដែលមនុស្សពឹងផ្អែកគ្រប់ខណៈពេលទាំងអស់ សូម្បីតែពេលសម្រាន្តក៏ដោយ។ ខ្យល់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតឡើង គឺមានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់មនុស្សជាតិ៖ វាចាំបាច់សម្រាប់ដំណកដង្ហើម និងជីវិតរបស់មនុស្ស។ ធាតុដែលគេអាចមានអារម្មណ៍ដឹងបាន តែមើលមិនឃើញនេះ ជាអំណោយទានដំបូងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់របស់សព្វសារពើដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីបង្កើតខ្យល់ហើយ តើព្រះជាម្ចាស់ឈប់ត្រឹមនេះ ដោយចាត់ទុកថាកិច្ចការរបស់ទ្រង់បានចប់ហើយ មែនទេ? ឬតើទ្រង់បានព្រះតម្រិះថាតើគួរឱ្យមានកំហាប់ខ្យល់ប៉ុនណាមែនទេ? តើទ្រង់បានព្រះតម្រិះអំពីធាតុផ្សំដែលខ្យល់គួរតែមានដែរឬទេ? តើព្រះជាម្ចាស់បានព្រះតម្រិះអំពីអ្វីរឿងអ្វីខ្លះនៅពេលទ្រង់បង្កើតខ្យល់? ហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់បង្កើតខ្យល់ ហើយតើទ្រង់មានហេតុផលអ្វីដែរ? មនុស្សត្រូវការខ្យល់ មនុស្សត្រូវការដកដង្ហើម។ ដំបូង ដង់ស៊ីតេខ្យល់គួរតែសមស្របនឹងសួតរបស់មនុស្ស។ តើមានអ្នកណាដឹងអំពីដង់ស៊ីតេខ្យល់ដែរឬទេ? តាមពិតទៅ មនុស្សពុំចាំបាច់ត្រូវដឹងចម្លើយនៃសំណួរនេះពាក់ព័ន្ធនឹងតួលេខ ឬទិន្នន័យអ្វីជាពិសេសនោះទេ ហើយពិតណាស់ គឺពុំចាំបាច់ត្រូវដឹងចម្លើយនោះទេ គ្រាន់តែមានគំនិតទូទៅមួយ គឺគ្រប់គ្រាន់ពេកណាស់ទៅហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតខ្យល់ដោយមានដង់ស៊ីតេដែលសមស្របបំផុតសម្រាប់សួតរបស់មនុស្សដកដង្ហើម។ ពោលគឺ ទ្រង់បានបង្កើតខ្យល់ដើម្បីឱ្យវាអាចចូលក្នុងខ្លួនមនុស្សបានតាមរយៈដំណកដង្ហើមរបស់ពួកគេ និងដើម្បីកុំឱ្យវាបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់រាងកាយនៅពេលដកដង្ហើម។ ពេលព្រះជាម្ចាស់បង្កើតខ្យល់ ទ្រង់បានព្រះតម្រិះពីរឿងអស់ទាំងនេះ។ បន្ទាប់មកទៀត យើងនឹងនិយាយអំពីធាតុដែលមាននៅក្នុងខ្យល់។ ធាតុរបស់ខ្យល់មិនធ្វើឱ្យមនុស្សពុលឡើយ ហើយក៏មិនធ្វើឱ្យខូចសួត ឬផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែព្រះតម្រិះអំពីចំណុចទាំងអស់នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែព្រះតម្រិះថា ខ្យល់ដែលមនុស្សដកដង្ហើមគួរតែចូលនិងចេញពីរាងកាយដោយរលូន ហើយបន្ទាប់ពីស្រូបចូលរួច លក្ខណៈនិងបរិមាណនៃសារធាតុនៅក្នុងខ្យល់ គួរតែបម្លែងបានយ៉ាងល្អជាមួយឈាម ក៏ដូចជាសំណល់ខ្យល់នៅក្នុងសួត ព្រមទាំងរាងកាយទាំងមូលផងដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត ទ្រង់ត្រូវតែព្រះតម្រិះថា ខ្យល់មិនគួរមានសារធាតុពុលទេ។ បំណងរបស់ខ្ញុំក្នុងការប្រាប់អ្នកអំពីបទដ្ឋានខ្យល់ទាំងពីរនេះ គឺមិនមែនដើម្បីផ្ដល់ចំណេះដឹងជាក់លាក់ណាមួយដល់អ្នករាល់គ្នានោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីបង្ហាញអ្នករាល់គ្នាថា ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតរបស់នីមួយៗឡើងស្របតាមព្រះតម្រិះរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ហើយរបស់ដែលទ្រង់បានបង្កើតមក គឺល្អបំផុត។ លើសពីនេះទៀត ចំពោះបរិមាណធូលីនៅក្នុងខ្យល់ ព្រមទាំងបរិមាណធូលី ខ្សាច់ និងកម្ទេចកម្ទីនៅលើផែនដី ក៏ដូចជាបរិមាណធូលីដែលរសាត់ចុះពីលើមេឃមកផែនដីនេះ ព្រះជាម្ចាស់មានវិធីរបស់ទ្រង់ក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់ទាំងនេះ មានវិធីក្នុងការកម្ចាត់ពួកវា ឬក៏ធ្វើឱ្យពួកវាបែកខ្ញែក។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតធូលីក្នុងបរិមាណជាក់លាក់ណាមួយ ដើម្បីកុំឱ្យធូលីនោះបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់រាងកាយមនុស្ស ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ការដកដង្ហើមរបស់មនុស្ស ហើយទ្រង់បានបង្កើតធូលីឱ្យមានទំហំតូចៗដែលមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់រាងកាយ។ តើការបង្កើតខ្យល់ដោយព្រះជាម្ចាស់មិនមែនជារឿងអាថ៌កំបាំងទេឬ? តើវាជារឿងធម្មតាមួយ ដូចការផ្លុំខ្យល់ដង្ហើមចេញតាមព្រះឱស្ឋរបស់ទ្រង់មែនទេ? (មិនមែនទេ។) សូម្បីតែនៅក្នុងការបង្កើតរបស់ដ៏សាមញ្ញបំផុតក៏ដោយ ក៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដំណើរការនៃព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ របៀបដែលទ្រង់ព្រះតម្រិះ និងព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ទ្រង់ គឺសុទ្ធតែអាចមើលឃើញច្បាស់។ តើព្រះជាម្ចាស់មិនជាក់ស្ដែងទេឬ? (ទ្រង់ជាក់ស្ដែង។) អត្ថន័យត្រង់ចំណុចនេះគឺថា សូម្បីតែនៅក្នុងការបង្កើតរបស់សាមញ្ញៗ ក៏ព្រះជាម្ចាស់បានព្រះតម្រិះដល់មនុស្សជាតិដែរ។ ពីដំបូង ខ្យល់ដែលមនុស្សដកដង្ហើមត្រូវតែស្អាត ហើយធាតុរបស់ខ្យល់ ត្រូវតែសមស្របសម្រាប់មនុស្សដកដង្ហើម មិនពុល និងមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្សឡើយ។ ដូចគ្នានេះដែរ ដង់ស៊ីតេខ្យល់ ក៏សមស្របសម្រាប់ការដកដង្ហើមរបស់មនុស្សផងដែរ។ ខ្យល់ដែលមនុស្សដកដង្ហើមចូលនិងដកដង្ហើមចេញឥតឈប់នេះ គឺចាំបាច់បំផុតចំពោះរាងកាយមនុស្ស និងសាច់ឈាមមនុស្ស។ នេះហើយជាមូលហេតុដែលមនុស្សអាចដកដង្ហើមបានដោយសេរី ដោយគ្មានឧបសគ្គ ឬកង្វល់។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេអាចដកដង្ហើមបានជាធម្មតា។ ខ្យល់គឺជារបស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតតាំងតែពីដំបូងមក ហើយជារបស់ដែលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់ដង្ហើមមនុស្ស។

ដកស្រង់ពី «ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ ជាព្រះតែមួយអង្គគត់ VIII» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់