យ៉ូប ៩:១១ មើល៎ ព្រះអង្គយាងកាត់មុខខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំមើលមិនឃើញ ទ្រង់យាងហួសខ្ញុំទៅ ក៏ខ្ញុំមិនស្គាល់ទ្រង់ដែរ។

យ៉ូប ២៣:៨-៩ មើល៎ ទូលបង្គំដើរទៅមុខ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនគង់នៅទីនោះទេ ទូលបង្គំក៏ដើរទៅក្រោយ តែមិនអាចមើលទ្រង់ស្គាល់៖ នៅខាងឆ្វេង ដែលជាកន្លែងដែលទ្រង់ធ្វើការ ខ្ញុំក៏មិនអាចមើលឃើញទ្រង់៖ ទ្រង់បំពួនអង្គទ្រង់នៅខាងស្ដាំ តែខ្ញុំមិនអាចមើលទ្រង់ឃើញទេ។

យ៉ូប ៤២:២-៦ ទូលបង្គំដឹងថា ព្រះអង្គអាចធ្វើកិច្ចការគ្រប់យ៉ាង និងដឹងថា គ្មានអ្វីអាចឃាត់ព្រះតម្រិះពីទ្រង់បានឡើយ។ តើនរណាជាមនុស្សដែលលាក់ឱវាទ ដោយគ្មានចំណេះដឹង? ហេតុនេះ បានជាទូលបង្គំបាននិយាយនូវអ្វីដែលទូលបង្គំមិនយល់។ អ្វីៗអស្ចារ្យពេកណាស់សម្រាប់ទូលបង្គំ ដែលទូលបង្គំមិនដឹងសោះ។ សូមសណ្ដាប់ទូលបង្គំផង ទូលបង្គំសូមអង្វរទ្រង់ ហើយទូលបង្គំនឹងពោលថា៖ ទូលបង្គំនឹងទារពីទ្រង់ ហើយប្រកាសពីទ្រង់ចំពោះទូលបង្គំ។ ទូលបង្គំបានស្ដាប់ឮទ្រង់ ដោយស្ដាប់ឮនឹងត្រចៀក ប៉ុន្តែពេលនេះទូលបង្គំមើលឃើញទ្រង់នឹងភ្នែកហើយ។ ហេតុអ្វីបានជាទូលបង្គំខ្ពើមខ្លួនឯង ហើយប្រែចិត្តដោយលុតក្រាបក្នុងធូលី និងផេះ។

ទោះព្រះជាម្ចាស់មិនបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ឱ្យយ៉ូបបានឃើញក៏ដោយ ក៏យ៉ូបជឿលើអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ

តើអ្វីទៅជាចំណុចសំខាន់នៃពាក្យសម្ដីទាំងនេះ? តើក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មាននរណាដែលបានចាប់ភ្លឹកថា មានការពិតមួយនៅត្រង់ចំណុចនេះទេ? ដំបូង ហេតុដូចម្ដេចបានជាយ៉ូបដឹងថាមានព្រះជាម្ចាស់? បន្ទាប់មក ហេតុដូចម្ដេចបានជាគាត់ដឹងថា ផ្ទៃមេឃ និងផែនដី ព្រមទាំងរបស់សព្វសារពើរផង ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយព្រះជាម្ចាស់? មានអត្ថបទមួយ ដែលឆ្លើយតបនឹងសំណួរទាំងពីរនេះ៖ «ទូលបង្គំបានស្ដាប់ឮទ្រង់ ដោយស្ដាប់ឮនឹងត្រចៀក ប៉ុន្តែពេលនេះ ទូលបង្គំមើលឃើញទ្រង់នឹងភ្នែកហើយ។ ហេតុអ្វីបានជាទូលបង្គំខ្ពើមខ្លួនឯង ហើយប្រែចិត្តដោយលុតក្រាបក្នុងធូលី និងផេះ»។ តាមរយៈសម្ដីទាំងអស់នេះ យើងដឹងថា យ៉ូបមិនបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់នឹងភ្នែករបស់គាត់ឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានដឹងពីព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈរឿងព្រេងនិទាន។ ដោយសារស្ថិតនៅក្រោមកាលៈទេសៈទាំងនេះហើយ ទើបគាត់ចាប់ផ្ដើមដើរលើមាគ៌ានៃការដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ ហើយបន្ទាប់ពីនោះមក ទើបគាត់បញ្ជាក់ពីព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ និងក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើផង។ ត្រង់ចំណុចនេះ គឺមានការពិតមួយដែលមិនអាចបដិសេធបាន។ តើការពិតនោះគឺជាអ្វី? យ៉ូបមិនដែលបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ទោះគាត់អាចដើរតាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់បានក៏ដោយ។ ក្នុងន័យនេះ តើគាត់មិនមែនដូចមនុស្សក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ននេះទេឬអី? យ៉ូបពុំដែលបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ទេ ដែលតាមរយៈនេះ យើងអាចទាញសេចក្ដីសន្និដ្ឋានបានថា ទោះគាត់ធ្លាប់បានឮពីព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយ ក៏គាត់ពុំបានដឹងអំពីកន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់គង់នៅ ឬដឹងថាព្រះជាម្ចាស់មានលក្ខណៈបែបណា ឬព្រះជាម្ចាស់កំពុងធ្វើអ្វីនោះដែរ។ ទាំងអស់នេះ គឺជាកត្តាអត្តនោម័តិ។ បើនិយាយតាមសត្យានុម័តិវិញ ទោះគាត់បានដើរតាមព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយ ក៏ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលលេចមកឱ្យគាត់ឃើញ ឬមានបន្ទូលទៅកាន់គាត់នោះដែរ។ តើនេះមិនមែនជាការពិតទេឬអី? ទោះព្រះជាម្ចាស់មិនធ្លាប់មានបន្ទូលទៅកាន់យ៉ូប ឬត្រាស់បង្គាប់អ្វីដល់គាត់ក៏ដោយ ក៏យ៉ូបបានឃើញពីព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងបានឃើញពីអធិបតេយ្យភាពរបស់ទ្រង់ក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើដែរ និងបានឃើញតាមរយៈរឿងព្រេងនិទានដែលយ៉ូបធ្លាប់បានឮពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយស្ដាប់ឮនឹងត្រចៀក ហើយបន្ទាប់ពីនោះមក គាត់បានចាប់ផ្ដើមជីវិតដែលកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់។ ទាំងនេះគឺជាដើមចម និងជាវិធី ដែលយ៉ូបដើរតាមព្រះជាម្ចាស់។ ប៉ុន្តែ មិនថាគាត់កោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់យ៉ាងណា មិនថាគាត់ប្រកាន់ខ្ជាប់តាមភាពទៀងត្រង់របស់គាត់យ៉ាងណានោះទេ ក៏ព្រះជាម្ចាស់នៅតែមិនធ្លាប់លេចមកឱ្យគាត់ឃើញដដែល។ សូមអានអត្ថបទនេះទាំងអស់គ្នា។ គាត់និយាយថា៖ «មើល៎ ព្រះអង្គយាងកាត់មុខខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំមើលមិនឃើញ ទ្រង់យាងហួសខ្ញុំទៅ ក៏ខ្ញុំមិនស្គាល់ទ្រង់ដែរ» (យ៉ូប ៩:១១)។ អ្វីដែលពាក្យសម្ដីទាំងអស់នេះចង់បានន័យគឺថា យ៉ូបអាចមានអារម្មណ៍ដឹងថាព្រះជាម្ចាស់មានវត្តមាននៅជុំវិញខ្លួនគាត់ ឬក៏គាត់អាចគ្មានអារម្មណ៍ដឹងនោះទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលច្បាស់នោះគឺ គាត់មិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់សោះឡើយ។ ច្រើនលើកហើយដែលគាត់ស្រមៃថា ព្រះជាម្ចាស់កំពុងយាងកាត់មុខគាត់ ឬកំពុងធ្វើសកម្មភាព ឬក៏កំពុងដឹកនាំមនុស្ស ប៉ុន្តែគាត់មិនធ្លាប់បានដឹងសោះឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់យាងមករកមនុស្ស នៅពេលដែលគេនឹកស្មានមិនដល់។ មនុស្សមិនដឹងថាព្រះជាម្ចាស់យាងមករកគេនៅពេលណាទេ ក៏មិនដឹងថាទ្រង់យាងមករកគេនៅកន្លែងណាដែរ ដ្បិតមនុស្សមិនអាចមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់បាន ដូច្នេះហើយ ទើបមនុស្សយល់ថា ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានលាក់បាំងពីគេ។

សេចក្ដីជំនឿរបស់យ៉ូបលើព្រះជាម្ចាស់ មិនបានរង្កោះរង្គើដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានលាក់បំពួនពីគាត់នោះឡើយ

នៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះ យ៉ូបបាននិយាយនៅពេលនោះថា៖ «មើល៎ ទូលបង្គំដើរទៅមុខ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនគង់នៅទីនោះទេ ទូលបង្គំក៏ដើរទៅក្រោយ តែមិនអាចមើលទ្រង់ស្គាល់៖ នៅខាងឆ្វេង ដែលជាកន្លែងដែលទ្រង់ធ្វើការ ខ្ញុំក៏មិនអាចមើលឃើញទ្រង់៖ ទ្រង់បំពួនអង្គទ្រង់នៅខាងស្ដាំ តែខ្ញុំមិនអាចមើលទ្រង់ឃើញទេ» (យ៉ូប ២៣:៨-៩)។ ក្នុងកំណត់ត្រានេះ យើងដឹងថា តាមរយៈបទពិសោធរបស់យ៉ូប ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានលាក់បំពួនពីគាត់រហូតមក។ ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលលេចមកឱ្យគាត់ឃើញដោយបើកចំហទេ ហើយព្រះអង្គក៏មិនបានមានបន្ទូលអ្វីដោយបើកចំហជាមួយគាត់ដែរ តែក្នុងចិត្តរបស់យ៉ូប គាត់ជឿជាក់លើព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គាត់តែងជឿថា ព្រះជាម្ចាស់ប្រហែលកំពុងដើរនៅមុខគាត់ ឬប្រហែលកំពុងធ្វើការនៅក្បែរគាត់ផង ហើយទោះគាត់មិនអាចមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយ ក៏ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្បែរគាត់ និងកំពុងគ្រប់គ្រងលើអ្វីគ្រប់យ៉ាងជារបស់គាត់ដែរ។ យ៉ូបមិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់ទេ តែគាត់នៅតែអាចរក្សាសេចក្ដីជំនឿពិតរបស់គាត់បានដដែល ដែលគ្មានមនុស្សដទៃណាអាចធ្វើបានឡើយ។ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សដទៃមិនអាចធ្វើដូច្នោះបាន? នោះគឺមកពីព្រះជាម្ចាស់មិនដែលបានមានបន្ទូលទៅកាន់យ៉ូប ឬលេចមកឱ្យគាត់ឃើញទេ ហើយប្រសិនបើគាត់មិនបានជឿដោយពិតប្រាកដទេ ម្ល៉េះសមគាត់ក៏ពុំអាចបន្តដំណើរជីវិតទៅមុខទៀតបានដែរ ហើយគាត់ក៏មិនអាចប្រកាន់ខ្ជាប់តាមផ្លូវនៃការកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់នោះដែរ។ តើរឿងនេះពិតឬមិនពិត? តើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលដែលអ្នកអានពាក្យសម្ដីដែលយ៉ូបបាននិយាយមកនេះ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ និងភាពទៀងត្រង់របស់យ៉ូប ព្រមទាំងសេចក្ដីសុចរិតនៅចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះជាម្ចាស់នេះ គឺសុទ្ធតែពិត គ្មានការបំផ្លើសពីព្រះជាម្ចាស់ មែនទេ? ទោះបីជាព្រះជាម្ចាស់ប្រព្រឹត្តដាក់យ៉ូបដូចមនុស្សដទៃ ដោយពុំបានលេចមកឱ្យគាត់ឃើញ ឬមានបន្ទូលទៅកាន់គាត់ក៏ដោយ ក៏យ៉ូបនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីសុចរិតរបស់គាត់ដដែល គាត់នៅតែជឿលើអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយជាងនេះទៅទៀត គាត់ក៏តែងតែថ្វាយតង្វាយដុត និងអធិដ្ឋាននៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច ដោយសារតែគាត់ខ្លាចប្រមាថដល់ព្រះជាម្ចាស់។ តាមសមត្ថភាពដែលយ៉ូបអាចកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ ទាំងមិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់ផងនោះ យើងឃើញថា គាត់ស្រឡាញ់សេចក្ដីវិជ្ជមានកម្រិតណាហើយ ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ក៏រឹងមាំ និងពិតប្រាកដខ្លាំងណាស់។ គាត់មិនបានបដិសេធព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់លាក់បំពួនអង្គទ្រង់មិនឱ្យគាត់ឃើញនោះឡើយ ហើយគាត់ក៏មិនបានបាត់បង់សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ និងបោះបង់ព្រះជាម្ចាស់ចោល ដោយសារតែគាត់មិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់នោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានទទួលស្គាល់ពីព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅក្នុងកិច្ចការដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងលើរបស់សព្វសារពើ ហើយក៏បានដឹងពីអធិបតេយ្យភាព និងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ គាត់មិនបានបោះបង់ការធ្វើជាមនុស្សទៀងត្រង់ ដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់លាក់បំពួនអង្គទ្រង់នោះទេ ក៏មិនបានបោះបង់ចោលផ្លូវនៃការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ ដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់មិនធ្លាប់លេចមកឱ្យគាត់បានឃើញនោះដែរ។ យ៉ូបពុំដែលទូលសុំឱ្យព្រះជាម្ចាស់លេចមកឱ្យគាត់បានឃើញដោយបើកចំហ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីព្រះវត្តមានដ៏គង់នៅរបស់ទ្រង់ឡើយ ដ្បិតគាត់បានមើលឃើញពីអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងចំណោមរបស់សព្វសារពើ ហើយគាត់ជឿថា គាត់បានទទួលព្រះពរ និងព្រះគុណដែលអ្នកដទៃផ្សេងទៀតពុំទាន់បានទទួលដូចគាត់ឡើយ។ ទោះបីព្រះជាម្ចាស់នៅតែបន្តលាក់បំពួនអង្គទ្រង់ពីយ៉ូបក៏ដោយ ក៏សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់លើព្រះជាម្ចាស់មិនដែលរង្គោះរង្គើឡើយ។ ដូច្នេះ គាត់បានប្រមូលផលដែលគ្មានអ្នកដទៃណាធ្លាប់ទទួលបានឡើយ។ ផលនោះគឺ ការសព្វព្រះទ័យពីព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់។

យ៉ូបថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ ហើយមិនបានគិតពីព្រះពរ ឬក្ដីអន្តរាយឡើយ

មានការពិតមួយ ដែលមិនធ្លាប់បានលើកមកនិយាយនៅក្នុងរឿងរបស់យ៉ូបនៅក្នុងបទគម្ពីរទេ ហើយការពិតនេះនឹងក្លាយជាចំណុចផ្ដោតសំខាន់របស់យើងនៅថ្ងៃនេះ។ ថ្វីបើយ៉ូបមិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់ ឬពុំធ្លាប់បានឮបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់នឹងត្រចៀករបស់គាត់ក៏ដោយ ក៏នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យ៉ូបនៅមានព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ តើយ៉ូបមានអាកប្បកិរិយាបែបណាចំពោះព្រះជាម្ចាស់? អាកប្បកិរិយានោះត្រូវបានលើកឡើងពីខាងដើម តាមរយៈឃ្លាថា «សូមថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា»។ គាត់ថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះនាមព្រះជាម្ចាស់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ឥតគិតពីបរិបទ និងគ្មានជាប់ចំណងហេតុផលណាឡើយ។ យើងឃើញថា យ៉ូបបានប្រគល់ដួងចិត្តរបស់គាត់ថ្វាយដល់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងដួងចិត្តរបស់គាត់។ គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានគិត គ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានសម្រេចចិត្ត និងគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានគ្រោងទុកនៅក្នុងចិត្ត សុទ្ធតែត្រូវលាតត្រដាងនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងគ្មានលាក់បាំងអ្វីពីព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ដួងចិត្តរបស់គាត់ គ្មានការប្រឆាំងទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ទេ ហើយគាត់ក៏ពុំដែលទូលសុំព្រះជាម្ចាស់ឱ្យធ្វើអ្វីដើម្បីគាត់ ឬប្រទានអ្វីដល់គាត់ដែរ ហើយគាត់ក៏ពុំធ្លាប់លាក់បាំងបំណងប្រាថ្នាហួសហេតុនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ថា គាត់នឹងទទួលបានអ្វីមួយត្រឡប់មកវិញតាមរយៈការថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់នោះដែរ។ យ៉ូបពុំបាននិយាយពាក្យដោះដូរជាមួយព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ហើយក៏មិនបានទូលសុំ ឬទាមទារអ្វីពីព្រះជាម្ចាស់នោះដែរ។ ការដែលគាត់សរសើរព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺដោយសារតែព្រះជាម្ចាស់មានព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចអស្ចារ្យក្នុងការគ្រប់គ្រងលើរបស់សព្វសារពើ ហើយវាមិនមែនអាស្រ័យលើថាតើគាត់ទទួលបានព្រះពរ ឬត្រូវវាយប្រហាដោយគ្រោះមហន្តរាយនោះទេ។ គាត់ជឿថា ទោះព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់មនុស្ស ឬក៏នាំសេចក្ដីអន្តរាយដល់គេក៏ដោយ ក៏ព្រះចេស្តា និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនប្រែប្រួលដដែល ដូច្នេះហើយ មិនថាមនុស្សជួបកាលៈទេសៈបែបណាទេ ក៏គេត្រូវលើកសរសើរពីព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់មនុស្សម្នាក់ ដោយសារតែអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយនៅពេលដែលសេចក្ដីអន្តរាយកើតមានដល់មនុស្ស ក៏ដោយសារតែអធិតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រង និងរៀបចំលើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្ស ហើយការផ្លាស់ប្ដូរវាសនារបស់មនុស្ស គឺជាការបង្ហាញពីព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយទោះបីជាមនុស្សមានទស្សនៈយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គួរត្រូវលើកសរសើរដែរ។ នេះគឺជាអ្វីដែលយ៉ូបបានឆ្លងកាត់ និងបានដឹងក្នុងអំឡុងពេលរាប់សិបឆ្នាំដែលគាត់បានរស់នៅ។ ទាំងចិត្តគំនិត ទាំងសកម្មភាពរបស់យ៉ូប បានឮដល់ព្រះការណ៍របស់ព្រះជាម្ចាស់ បានទតឃើញដោយព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយត្រូវព្រះជាម្ចាស់ចាត់ទុកជារឿងសំខាន់។ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យនឹងការយល់ដឹងរបស់យ៉ូបនេះណាស់ ហើយឱ្យតម្លៃយ៉ូបដែលគាត់មានដួងចិត្តបែបនេះ។ ដួងចិត្តនេះរង់ចាំសេចក្ដីបង្គាប់ពីព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច ហើយគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ ហើយមិនថានៅពេលណា ឬកន្លែងណាទេ ក៏ដួងចិត្តនេះទទួលស្វាគមន៍រឿងគ្រប់យ៉ាងដែលកើតមានចំពោះគាត់ដែរ។ យ៉ូបមិនបានទាមទារអ្វីពីព្រះជាម្ចាស់ទេ។ អ្វីដែលគាត់ទាមទារពីខ្លួនគាត់នោះគឺ រង់ចាំ ទទួលយក ប្រឈមមុខ និងស្ដាប់បង្គាប់តាមការចាត់ចែងទាំងអស់ដែលមកអំពីព្រះជាម្ចាស់។ យ៉ូបជឿថា នេះជាភារកិច្ចរបស់គាត់ ហើយនោះច្បាស់ ជាអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់បាន។ យ៉ូបមិនធ្លាប់បានឃើញព្រះជាម្ចាស់ទេ ក៏មិនដែលបានឮទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមួយព្រះឱស្ឋណាដែរ ក៏មិនធ្លាប់ឮទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ ឬប្រទានការបង្រៀន ឬការទូន្មានណាមួយដល់គាត់នោះដែរ។ បើនិយាយពីពេលសព្វថ្ងៃនេះវិញ ការដែលគាត់អាចមានការយល់ដឹង និងអាកប្បកិរិយាបែបនេះចំពោះព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ពុំបានប្រទានការបំភ្លឺ ការដឹកនាំ ឬការទំនុកបម្រុងសេចក្ដីពិតដល់គាត់ គឺនេះពិតជាមានតម្លៃណាស់ ហើយការដែលគាត់អាចបង្ហាញសេចក្ដីទាំងនេះបាន ក៏គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ ហើយទីបន្ទាល់របស់គាត់ក៏ត្រូវបានព្រះជាម្ចាស់សរសើរ និងសព្វព្រះទ័យផងដែរ។ យ៉ូបមិនដែលបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ ឬបានស្ដាប់ឮព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលបង្រៀនគាត់ដោយផ្ទាល់ទេ តែចំពោះព្រះជាម្ចាស់វិញ ដួងចិត្តរបស់យ៉ូប និងខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ មានតម្លៃជាងអ្នកដែលអាចត្រឹមពោលពីទ្រឹស្ដីស៊ីជម្រៅនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ មានតម្លៃជាងអ្នកដែលអាចត្រឹមអួតអាង និងនិយាយតែពីការថ្វាយតង្វាយ ប៉ុន្តែមិនដែលមានចំណេះដឹងពិតប្រាកដពីព្រះជាម្ចាស់ និងមិនដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ដោយពិតប្រាកដនោះទៅទៀត។ ដ្បិតដួងចិត្តរបស់យ៉ូបបរិសុទ្ធ និងគ្មានការលាក់បាំងពីព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ហើយភាពជាមនុស្សរបស់គាត់ក៏ស្មោះត្រង់ និងសប្បុរសផង ហើយគាត់ស្រឡាញ់យុត្តិធម៌ និងអ្វីដែលវិជ្ជមាន។ មានតែមនុស្សម្នាក់ដែលមានដួងចិត្ត និងមានភាពជាមនុស្សដូចគាត់ទេ ទើបអាចដើរតាមផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន ហើយអាចកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់ និងគេចចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់បាន។ មនុស្សបែបនេះ អាចមើលឃើញពីអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អាចមើលឃើញពីសិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ហើយអាចសម្រេចនូវការស្ដាប់បង្គាប់តាមអធិបតេយ្យភាព និងការចាត់ចែងរបស់ទ្រង់បាន។ មានតែមនុស្សបែបនេះទេ ទើបអាចសរសើរពីព្រះនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានយ៉ាងពិតប្រាកដនោះ។ នោះគឺមកពីគាត់មិនបានមើលថាតើព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានពរឱ្យគាត់ ឬនាំសេចក្ដីអន្តរាយដល់គាត់នោះទេ ប៉ុន្ដែដោយសារគាត់ដឹងថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងដឹងថាការដែលមនុស្សត្រូវខ្វល់ខ្វាយពីរឿងនេះ គឺជាសញ្ញានៃភាពល្ងីល្ងើ ល្ងង់ខ្លៅ ខ្វះវិចារណញាណ និងជាសញ្ញានៃក្ដីមន្ទិលចំពោះអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់លើរបស់សព្វសារពើ និងជាសញ្ញានៃការមិនកោតខ្លាចដល់ព្រះជាម្ចាស់។ ចំណេះដឹងរបស់យ៉ូប គឺជាអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់បានយ៉ាងប្រាកដ។ ដូច្នេះ តើយ៉ូបមានចំណេះដឹងខាងទ្រឹស្ដីអំពីព្រះជាម្ចាស់ច្រើនជាងអ្នករាល់គ្នាដែរទេ? ដោយសារកិច្ចការ និងព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅគ្រានោះមានតិចតួច ហេតុដូច្នេះហើយ ការសម្រេចបានការយល់ដឹងអំពីព្រះជាម្ចាស់ គឺមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ។ សមិទ្ធផលរបស់យ៉ូបនេះ ជាសមិទ្ធផលដែលអាចចាត់ទុកថាអស្ចារ្យហើយ។ គាត់មិនបានឆ្លងកាត់កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនធ្លាប់បានស្ដាប់ឮព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូល ក៏មិនធ្លាប់ឃើញព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ការដែលគាត់អាចមានអាកប្បកិរិយាបែបនេះចំពោះព្រះជាម្ចាស់បាន គឺដោយសារតែភាពជាមនុស្ស និងការដេញតាមរបស់គាត់ទាំងស្រុង ពោលគឺជាភាពជាមនុស្ស និងការដេញតាមដែលមនុស្សបច្ចុប្បន្ននេះគ្មានឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ទើបនៅក្នុងយុគសម័យនោះ ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ «គ្មាននរណាម្នាក់នៅលើផែន‌ដីដូចគាត់ឡើយ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ទៀងត្រង់»។ ក្នុងយុគសម័យនោះ ព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើការវាយតម្លៃបែបនេះចំពោះគាត់ ហើយក៏បានសម្រេចការសន្និដ្ឋានបែបនេះដែរ។ ទម្រាំដល់សព្វថ្ងៃនេះទៀត តើសេចក្ដីនេះនឹងកាន់តែពិតយ៉ាងណាទៅ?

ដកស្រង់ពី «កិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ព្រះអង្គ II» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ២៖ អំពីការស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់